De volledige bevolkingscijfers voor de betwiste gebieden in Judea & Samaria (aka de Westelijke Jordaanoever) werden heden vrijgegeven met data die werden bijgewerkt tot 1 januari 2017. Het rapport is beschikbaar voor het publiek in het Engels via de maillijst op de website van de Joodse Bevolkingsstatistieken op de West Bank.

De West Bank Joodse Bevolkings Statistieken worden elk jaar samengesteld door voormalig parlementslid van de Knesset Yaakov “Ketzaleh” Katz gebaseerd op de precieze data van het bevolkingsregister van het Israëlische Ministerie van Binnenlandse Zaken. Per 1 januari 2017 leefden er volgens het rapport 420.899 Joden in dorpen en steden in Judea & Samaria, niet inbegrepen de ca. 300.000 Joodse bewoners in de oostelijke wijken van Jeruzalem  die technisch gezien tevens deel uitmaken van de gebieden in Judea & Samaria.

Naar aanleiding van de verschijning van dit rapport zei voormalig parlementslid Katz:

“Het aantal Joden dat vandaag leeft in Judea en Samaria spreekt boekdelen. De feiten aan de grond in deze regio zijn onomkeerbaar en maken het concept van een tweestatenoplossing overbodig. Elke persoon met een gezonde geest, die in dit rapport de realiteit van de getallen bekijkt zal concluderen: de tweestatenoplossing is dood.”

En dat was het geval met gerenommeerde Israëlische schrijver Abraham Yehoshua die de strijd voor een tweestatenoplossing voor tientallen jaren geleid. Tijdens een vergadering in december 2016 vergadering, legde de president van Israël, Ruby Rivlin, het rapport voor aan  Yehoshua. Na het bestuderen van het rapport vertelde Yehoshua op de radio Kol Israel op 7 december 2016:

“Deze oplossing [twee staten] is niet langer mogelijk. Ik heb meer dan 50 jaren geloofd in deze oplossing, ik heb ervoor gevochten en was er een activist voor. Toen ik, als een intellectueel, de realiteit onder ogen moest zien en mezelf niet moest bedriegen, moest ik mezelf afvragen of deze oplossing werkelijk mogelijk is… Nadat we internaliseerden dat het onmogelijk is om 450.000 kolonisten te deporteren van Area C, zal dat dan ook [onder geen beding] gebeuren. Kunnen we verdelen Jeruzalem? … Het is tijd om na te denken over alternatieve oplossingen. ”

Het rapport volgt de Joodse bevolkingsgroei in het afgelopen jaar en de afgelopen 5 jaren en omvat een toekomstige projectie op basis van de huidige groeicijfers. Baruch Gordon, een onderzoeker van het rapport en stichter van IsraelNationalNews.com, zei vandaag:

“Al jaren hadden beleidsmakers, zowel in Israël als in het Westen, geen idee van  de omvang van de Joodse bevolking in Judea & Samaria (aka de Westelijke Jordaanoever). De aantallen werden weggedrukt; de media zwijgen. Dit rapport introduceerde de reële cijfers in het discours. De impact ervan kan niet worden overschat.”

Minister van Justitie en parlementslid voro de Joods Huispartij Ayelet Shaked bekritiseerde op donderdag suggesties dat Israël heel Judea en Samaria zou moeten annexeren. Een dergelijke annexatie zou het einde betekenen van Israël als een Joodse staat, omdat de staat wellicht niet in staat zal zijn om het Israëlisch burgerschap uit te reiken aan ca. 2 miljoen Arabieren.

Zij riep tevens op tot grootschalige constructie in Jeruzalem en in Area C, bovenop de uitbreiding van de Israëlische soevereiniteit over Maaleh Adumim. Haar chef, minister Naftali Bennett, heeft bij herhaling opgeroepen voor de annexatie van Area C (zie kaartje onderaan), dat in oppervlakte zowt 60 procent van Judea en Samaria beslaat en waar naar schatting nog zo’n 90.000 Arabieren wonen.

In een interview met Radio 101.5 zei minister Shaked:

“Ik ben het eens met [de Zionistische Uniepartij en oppositieleider Yitzhak] Herzog dat de annexatie van Judea en Samaria zou leiden tot een einde van de Joodse staat. Ik geloof dat dit idee van annexatie van heel Judea en Samaria niet correct is, maar ik geloof dat we Area C moeten annexeren, waar zo’n 450.000 Joden en 90.000 Arabieren wonen. De staat kan zeker het staatsburgerschap toekennen aan nog eens 90.000 Arabieren en Areas A en B zouden deel uitmaken van een regionale Arabische confederatie.”

