Sana’a, Jemen, 21 september 2014. Door Iran gesteunde en bewapende Jemenitische sjiitische Houthi rebellen hebben zonet  de hoofdstad veroverd, Het logo van de Houthi rebellen op het spandoek links leest: “Allah is Groot, Dood aan Amerika, Dood aan Israël, Vervloekt zijn de Joden, Overwinning voor Islam” (beeldbron: AFP/Mohammed Huwais)

Begin juni 2017 besloten zes Arabische landen tot een boycot van buurland Qatar. Egypte, Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten (VAE), Bahrein, Libië en Jemen beëindigden hun diplomatieke relaties met Qatar, dat beschuldigd werd van het steunen en financieren van het terrorisme. Sindsdien ligt Qatar zwaar onder vuur in de Arabische moslimwereld en wordt het oliestaatje permanent beladen met alle zonden van Israël en dat mag u haast letterlijk nemen.

Wat al deze landen gemeen hebben, inclusief Qatar en Jemen, is hun gemeenschappelijke Jodenhaat, tegenwoordig Israëlhaat genoemd. De Arabische media die op ramkoers liggen met Qatar, zijn de voobrije maanden naarstig op zoek gegaan naar nog meer misdaden die Qatar zou bedreven hebben en ze lijken thans weer een groot misdrijf te hebben gevonden.

Volgens de Libanese media destijds zou Qatar begin januari 2013 honderden Jeminitische Joden hun land helpen ontvluchten. Op dat ogenblik woonden er nog ca. 400 Joden in Jemen. ‘Honderden’ lijkt wat overdreven. Zo zouden een 60-tal Jeminitische Joden met een vliegtuig van Qatari Airlines overgevlogen zijn naar de luchthaven van Doha, waarna met een ander vliegtuig de vlucht werd verder gezet naar de luchthaven Ben-Goerion in Israël.

Arabische  kranten brengen vandaag dat verhaal weer uit en beschuldigen Qatar van verraad van de gemeenschappelijke Arabische en islamistische queeste, aka de vernietiging van Israël en de uitroeing en of verknechting van het Joodse volk.

In de Arabische media wordt thans gefulmineerd tegen Qatar want het is nu bewezen “dat Qatar Israël zou helpen en de Palestijnen schade zou toebrengen door Joden toe te staan om te emigreren vanuit de Arabische landen naar Israël.” Zo schrijft de Egyptische krant Sout Al Omma in een editoriaal dat “Qatar valselijk beweert dat het het Arabisme verdedigt, maar in werkelijkheid Israël helpt ten koste van Jemen en van de Palestijnen. En door aldus te handelen heeft Qatar zijn eer verkocht.”

Staats-antisemitisme in Jemen
De vervolging van de Joden in Jemen bereikte een nieuw dieptepunt nadat Israël de onafhankelijkheid uitriep in mei 1948 en vooral sinds de Arabische landen in april 1949 moesten afzien van hun offensief in een poging om de kersverse Joode staat te vernietigen. Het militaire débacle van de Arabische wereld hebben ze in het M-O nooit verteerd.

Sindsdien zijn ook de Jeminitische Joden op de vlucht waarvan de meest spectaculaire wellicht Operatie Magisch Tapijt (1949-1950) is geweest (lees verder onderaan), maar ook in de daaropvolgende jaren werden sporadisch kleinere groepjes of families in het geheim naar Israël overgebracht.

Meer recent, oktober 2015, gaf de regering van Jemen  een verklaring uit waarin stond dat alle Joden in het land moeten verlaten of zich anders moeten bekeren tot de islam. Dat leidde tot een hernieuwde vlucht van de laatste overgebleven Jemenitische Joden. Zo voltooide Israël op 21 maart 2016 een geheime operatie om een aantal van de laatste Joden van Jemen te redden.

Toen werden 19 Jemenitische Joden overgevlogen naar de luchthaven Ben-Goerion in Israël, met inbegrip van de leiders van de locale gemeenschap. Rabbijn Saliman Dahari, die samen met zijn ouders en echtgenote de oversteek maakten, bracht tevens een Torah rol mee die dateerde uit de 15de of 16de eeuw. Vijf van de passagiers kwamen uit Sana’a, terwijl de andere veertien afkomstig zijn uit de stad Rayda.

Operatie Magisch Tapijt (1949-1950)
Tot kort na de Tweede Wereldoorlog leefde er een grote Joodse gemeenschap in Jemen van ongeveer 63.000 Joden, die daar al leefden sinds de tijd van Koning Salomon. Een groot deel van hen concentreerde zich voornamelijk in Aden, een Britse kolonie in Zuid-Jemen.

Wanneer in november 1947 de Verenigde Naties het Verdeelplan (VN-Resolutie 181) voor de verdeling van Palestina goedkeuren (zie hier kaart) en zoals verwacht de meeste Arabische moslimlanden het VN-Verdeelplan afwijzen, raast een golf van antisemitisme doorheen de Arabische wereld. Overal vinden rellen plaats tegen hun locale Joodse medeburgers, met vele doden, vernielingen van Joodse bezittingen en synagogen als gevolg.

In 1947 worden tijdens een bloedige pogrom in Jemen ten minste 80 Joden vermoord. Na het uitroepen van de Joodse staat in mei 1948 wordt de kersverse staat aangevallen door de legers van zes Arabische landen. In 1948 besloot de nieuwe Imam van Jemen onverwachts zijn Joodse onderdanen te laten vertrekken en liet tienduizenden mensen naar Aden vloeien die daar als sardines bijeen gepakt in erbarmelijke omstandigheden trachten te overleven.

Geen VN te bespeuren in die tijd en ook geen enkele VN-resolutie die zich het lot van de Arabische Joden aantrok en nog het minst van al dat van de Joden van Jemen.

De Onafhankelijkheidsoorlog van Israël loopt in een verbitterde strijd verder tot in het voorjaar van 1949. Israël weet wat er intussen de Joden van Jemen is overkomen en besluit tot actie over te gaan. Tussen juni 1949 en september 1950 werden tijdens de Operatie Magisch Tapijt (Operation Magic Carpet) door de Israëlische regering ongeveer 49.000 Joden vanuit Jemen geëvacueerd naar Israël. Het overgrote deel van deze groep die bestond uit 47.000 Joodse Jemenieten, 1.500 uit Aden alsook 500 Joden uit Djiboeti en een aantal Joden uit Eritrea, werden door Britse en Amerikaanse vliegtuigen overgevlogen.

De meeste van deze Joden waren verarmde landbouwers en zagen voor het eerst van hun leven een vliegtuig. Zij werden brutaal losgerukt uit hun eeuwenoude religieus en traditioneel bestaan en moesten zich gedwongen aanpassen aan een voor hen totaal nieuwe leefwereld in Israël.