Plaatje hierboven: Libanon, 9 maart 2012. Palestijns ‘vluchtelingen’ -kamp Ayn al-Hilweh waar zo’n 120.000 mensen op elkaar gepakt zitten. Wie wil weten hoe èchte Apartheid er vandaag uitziet moet naar de Arabische landen gaan kijken hoe de Arabieren al 70 jaar lang de Palestijnen discrimineren als een tweede en zelfs een derderangsvolk en dat is niet de schuld van Israël [beeldbron: Palestine Times] Na haar recente bezoek aan Israël is de 52-jarige dr. Elham Manea, een Zwitserse schrijfster van Jemenitisch-Egyptische origine, mensenrechtenactiviste en activiste voor vrouwenrechten, een reeks artikelen beginnen publiceren onder de titel: “Als wij geen gezanten van de … Lees verder Dr. Manea: Dramatische situatie in Palestijnse vluchtelingenkampen is schuld van Arabische landen

Arabische landen moeten de “identiteit van de Palestijnen” beschermen, besloot de Arabische Liga in 1965. Sindsdien weigeren Arabische landen om Palestijnse vluchtelingen het staatsburgerschap te verlenen en beschouwen ze hen als tweederangs mensen. Plaatje hierboven: Jongen in Gaza zeult met hulpgoederen van de UNRWA. Al zeventig jaar lang zijn Palestijnen gedoemd om te teren op buitenlandse hulp omdat de omringende moslimlanden hen weigeren te integreren en ze zelfs in hun eigen gebieden (Gaza en West Bank) door hun eigen leiders in vluchtelingenkampen worden gegijzeld door de schuld en mét de hulp van de internationale gemeenschap. Op 11 september 1965 besloot … Lees verder Wapen tegen Israël: Arabische landen weigeren Palestijnen het staatsburgerschap

Washington, VS. Israël’s Vice-minister voor Buitenlandse Zaken Tzipi Hotovely (Likoed) sprak op dinsdag 12 september 2017 op de Conferentie van Voorzitters van de Belangrijkste Joodse Organisaties in de Verenigde Staten.  [beeldbron: Alexei Rosenfeld/Arutz Sheva] Minister Hotovely toonde de leiders van de Amerikaanse Joodse organisaties een vlag (plaatje hierboven) aangeboden door de Palestijnse Arabieren waarop een kaart wordt afgebeeld van het Land van Israël met de namen van steden die liggen binnen de Groene Lijn (aka de pre-1967 lijn) zoals Acre, Haifa, Lod en Ramle, en die in het Arabisch worden aangeduid. De vice-minister concludeerde hieruit dat: “Zolang de Palestijnen worden aangemoedigd door de hoop … Lees verder Israël’s minister Hotovely maakt brandhout van de mythe van Palestijnse vluchtelingen

De sleutel bovenop de poort van het Aida vluchtelingenkamp, symbool voor de terugkeer naar ‘Palestina’, lees: Israël. Iemand zal die mensen – 68 jaar na dato – toch ooit duidelijk moeten maken dat geen terugkeer mogelijk is naar iets wat niet [meer] bestaat, waar ze nooit zijn geweest en waar zij slechts vage herinneringen aan koesteren aan wat hun verdwenen voorvaderen ooit over hun fabelachtige ‘ouderlijke heimat’ hebben verhaald. De “terugkeer” van 7 miljoen nakomelingen van Palestijnse vluchtelingen naar Israël betekent de feitelijke vernietiging van Israël. Waarom zou Israël zichzelf willen vernietigen?

Het Aida vluchtelingenkamp in Betlehem van de VN bestaat sinds 1950. Vandaag wonen er net iets meer dan 3.000 mensen – afstammelingen van Arabieren die tijdens de oorlog van 1948 uit Israël zijn gevlucht. Het Aida kamp wordt in stand gehouden door de UNRWA en het ziet er niet meteen uit als een ‘kamp.’ Aida bestaat uit massieve huizen en lijkt dus meer op een woonwijk dan op een kamp – niet eens een sloppenwijk.