Eerder had parlementslid Ayelet Nahmias-Verbin van de centrumlinkse partij Zionistische Unie (een alliantie van de Arbeidspartij, Hatnua en de Groenen) verklaard om volgende week een wetsvoorstel in te dienen om Area C in Judea & Samaria te annexeren bij Israël. Een bericht in de Israëlische krant Yediot Aharonot luidde:

“Het wetsvoorstel beoogt het gehele grondgebied te  annexeren zoals dat in de Oslo-akkoorden werd gedefinieerd als Area C. Area C omvat alle nederzettingen in Judea en Samaria, alsook de toegangswegen er naartoe en het grootste deel van de niet-bevolkte gebieden in Judea en Samaria. Het doel van het wetsvoorstel is om de regeringscoalitie een spiegel voor te houden omtrent de manier waarop  zij opereert en de methode van sluipende annexatie aan te vechten die zij hanteert bij gebrek aan reële politieke activiteit.”

De verklarende opmerkingen bij het wetsvoorstel in kwestie lezen:

“De regering heeft sinds haar oprichting geen politieke visie en geen weg gepresenteerd, die tot deze verlamming hebben geleid, zoals de meest recente VN-resolutie bewees, die eens te meer Israël met de rug tegen de muur plaatste. We moeten het gezicht van de overheid die politiek verlamd is, blootleggen en haar vragen: wil de Israëlische regering twee miljoen Palestijnen onder haar controle brengen of wil zij een Joodse en democratische staat behouden? Als de regering en haar ministers de toepassing steunen om het [Israëlische] recht toe te passen in Area C, of bij uitbreiding over heel Judea en Samaria, moet het er tevens de problemen die daarmee samengaan erbij nemen. Dit is niet de formule van [David] Ben Goerion en het is ook niet de formule van [Menachem] Begin.”

Een kaartje van Judea & Samaria, aka de Betwiste Gebieden, van februari 2011

Jeruzalem, 13 februari 2017. President Reuven Rivlin houdt de eigendomsbewijzen van grond vast die hij 40 jaar geleden gekocht heeft van een Palestijn in Judea & Samaria, tijdens zijn toespraak van gisteren op de Jeruzalem Conferentie [beeldbron: Yisrael Bardogo/J-Post]

Tijdens de opening van de 14de Jeruzalem Conferentie, heeft de Israëlische president Reuven Rivlin gezegd dat hij de volledige annexatie steunt van de nederzettingenblokken in Judea & Samaria (aka de Westelijke Jordaanoever) in ruil voor compleet Israëlisch burgerschap en gelijke rechten aan de Palestijnse bewoners.

De Jeruzalem Conferentie die jaarlijks wordt gehouden en aan haar 14de editie toe is, biedt een forum aan de hoogste vertegenwoordigers van de regering en vindt plaats van maandag 13 tot dinsdag 14 februari 2017 in het Crowne Plaza Hotel van Jeruzalem. De conferentie staat dit jaar in het licht van de 50ste verjaardag van de Zesdaagse Oorlog van 1967 en wordt gehost door de Besheva Media Group.

President Rivlin zei “Zion is helemaal van ons” en meent dat “de soevereiniteit van de staat Israël zich moet uitstrekken over al de [nederzetingen] blokken.” Rivlin testte blijkbaar de diepte van het water voor de éénstaatoplossing die hij jarenlang verdedigde en hij zei:

“Het moet duidelijk zijn: Als we onze soevereiniteit uitbreiden moet de wet voor iedereen op gelijke wijze worden toegepast. Het toepassen van soevereiniteit aan een gebied geeft staatsburgerschap aan al degenen die er wonen. Er zijn geen aparte wetten voor Israëli’s en voor niet-Israëliërs.”

De Women in the Green beweging heeft doorheen heel Judea en Samaria posters opgehangen waarin premier Netanyahu wordt opgeroepen om het soevereiniteitsplan te verdedigen tijdens zijn ontmoeting op 15 februari 2017 met de Amerikaanse president Donald Trump. Op de posters staat in het Hebreeuws geschreven: “Premier, ga in vrede en kom terug met soevereiniteit!” [beeldbron: Arutz Sheva]

Israël’s onderminister van Buitenlandse Zaken Tzipi Hotovely (Likoedpartij) drukte op zondag 12 februari 2017 de hoop uit dat premier Binyamin Netanyahu geleidelijk aan de soevereiniteit zal uitroepen over Judea and Samaria, het feitelijke hartland van Israël.

