Hedendaagse antisemieten ventileren hun Jodenhaat in de meer politiek correcte weg van het zogenaamde anti-Zionisme. Door het Zionisme te vermengen met racisme en vermeende mensenrechtenschendingen, proberen ze het bestaan ​​zelf van de staat Israël te delegitimiseren. Maar hun verontwaardiging, hoe hardnekkig of hoe schril het ook wordt uitgedrukt, kan de legitimiteit van de terugkeer van de Joden naar hun voorouderlijk thuisland niet veranderen. De herboren staat Israël heeft de kwestie van de ‘Joodse kwestie’ effectief opgelost. De ‘Joodse kwestie’ was het voorwerp van heftig debat in de 19de en 20ste eeuw met betrekking tot de status en behandeling van Joden … Lees verder Het herboren Israël heeft de ‘Joodse kwestie’ opgelost

2018 begon met een zeldzaam cadeau aan Israël-voorstanders van Mahmoud Abbas, voorzitter van de Palestijnse Autoriteit. Een van de mythes in het Midden-Oosten die het meest wordt geaccepteerd door de westerse media, is de zogeheten ‘gematigde‘ pose van de PA-leider. Hij wordt routinematig afgeschilderd als een toegewijde vredeszoeker, gefrustreerd in zijn pogingen om een ​​deal te bereiken door de ‘harde lijn’ (of, soms, ‘extreemrechtse’) Israëlische regering van Benjamin Netanyahu. Laat staan ​​dat dit een man is die weigerde het meest concessionele Israëlische tweestatenaanbod in de geschiedenis te accepteren, met name dat van Ehud Olmert in 2009; sindsdien is hij twee … Lees verder Om het Zionisme te begrijpen: lees Theodor Herzl en niét Mahmoud Abbas

Twee weken geleden werd de 100ste verjaardag van de Verklaring van Balfour herdacht. Deze verklaring werd vastgelegd in briefvorm en geschreven door graaf Arthur Balfour op 2 november 1917 en was gericht aan baron Walter Rothschild. Balfour was toen minister van Buitenlandse Zaken in het oorlogskabinet van de toenmalige Britse premier, graaf Lloyd George. Rothschild was een zonderlinge maar zeer gerespecteerd zoöloog die toevallig ook nog eens de rijkste Joodse man van het land was. Plaatje hierboven: Tel Aviv, 14 mei 1948. David Ben-Goerion leest in het Stadsmuseum van Tel Aviv de onafhankelijkheidsverklaring voor van de Joodse staat Israël. Achter … Lees verder Geoffrey Alderman: Waarom anti-Zionisten in feite racisten zijn

Los van de ca. drieduizend jaar bewezen doorlopende aanwezigheid van Joden in het Land van Israël, zijn er grote golven geweest van Joodse immigratie naar de immer sluimerende Joodse staat. Ik pik de draad op in de 15de eeuw toen na de val van het Byzantijnse Rijk in 1453 en de verdrijving van de Joden uit Spanje (1492) en Portugal (1498), vele duizenden Joden een toevluchtsoord zochten en vonden in het Heilig Land. De Zionistische immigratie (aliyah) zal zich pas eind 19de eeuw, in de zomer van 1882, moeizaam op gang trekken. Plaatje hierboven: Een Joods meisje plukt druiven anno 1897, … Lees verder Over proto-Zionisten en andere helden van de 19de eeuw die Israël mogelijk maakten (Deel 2)

Wie over de oorsprong en de stichting van het Zionisme nadenkt, denkt automatisch aan Theodor Herzl als de stichter van het moderne Zionisme, maar lang voor het Zionisme eind 19de eeuw zich in de startblokken, zetten en werkelijk gestalte zal krijgen, waren er uiteraard vele vooraanstaande persoonlijkheden die de Joden een eigen staat toewensten in het Land van Israël. Vandaag zouden wij die idealisten van toen “utopische Zionisten” noemen, die zich met veel passie en ijver inzetten voor de verwoording en verspreiding van het Zionistische ideaal, met name een eigen Joodse staat, waar alle Joden vrij van vervolging zich kondigden vestigen, … Lees verder Over proto-Zionisten en andere helden van de 19de eeuw die Israël mogelijk maakten (Deel 1)

Tussen 15 mei 1948 en 31 december 1951 bereikten 686.739 Joodse immigranten de kersverse staat Israël. Op 5 juli 1950 stemde de Knesset, het Israëlische parlement, de Wet op de Terugkeer goed (Wet 5710-1950). Deze wet over de immigratiekwestie werd enkele jaren later opgevolgd door de Nationaliteitswet van 1952 (Wet nr. 5712-1952). Deze twee wetten combineren religie, geschiedenis, nationalisme en democratie op zo’n wijze, dat die op het eerste gezicht vrij uniek lijkt voor Israël. Echter, dat is zeer zeker niet het geval, zoals uit de bijgevoegde tekst van Lawrence J. Epstein zal blijken. De Wet op de Terugkeer, een van … Lees verder Israel als een Joodse Staat en de Wet op de Terugkeer [Lawrence J. Epstein]