De ingang van het vluchtelingenkamp is versierd met een reusachtige sleutel, geschreven in het Engels en het Arabisch, die luidt: ‘Niet te koop’. Wat ‘niet te koop’ is, is niet moeilijk te raden: de Arabische bodem van de Jordaan tot de Middellandse Zee, die niet mag worden verlaten in ruil voor een vredesverdrag met Israël. Is dit een hardvochtige interpretatie van mijn kant? Laten we eens kijken.

Lees verder “Palestijns vluchteling zijn èn blijven uit vrije politieke wil [Ingo Way]”

De nieuwe Arabische stad Rawabi die wordt gebouwd in Samaria (Shomron) met Israëlische toestemming, weigert om “Palestijnse vluchtelingen” uit de UNRWA kampen te hervestigen naar de stad. Dit ondanks eerdere afgelegde verklaringen van het tegenovergestelde en de algemene indruk dat de nood aan een nieuwe Arabische stad gedeeltelijk werd ingegeven “door het lijden van de vluchtelingen”, in het bijzonder diegenen die leven in de vluchtelingenkampen. Aldus bericht de onderzoeksjournalist David Bedein van het Israel Resource News Agency in een artikel van Hillel Fendel op de nieuwssite van Arutz Sheva van heden 30 augustus 2016. “De nieuwe Palestijnse Arabische stad Rawabi … Lees verder Nieuwe Arabische stad in Israël weigert om Palestijnse UNRWA vluchtelingen te huisvesten

Kenneth ‘Ken’ Roth, het hoofd van de gekende internationale mensenrechtenbeweging Human Rights Watch (HRW), twitterde gisteren een artikel door van de voormalige minister van Binnenlandse Zaken van G-B, David Miliband, waarin de laatste oproept tot de sluiting van de vluchtelingenkampen.“Veel menselijker is om de vluchtelingen in de [locale] gemeenschap te integreren in plaats van hen eindeloos op te sluiten in kampen,” twitterde Ken Roth.

Lees verder “HRW eist ‘ontmanteling vluchtelingenkampen en integratie van vluchtelingen’ behalve de Palestijnen…”

Palestijns vluchtelingenkamp Nahr Al-Bared in het noorden van Libanon. Er wonen naar schatting ca. 400.000 Palestijnse vluchtelingen in Libanon, waarvan de meesten leven in en om 12 kampen in het land. De kampen zijn grotendeels overbevolkt en hebben slechte voorzieningen uitgedrukt in termen van sanitair, water en elektriciteit.

De Palestijnen, die door de Arabische wereld slecht behandeld worden, moeten zich tot Israël richten om een duurzame toekomst op te bouwen. Als een volk hebben zij eenvoudigweg geen vrienden in de Arabische wereld. Voor sommigen staten zijn zij pionnen [in een schaakspel], voor andere parasieten en zelfs de “onaanraakbaren” in sommige delen van de Arabische wereld.

Over heel het Midden-Oosten worden de zogenaamde “vluchtelingen” paspoorten geweigerd en het burgerschap ontzegd in de landen waar zij, hun vaders en hun grootvaders zijn geboren. Het doel daarvan, afgezien van racisme en een gebrek aan elementaire menselijkheid, is sinds 1948 steeds hetzelfde gebleven – de politisering van de Palestijnse vluchtelingenkwestie:

“… de Arabische landen willen het Arabische vluchtelingenprobleem niet oplossen. Ze willen het bestendigen als een open zweer, als een belediging voor de Verenigde Naties en als een wapen tegen Israël. De Arabische leiders kan het geen barst schelen of deze Arabische vluchtelingen leven of sterven.”

Lees verder “De Palestijnen worden door de Arabieren slechter behandeld dan door Israël”