Pierre Rehov is een Israëlische documentairemaker, die zich bezighoudt met verschillende thema´s van het conflict tussen de Arabieren en Israël. In dit stuk zijn de joodse vluchtelingen uit Arabische landen het thema. Plaatje hierboven: Het Joodse Kwartier in Tripoli in Libië voor de Tweede Wereldoorlog. In 1931 woonden er nog 21.000 Joden in Libië. In 1974 nog een 20-tal. De laatste Jood van Libië, Rina Debach, verliet het land in 2003 [beeldbron] Het waren meer dan een miljoen Joden. Van 1946 tot 1974 is dit miljoen het aantal van de vergeten vluchtelingen, verdreven uit de Arabische wereld, die de geschiedenis … Lees verder De Stille Exodus van 1 miljoen Joden uit de Arabische landen 1946-1974 +video

De verdrijving waar niemand het over heeft

In maart 2017 vond weer eens een van deze VN-bijeenkomsten plaats, waarin het er vooral om ging de staat Israël als een Apartheidsstaat neer te zetten die aan etnische zuivering en landroof doet. Van de verschillende spreker kon je o.a. dingen horen zoals:

Palestijnse Autoriteit: “Israël maakt gebruik van de ergste soort misbruik, van etnische zuivering en van de inrichting van een Apartheidsstaat.”
Qatar: “Israël onderhoudt in Palestina nog steeds Apartheid, wat een misdaad tegen de mensheid is.”
Soedan: “Tegen het Palestijnse volk wordt met geweld en terrorisme opgetreden.”
Syrië: Schendingen inclusief de bouw van apartheidsmuren . . . Om de landroof te legitimeren en Jeruzalem te judaïseren.”
Bahrein: De scheidingsmuur is een voorbeeld van de door Israël gepraktiseerde politiek van de Apartheid.”
Saoedi-Arabië: “. . . de Israëlische praktijken van discriminatie en extremisme.”

Op deze toespraken reageerde Hillel Neuer van UN-Watch toen maar met één vraag:

“Waar zijn jullie Joden?”

Ieder jaar op 30 november viert men in Israël de nationale herdenkingsdag m.b.t. de verdrijving van mensen uit hun huizen, hun boerderijen en andere bedrijven, hun ondernemingen, hun omgeving, hun geboorteland. Stil, zonder tamtam en vooral zonder internationale ophef, zonder massademonstraties en gejammer.

Lees verder “De verzwegen Nakba: De verdrijving van de Joden uit Afrika en het M-O [Alexandra Margalith]”

Interieur van de Ben Ezra synagoge in Caïro, Egypte. Oorspronkelijk was dit een Koptische christen kerk maar die werd in 882 na Chr. verkocht aan Abraham Ben Ezra uit Jeruzalem voor 20.000 Dinars toen Ahmed Ibn Tulun geld begon af te persen van Patriarch Michael III. Bekend als de oudste synagoge in Caïro, herbergde deze een collectie Joods documenten die van onschatbare waarde is voor het Jodendom. Naar verluidt werd deze gebouwd op de plek waar Mozes zou zijn gevonden. De kostbare documenten werden later verworven en vele van hen bevinden zich in Cambridge, Engeland, waar zij ter inzage liggen voor jonge Joodse studenten. Door de eeuwen heen werden talloze restauraties en vernieuwingen uitgevoerd en het huidige gebouw dateert van 1892. Het is een getrouwe reconstructie van het origineel dat was ingestort.[beeldbron: Memphis Tours]

Eeuwenlang noemden Joden landen als Egypte, Marokko, Algerije en Irak hun thuis. In minder dan een eeuw is er van bloeiende gemeenschappen in de Levant niets meer over. De Arabische wereld is ‘ontjoodst’. Dat ging in Egypte vooral kwaadschiks.

Volgens officiële cijfers zijn er vandaag de dag in Egypte nog maar zes Joden over. Met hun heengaan zal definitief een einde komen aan drieduizend jaar roemruchte Joodse geschiedenis in Egypte. Van het oude Egypte tot de omvangrijke en invloedrijke Joodse gemeenschap in de toenmalige metropool Alexandrië gedurende de Griekse en Romeinse tijd en ook de aanwezigheid van grote groepen Joden in de latere Middeleeuwen en daarna. Egypte was het land van de grote Joodse denkers Philo en Maimonides. Niet voor niets bevatten de manuscripten uit de geniza in de eeuwenoude Ben Ezrasynagoge in Caïro de grootste en meest gevarieerde bron van kennis over een periode van duizend jaar jodendom in het Midden-Oosten en de islamitische wereld.

In het begin van de 20e eeuw kenden het kosmopolitische Alexandrië en Caïro een bruisende, welvarende Joodse gemeenschap die volledig was geïntegreerd in alle gelederen van de maatschappij. Een gemeenschap die nog geen zeventig jaar geleden 80.000 personen telde, op een totaal van 20 miljoen Egyptenaren. Vandaag zijn er slechts zes bejaarde vrouwen over, op een bevolkingsaantal van 90 miljoen.