Minister Hotovely, die sprak op het Vierde Soevereiniteits Conferentie van de vrouwenorganisatie Woman in Green, zei volgens een bericht in de Israëlische krant Arutz Sheva:

“In de jaren dat we de soevereiniteit niet durfden vragen, hebben we verloren. We verloren rechtvaardigheid, waarheid, het Israëlische verhaal. In de jaren dat we de wereld vertelden dat we de kwestie in een compromis kunnen oplossen, omdat we een vredelievende natie zijn, hebben we ons niet geëngageerd in een strijd voor gerechtigheid in Israël.

Wie niet gelooft in het recht om zich te vestigen in Shilo, Beit El en Eli heeft ook niets te zoeken in Tel Aviv, Herzliya en Rishon Lezion. We leerden op harde wijze dat je het land niet kan verdelen. We ontwortelden Gush Katif en in ruil kregen we het vreselijke Gaza, dat slecht is voor zowel de Israëliërs en Palestijnen.”

Verwijzend naar een ontmoeting die zij verleden week had met Netanyahu, maande zij de premier aan om de Israëlische soevereiniteit in de ‘nederzettingen’ uit te roepen:

“From the River to the Sea, Israel will be Free!”

“Dat kan op een geleidelijke manier gebeuren, te beginnen met het grotere gebied van Jeruzalem en van daaruit  de Israëlische wet invoeren op de volledige nederzettingen onderneming en later de soevereiniteit van de zee tot aan de Jordaan, maar om dat zo uit te voeren vereist dit eenheid en geen onderlinge wedijver om wie meer rechtser is dan de andere.

Wij vertegenwoordigen een half miljoen mensen die willen dat de wet die op hen van toepassing is de Israëlische wet is en niet het Civiele Bestuur en het militaire regime. Het zijn de ‘kolonisten’ die in feite onder de bezetting leven en het is tijd om de bezetting te beëindigen.”

Hotovely merkte op dat, hoewel de Iraanse kwestie een belangrijke zaak is die Netanyahu deze week moet bespreken tijdens zijn ontmoeting met president Donald Trump, “het belangrijk is om de wereld te vertellen waarom we hier zijn, want als we onze waarheid te vertellen, zullen we overal om ons heen stabiliteit hebben.”

Het Israëlische parlement heeft op maandagavond met 60 tegen 52 stemmen een wet aangenomen die retroactief duizenden Joodse woningen in Judea & Samaria legaliseert. Enig voorbehoud: de bewuste Regulariseringswet kan nog wel aangevochten worden door Israël’s Hooggerechtshof en de vrees is reeël dat de wet alsnog ‘ongrondwettelijk’ wordt verklaard. De strijd is dus nog niet gestreden.

De wet legaliseert en beschermt duizenden Joodse huizen in Judea en Samaria die werden gebouwd met steun van de overheid maar die een eigendomsrecht ontberen en waartegen thans eigendomsvorderingen lopen. Krachtens de Regulariseringswet zullen huizen die op dergelijke eigendommen werden gebouwd, toegestaan worden om te blijven en de eigenaren met een bewezen eigendomsrecht op de grond, zullen bij wijze van compensatie de keuze worden gegeven tot het ontvangen van een alternatief stuk grond of een financiële vergoeding ter waarde van 125% van de waarde van hun grond.

Echter, erg weinig werkelijke grondeigenaren hebben dergelijke claims ingediend bij de rechtbank, met de meeste rechtzaken die werden ingediend door linkse organisaties, omdat de de Israëlische rechtbanken geen beperking stellen bij degenen die een directe band hebben met de kwestie in het geding. Israël heeft toegestaan dat Jordaanse landwetten bindend blijven in Judea en Samaria. Volgens de Jordaanse wet, is het feit dat de belasting op onroerende goederen die niet werd betaald op het land sinds 1967, of dat de eisers de grond op geen enkele manier hebben gebruikt, geen invloed hebben op het eigendomsrecht.

De Regulariseringswet is van toepassing op ca. 4000 Joodse woningen in Judea & Samaria van wie de tegenwoordige Joodse bewoners kunnen bewijzen dat ze niet op de hoogte waren dat ze hadden gebouwd op private grond en hiervoor werden aangemoedigd door de Israëlische staat. Een uitgebreide toelichting is hier te vinden op de site van The Times of Israel.

Doodstraf voor wie grond verkoopt aan Joden
De Palestijnen zijn uiteraard woedend over deze wet. De zogenaamd ‘gematigde’ Palestijnse Autoriteit uit regelmatig doodsbedreigingen tegen Arabieren die het wagen grond of huizen te verkopen aan Joden. Dat gebeurt niet voor het eerst maar is een jarenlang politiek beleid van de P.A. en is gebaseerd op een bestaande fatwa uit 1935 die “moslims verbiedt hun grond te verkopen aan de Zionisten.” De huidige interpretatie van die fatwa richt zich niet meer tot Zionisten, Israëliërs of tegen het IDF, maar is in het algemeen gericht tegen ‘de Joden’. Maw de doodstraf slaat op het overtreden van het ‘gematigd’ P.A. gebod ‘Verkoop niet aan Joden’.

