Gaza, 9 februari 2014. Leden van de Abu Ali Mustafa Brigades, het doodseskader van het marxistische Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP), dragen hun gesneuvelde militant Ibrahim Mohammad Saidi ten grave. [beeldbron: website van de PFLP]

In de afgelopen eeuw, hebben verschillende Palestijnse leiders allianties bevorderd die ofwel niet erg  succesvol waren voor hen of niet bijzonder nuttig bleken .

Neem de alliantie gevormd door de grootmoefti van Jeruzalem tijdens de periode van het Britse mandaat, Hajj Amin al-Husseini (1895-1973), die tijdens de Tweede Wereldoorlog supporterde voor Adolf Hitler en het Derde Rijk. Al-Husseini hoopte dat de Duitsers de oorlog zouden winnen en dat  Hitler de führer van het Midden-Oosten zou worden. Nadat de nazi’s de oorlog verloren, zal het Westen de misstap van al-Husseini niet vergeven, die de Palestijnse zaak voor meer dan twee decennia zwaar had beschadigd.

De leider van de Palestijnse Bevrijdings Organisatie (PLO) Yasser Arafat vergist zich in 1990 toen hij Irak steunde in haar invasie van Koeweit. De Palestijnse publieke steun voor de invasie veroorzaakte veel leed onder de honderdduizenden Palestijnen die toen in Koeweit en in de Perzische Golf leefden en die een zware prijs betaalden voor Arafat’s steun aan de tirannieke Saddam Hussein.

Vandaag de dag, handhaaft de president van de Palestijnse Autoriteit, onduidelijkheid ten aanzien van de Syrische oorlog, waarbij hij vermijdt om het regime de Syrische president Bashar Assad openlijk te steunen of te bekristiseren. Het lijkt dat Abbas lessen heeft getrokken uit de geschiedenis. Echter, tienduizenden Palestijnen vechten blijkbaar namens de Syrische dictator en offeren zelfs hun leven op voor hem. Deze Palestijnen, die de afgelopen decennia naar Syrië trokken, helpen het Syrische volk afslachten dat vecht voor zijn vrijheid. De gast heeft zich ontpopt tot een moordenaar.

Onder de Palestijnen, behoren de meest fervente Assad supporters tot het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina Algemeen Commando (PFLP-GC), onder leiding van Ahmed Jibril. De organisatie heeft haar hoofdkantoor in Damascus en bestaat uit duizenden strijders;  Jibril heeft nooit getwijfeld aan zijn loyaliteit aan het Assad-regime  Zijn strijders nemen deel aan de oorlogsinspanning, zelfs tegen hun eigen volk, hun eigen vlees en bloed. In één voorbeeld, toen het leger van Assad het Palestijnse vluchtelingenkamp van Yarmouk belegerde, waren het Jibril’s strijders die het regime voorzagen van inlichtingen en grondsteun.

De Palestijnse terreurgroep Liwa al-Quds (aka “de Jeruzalem Brigade”) werd opgericht in 2013 en opereert in de Aleppo sector. Het omvat drie bataljons: de Leeuwen van al-Quds; het bataljon Afschrikking en het bataljon de Leeuwen van al-Shahba, genaamd naar een gebied in Aleppo. De brigade werd opgericht door een Palestijnse ingenieur, Muhammad al-Sa’eed, ook bekend als “De Ingenieur”.

Sinds 2013 heeft zij deelgenomen aan elke campagne in Aleppo, meestal met Russische coördinatie en ondersteuning. Sommige van zijn strijders zijn zelfs bekroond met citaties door het Russische leger voor hun succesvolle acties in Aleppo, met inbegrip van de recente bevrijding. De brigade ontvangt richtlijnen van het leger van Assad en vecht zelfs samen met Hezbollah en Iraanse strijdkrachten tegen andere rebellengroepen en de Islamitische Staat. Hoewel het precieze aantal vechters in haar gelederen onduidelijk is, wordt hun aantal in de duizenden geschat. Assad’s leger stuurt de brigade naar het front, dat is waarom deze groep het meeste slachtoffers telt: sinds 2013 zijn ongeveer 300 van zijn strijders zijn gedood en 600 raakten gewond.

Een andere Palestijnse factie die vecht voor Assad is het Leger van Galilea of de Galilea Brigade – de militaire vleugel van de Terugkeerbeweging van de Palestijnse Jeugd geleid door Fadi al-Mallah (plaatje rechts), ook gekend onder zijn nom de guerre Abu al-Fidaa. Deze brigade werd opgericht in mei 2011, kort na het uitbreken van de Syrische burgeroorlog, in het vluchtelingekamp Khan Danon in het zuiden van Damascus. Het doel van de organisatie is voor Assad te vechten wiens geld al-Mallah hielp om honderden Palestijnse strijders te recruteren.

Op dit moment vechten duizenden Palestijnen in Syrië namens Assad. Veel Palestijnse leiders hebben aan de verkeerde kant van de geschiedenis gestaan en aan de verkeerde kant van de moraal, met name het voeren van oorlog tegen de belegerde bevolking van Syrië. Deze Palestijnen werden opgenomen en getraind door het Syrische volk, die hun financiering, onderdak en bescherming gaven. Vandaag zijn het precies deze ‘gasten’ die hun gastheren helpen afslachten.

Om wat voor reden dan ook, de internationale gemeenschap, die enkel radeloos wordt bij de bespreking van de ‘arme Palestijnen in Israël,’ negeert dit feit net zoals het voorbije gaat aan de genocide die plaatsvindt in Syrië, enkele kilometers van de Israëlische grens, gepleegd met de hulp van de Palestijnen.

door Edy Cohen

Opm. van Brabosh.com: Waarover iedereen zwijgt. Tijdens de eerste vijf jaren van de Syrische burgeroorlog werden 5.073 Palestijnen gedood, of zijn vermist of gevangen in Syrië. Volgens cijfers van de Action Group for Palestinians of Syria werden tussen 15 maart 2011 en 6 maart 2016 in de Syrische burgeroorlog 3.730 Palestijnen gedood, waarvan 3.180 burgers en 550 Palestijnse militieleden die werden gedood toen ze actief deelnamen aan de gevechten. De meeste Palestijnse burgers komen uit Yarmoek, het grootste Palestijnse vluchtelingenkamp nabij Damascus. Daarnaast worden nog eens 282 Palestijnen vermist en werden 1.061 Palestijnen gevangen genomen die voor het merendeel werden opgesloten in gevangenissen van het Syrische regime van Assad. 

Bron: in een vertaling uit het Engels door Brabosh.com van een artikel van Edy Cohen op de site van Israel Hayom van 2 januari 2017