Lees verder “Weg van outer en heerd – over de ont-Joodsing van de Arabische wereld [Ruben Gischler]”

1948. Joden worden door de Arabieren verdreven uit Judea en Samaria en uit Oud-Jeruzalem na de verovering van het gebied door Jordanië. Pas na het einde van de Zesdaagse Oorlog in juni 1967 zullen zij druppelsgewijze terugkeren naar hun huizen in het Hartland van Israël. We weten allemaal nog dat tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog van 1947-1949 en dan vooral nà die oorlog tot aan het begin van jaren zeventig, als gevolg van het feit dat de Arabieren hun aanvalsoorlog verloren hadden tegen de kersverse Joodse staat, de Arabische landen een aanvang maakten met de etnische zuivering van hun landen. Zowat 850.000 … Lees verder Waarom mogen er geen Joden leven in een Palestijnse staat? [Jonathan Tobin]

Telkens wanneer de kwestie ter sprake komt van de Joodse eigendommen die in de Arabische landen in beslag werden genomen, is het niet ongebruikelijk dat de Arabische media enigszins hysterisch worden. De sessie in de Knesset [= het Israëlisch parlement] van donderdag 14 juli ’16 over de teruggave (of compesnatie) van Joodse eigendommen in Arabische landen, en de geheime pogingen van Israël om deze kwestie vooruit te helpen, was genoeg om de Egyptische internet site Dotmsr.com in paniek te brengen. In plaats van een eigen onderzoek te voeren plaatst Dotmsr. com complete stukken van de Facebook-pagina van Dr. Edy Cohen, … Lees verder Egyptische media in paniek omtrent Israël’s restitutievraag voor Joodse eigendommen in Arabische landen

“Een staat die haar minderheden verslindt eindigt met zichzelf te verslinden.” [Lyn Julius] Op 23 juni 2014, nam de Israëlische Knesset (het parlement) een wet aan die de 30ste November aanwees als een officiële datum in de kalender, ter herinnering aan de ontworteling van bijna één miljoen Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen en Iran in de afgelopen 68 jaren. Lyn Julius van Harif legde in The Huffington Post uit waarom dat zo belangrijk is: De datum die werd gekozen was 30 November – om te herinneren aan wat er gebeurde de dag nadat de Verenigde Naties op 29 november … Lees verder Herinner op 30 november de verdrijving van de Joden uit de Arabische landen

In het gebruikelijke discours over het Midden-Oosten heerst er een wijdverbreide mythe dat Joden indringers zijn afkomstig uit Europa en de VS – blanke westerlingen die kwamen om het land, van het ‘oorspronkelijke’ Palestijnse volk aan wie het land rechtens zou toebehoren, te ‘koloniseren’ en ‘te stelen’. Deze mythe, geput uit de marxistische terminologie, genereerde toenemende legitimiteit na 1967 wanneer Israël Oost-Jeruzalem annexeerde en de Westelijke Jordaanoever ‘veroverde’. De notie van ‘bezetting’ en het gebruik van het woord ‘kolonisten’ versterken het concept van Israëlische ‘kolonisatie’ van ‘Arabisch’ land. Afgezien van en ervan uitgaande dat de Palestijnen wel de ware inboorlingen … Lees verder De Joodse ‘kolonisatie’ van ‘Palestina’ is een mythe

Joodse kinderen spelen in een ma’abara (transitkamp) anno 1952 [beeldbron] De huidige vluchtelingencrisis in Europa heeft met name herinneringen opgeroepen onder de Joden. Vaker wel dan niet, wordt de vergelijking gemaakt met Joden die wanhopig op de vlucht waren voor de Holocaust. Over het hoofd gezien is het feit dat in de vroege jaren van Israël haar bewoners in aantal ruimschoots werd overtroffen door vluchtelingen. In de jaren 1950 en 1960 was Israël zelf één groot vluchtelingenkamp. De aanblik van talloze tenten rij na rij vullen thans onze TV-schermen herinnerend aan de ma’abarot, haastig gebouwde ‘doorvoer’ kampen  gebouwd met stoffen … Lees verder Vergeten door de wereld: Toen Israël één groot vluchtelingenkamp was

In Israël is ’30 November’ de nationale herdenkingsdag van de ca. 750.000 Joden die werden verdreven uit de Arabische wereld. Een etnische zuivering die tot op heden wordt ontkend in de Arabische landen en doodgezwegen in het Westen. Tussen de Middellandse Zee en de rivier de Jordaan in het oosten wonen 6,1 miljoen Palestijnen, dat zijn 100.000 mensen minder dan de joodse bevolking van Israël. Dit werd deze week gepubliceerd door het Palestijnse Bureau voor de Statistiek in Ramallah ter gelegenheid van de Palestijnse al-Nakba-dag (“Dag van de Catastrofe”), Israëls Onafhankelijkheidsdag op 14 mei 1948. Al jarenlang waarschuwen verschillende professoren … Lees verder Aviel Schneider over de ‘demografische oorlog tegen de Joden’