April 2009. Een Palestijnse Arabier wordt standrechtelijk opgehangen als straf voor het verkopen van grond aan een Israëlisch bedrijf

In mei 2010 werd een zoveelste waarschuwing afgegeven door de [Islamitische] Voorzitter van de Rechtbank van de Palestijnse Autoriteit, sjeik Rajab Tamimi Tayseer, die de Palestijnen herinnerde aan de bestaande fatwa [religieus decreet] die hen verbiedt onroerend goed aan de Joden te verkopen. Sjeik Tamimi Tayseer Rajab waarschuwde zijn kiezers ervoor dat wanneer zij hun grond of huis verkopen aan de Joden zij schuldig zijn aan hoogverraad waarop de doodstraf staat.

De waarschuwing van sjeik Tamimi kwam als reactie op rapporten dat Joodse zakenlieden uit de VS 20 dunams grond van Palestijnen hadden aangekocht op de Olijfberg in Jeruzalem. Hij waarschuwde de Palestijnen die betrokken zouden zijn bij “verdachte handel in onroerend goed”, en de religieuze leider voegde eraan toe dat volgens de islamitische leer het een “zware zonde” was om huizen en land aan Joden te verkopen.

Hij zei dat het verbod ook geldt voor makelaars of tussenpersonen die betrokken zijn bij dergelijke transacties. Hij waarschuwde iedereen die de waarschuwing negeert gestraft zal worden in overeenstemming met de islamitische leer en ook zou verstoten worden door zijn eigen gemeenschap en familie. Sjeik Tamimi stelde eveneens een verbod in op het verhuur van onroerend goed aan Joodse personen en organisaties met het excuus dat zij corruptie verspreiden op moreel, politiek en op het gebied van de veiligheid.

“De stad Jeruzalem is de religieuze, politieke en spirituele hoofdstad van de Palestijnen”, zei Tamimi en vervolgde: “De Joden hebben geen rechten in Jeruzalem. Dit is een bezette stad, net zoals de rest van de gebieden die werden bezet in 1967.”

Een historische wet
Hoe de nieuwe wet wordt geïnterpreteerd bij de voorstanders ervan valt ondermeer te begrijpen uit volgende reactie. “De zogeheten Regulation Law die de Knesset op maandagavond 6 februari heeft aangenomen is historisch te noemen op meer dan een manier,” zei parlementslid Bezalel Smotrich (Joods Huispartij/Bayit Yehudi):

“Dit is een historische dag, want voor het eerst in vele jaren brengen we de besluitvorming terug naar de Knesset, terug naar het volk. De beslissing over de toekomst van de nederzettingen onderneming in Judea en Samaria zal niet gebeuren in de kamers van de procureurs-generaal, niet in de zalen van de rechters van het Hooggerechtshof en zeker niet door de radicaal linkse organisaties.

De Regulariseringswet is ook historisch omdat het voorziet in een passend Zionistisch antwoord op de racistische, antisemitische wetgeving in de Palestijnse Autoriteit die de doodstraf oplegt aan iedereen die grond aan de Joden verkoopt. We weten allemaal dat er zonder deze verschrikkelijke wet, Arabieren zouden verkopen en Joden zouden kopen, en dan hadden we ngeen wet nodig had om iets te kunnen reguleren. Maar ze hebben een anti-semitische wet en vandaag hebben we vastgesteld dat de Joods-Zionistische wet hierop het juiste antwoord geeft.

Het is een historische wet, omdat we vandaag zeggen dat het volk van Israël niet waren, niet zijn nen niet zullen de bezetters zijn in hun eigen land, omdat een volk zijn eigen land niet kunnen innemen. Dit is ons land, helemaal en we zijn hier om er te blijven. De nederzetting onderneming in Judea en Samaria is een onlosmakelijk deel van het land Israël. Er zal nooit een Arabische staat zijn in het land Israël. Er komt slechts één enkele soevereiniteit: de Joodse soevereiniteit.

Vrienden, dit is een Joodse wet, het is een Zionistische wet, het is een morele wet, het is een rechtvaardige wet, het is een wet die nodig is. Dank G-d dat we in staat waren om deze aan te nemen. Morgen begint een nieuwe dag voor de nederzetting onderneming.”