De Israëlische auteur en stichter van de vredesbeweging Gush Shalom en een oude bekende van Israël’s politieke linkerzijde, de thans 94-jarige Uri Avnery, publiceerde enkele maanden geleden in de linkse Israëlische krant Haaretz een artikel “Zionism Is the Scoundrel’s Last Refuge” (vrij vertaald: Zionisme is het laatste toevluchtsoord voor schurken en dieven). Daarin betoogt de auteur dat het Zionisme zijn noodzakelijkheid en zelfs zijn betekenis is verloren: “Het Zionisme, zoals het algemeen bekend is, werd geboren als een term aan het einde van de 19de eeuw en kwam tot het uitdrukken van een volkomen eenvoudig idee – om de Joden uit de diaspora te … Lees verder Zionisme vandaag: Alles geven voor het behoud van de Joodse natie-staat [Abu Yehuda]

Waarom anti-Zionisme hetzelfde is als antisemitisme. Waarom het de twee kanten zijn van dezelfde munt. Anti-Zionisten horen niet graag zeggen dat ze in feite antisemieten zijn. Ze zeggen dat ze niets tegen Joden hebben, maar alleen iets tegen de staat Israël. Tenminste dat “zeggen” ze toch. Voornamelijk dan in het Westen want in het Midden-Oosten, in de tumultueze Arabische en in de moslimwereld, winden ze er helemaal geen doekjes om. In het Midden-Oosten zijn Joden, Israëliërs, Israëlieten en Zionisten simpelweg synoniemen van elkaar en ze worden allen kriskras en willekeurig door elkaar gebruikt. Zoals men een kat een poes noemt … Lees verder Waarom anti-Zionisme een nieuwe vorm van antisemitisme is +video

Poster voor het 5de Zionistische Congres in Bazel (26 t/m 30 december 1901) [bron: PPPA – een uitgave van de Wereld Zionistische Organisatie (WZO)] De Hebreeuwse tekst onderaan luidt: “Mogen onze ogen uw terugkeer naar Zion met barmhartigheid aanschouwen” Theodor Herzl, de geestelijke vader van het Zionisme en auteur van Der Judenstaat (1896), berichtte op het 5de Zionistische Congres over zijn ontmoeting met Abdul Hamid II van Turkije, de 34ste Sultan van het Ottomaanse Rijk en de toenmalige bezetter van het Heilig Land, over de vooruitgang van de Joodse Koloniale Trust, de eerste Zionistische bank. Deze resultaten voldeden niet aan … Lees verder Poster 1901: ‘Mogen onze ogen uw terugkeer naar Zion met barmhartigheid aanschouwen’

Affiche voor de aankondiging van een anti-Israël conferentie van van 13 augustus 2016 die plaatsvond in de Schotse hoofdstad Edinburgh. Ben White, een adept van de Palestine Solidarity Campaign, sprak over het ‘Settler Colonialism in Palestine’  [beeldbron: Haaretz] Er verschenen een hele reeks artikels over een controversiële anti-Israëlcursus voor studenten die aan de campus van de Universiteit van Berkeley (in de Amerikaanse staat Californië) wordt aangeboden, onder de titel “Palestine: A Settler Colonial Inquiry“. Andermaal een “zoveelste poging om de Joodse geschiedenis van Israël weg te vagen”, schreef Abraham S. Miller. Maar voor zover ik heb kunnen nagaan heeft nooit … Lees verder Waarom het Zionisme ‘kolonialisme’ noemen verkeerd en zelfs antisemitisch is

1. De Joden zijn een volk, geen ras De Joden zijn een volk, geen ras. De Joden bestaan uit vele rassen en etnische groepen, die op verschillende wijzen uitdrukking geven aan hun identiteit. Dat kunnen religieuze, seculiere of culturele Joden zijn. Dat kunnen ook ashkenazische of sefardische Joden zijn, conservatieve of liberale Joden, of Joden van uiterst links tot uiterst rechts. Het kunnen ook combinaties zijn van een of meerdere van deze. Voor vele Joden is Judaïsme helemaal geen religieuze identiteit. En voor vele Israëli’s is een ‘Israëli’ zijn, thans de enige vorm van hun Joodse identiteit. 2. De Joden … Lees verder Israëls fundamenten: De rechten v/h Joodse volk en de stichting van de Joodse staat

Het Midden-Oosten is een puinhoop. Terrorisme verzwakt vastberaden het Westen. De migratie-crisis dreigt het weefsel te ontrafelen van de trans-Atlantische veiligheid. Het maatschappelijk middenveld is op de terugweg. Toch blijven wij immer geïnspireerd door Israël als het straks zijn 68ste jaar van bestaan viert. Waarom? Het antwoord ligt voor de hand: Zionisme, de beweging die geïnspireerd is door de overtuiging dat het Joodse volk moet weerkeren naar het Land van Israël voor de wederopbouw van hun eigen soevereine staat, is geslaagd in haar missie en dat in één van de meest onherbergzame gebieden op aarde. En het blijft op die … Lees verder Waarom wij optimistisch zijn en blijven omtrent het Zionisme [Richard Kemp]

Jeruzalem, 1898. Joodse vrouwen en kinderen aan de Klaagmuur op de Tempelberg in Jeruzalem. [beeldbron: Felix Bonfils/The J. Paul Getty Museum] “Vandaag heb ik de Joodse staat opgericht” (Theodor Herzl, Bazel, 3 september 1897) Dat de Joden een volk zijn staat buiten kijf. De Joden worden als een natie beschouwd, zowel door het Joodse volk zélf evenals door alle andere naties, los van het feit of die naties het Joodse volk al dan niet gunstig gezind zijn, en dat sinds de tijd van Koning David. In Kronieken I 17:21 stelt de Bijbel zelf de retorische vraag aan G’d: “En wie … Lees verder De Staat Israël werd niet gesticht omwille van de Holocaust; dat is een fabel