Operatie Ali Baba (ook gekend als Operatie Ezra & Nehemia) was een luchtbrug voor meer dan 120.000 Joden van Irak naar Israël (1951 tot 1952). Hier komt een vlucht van El Al met een groep Iraakse Joden toe op de luchthaven van Lod nabij Tel Aviv, luchthaven die in 1973 hernoemd werd naar [David] Ben-Goerion, Israël’s allereerste premier. “Joden afkomstig uit Arabische landen lijden – hun verhaal zou moeten verteld worden. Zij werden niet enkel weggerukt uit hun leefomgeving, hun hele geschiedenis werd hen afgenomen.” Dat zegt Florette Hyman, die als Florette Menir geboren werd in Caïro en die in … Lees verder Steun groeit voor rechten van Joden die repressie in Arabische landen ontvluchtten

The New Tork Times bloklettert op haar voorpagina op 16 mei 1948: “Joden in groot gevaar in alle moslimlanden.” Op 30 november 2014 werd voor het eerst de nationale herdenkingsdag gevierd voor Joden, die tientallen jaren geleden uit hun Arabische thuislanden werden verdreven. Voor de Knesset-afgevaardigde van Likoed, Shimon Ohayon, was de beslissing van het Israëlische parlement in juli van dit jaar een genoegdoening. “Met het besluit om een ´Nationale herdenkingsdag voor joodse vluchtelingen uit de Arabische landen en Iran´ in te voeren, gaat een historische onrechtvaardigheid ten einde”, zei de uit Marokko afkomstige professor van de Bar-Ilan-universiteit in Tel … Lees verder Eerste nationale herdenkingsdag voor Joden die verdreven werden uit Arabische wereld

In Israël is ’30 November’ de nationale herdenkingsdag van de ca. 750.000 Joden die werden verdreven uit de Arabische wereld. Een etnische zuivering die tot op heden wordt ontkend in de Arabische landen en doodgezwegen in het Westen. Amper drie jaar nadat de [omvang van] de Holocaust door de Nazi’s aan het licht kwam, werden de Joden etnisch gezuiverd uit de Arabische wereld. En de geesten van het nazisme achtervolgen ons nog steeds, stelt Lyn Julius in de ‘Times of Israel’: Op 30 november zullen scholen, ministeries en organisaties in Israël en over de hele wereld een nieuwe dag op … Lees verder De geesten van etnische zuivering achtervolgen ons nog steeds [Lyn Julius]

Verdrijving in 1948/1949 van de oorspronkelijke Joodse bevolking uit Judea & Samaria, nadat de Arabische legers Oost-Jeruzalem en de Westbank veroverden en Jordanië de historisch Joodse gebieden zal bezetten en in 1950 annexeren. Pas nà het einde van de Zesdaagse Oorlog in juni 1967 zullen de Joden druppelsgewijze terugkeren naar hun heimat. Parallel aan die etnische zuivering zullen tussen 1948 en begin jaren 1970 nog eens ca. 750.000 Joden, die in de Arabische landen geboren en getogen waren, hun gehele hebben en houden moeten achterlaten en, op de vlucht voor vervolging, gedwongen emigreren naar het buitenland waarvan ruim tweederden hun … Lees verder In Israël ’30 November’ voortaan nationale herdenkingsdag van Joden verdreven uit Arabische wereld

Op 14 juli 2013 werd, op het initiatief van het Israëlische parlementslid Shimon Ohayon (Likoed/Beiteinu), door het Wetgevend Comité in de Knesset een wetsvoorstel ingediend om voortaan de datum van 17 februari uit te kiezen als dag van nationale herdenking van het Arabische plan om de Joden uit hun geboortelanden in de Arabische wereld te verdrijven, evenals uit Turkije, Iran en uit de hoofdstad Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Echter, op maandag 5 februari 2014 stelde de Knesset voor om die dag van herdenking te plaatsen op 30 november.

De vergeten vluchtelingen Op 16 mei 1948 blokletterde The New York Times (hierboven): “Joden in groot gevaar in alle moslimlanden” en “Negenhonderdduizend in Afrika en Azië geconfronteerd met de wraak van hun vijanden.” Dat was geen loze waarschuwing. Even voordien, op 17 februari 1948 had de Arabische Liga besloten dat al hun aangesloten lidstaten de in hun landen wonende Joden zouden sanctioneren om zich te wreken voor de nakende onafhankelijkheid van de Joodse staat Israël.

Resolutie 181 van de Verenigde Naties, het verdeelplan dat een tweestatenoplossing voor het conflict voorzag, een Joodse en een Arabische die zij-aan-zij in vrede en veiligheid naast elkaar zouden bestaan (nagenoeg hetzelfde plan als het huidige van John Kerry!).

Lees verder “Op 17 februari 1948 besloot de Arabische Liga om ca 900.000 Joden uit hun landen te verdrijven”