Plaatje hierboven: Uzhhorod, Oekraïne, zondag 14 april 2019. Gemeenschappelijke manifestatie van Oekraïense en Hongaarse radicale nationalistische groepen. Leden van de twee organisaties – Karpatska Sich en Legio Hungaria stapten samen op in Uzhhorod, achter het spandoek “Europa is voor ons of voor niemand” [beeldbron: Transylvania Now] Een Joods gemeenschaps en activisme-centrum in Boedapest heeft lichte schade opgelopen in wat volgens haar exploitanten brandstichting was door neonazi’s. Ongeveer 50 leden van de neonazistische groep Legio Hungaria vielen ‘Aurora’ aan, een Joods gemeenschapscentrum in Boedapest. De neonazi’s verbrandden een vlag en spoten graffiti. Volgens lokale rapporten heeft de politie enkele minuten afgezien … Lees verder Hongaarse neonazi’s trachten brand te stichten in een Joods centrum in Boedapest

Plaatje hierboven: Aankomst van Hongaarse Joden op het ‘Jodenperron’ (Judenrampe) van KZ Auschwitz-Birkenau op 26 mei 1944. De vrouw op de voorgrond is Geza Lajtos uit Boedapest. Hier vond het eerste selectieproces plaats van zij die (nog even) mochten blijven leven en kreperen en de anderen die direct naar de gaskamers werden gezonden [beeldbron: Yad Vashem] Telkens wanneer de Landing in Normandië door de geallieerde strijdkrachten op 6 juni 1944 wordt herdacht komt bij mij onherroepelijk het beeld hierboven op in mijn hoofd met de Joods Hongaarse Geza Lajtos die recht in de camera kijkt, slechts minuten vooraleer ze zal … Lees verder 75 jaar geleden: D-Day in Normandië, begin van de bevrijding maar niet voor de Hongaarse Joden…

Plaatje hierboven: Gezamenlijke persconferentie met minister onder leiding van het Hongaarse premierkantoor en rabbijn Shlomo Koves [beeldbron: Gergely Botar/Kormany] De Hongaarse regering kondigde vorige week aan dat de eigendom en het beheer van het nieuwe Holocaust-museum, dat volgend jaar in Boedapest zal worden geopend, zal worden overgedragen aan EMIH – Hungarian Jewish Federation in Hungary, gelieerd aan Chabad. De beslissing is gericht op het oplossen van een jarenlang geschil tussen de Hongaarse regering en Mazsihisz, de Federatie van Joodse gemeenschappen in Hongarije, in verband met de ‘Neolog’ gemeenschap’ (het Hongaarse equivalent van de Hervormingsbeweging). Mazsihisz had zich verzet tegen de … Lees verder Hongaarse regering draagt Holocaust Museum over aan de Joodse gemeenschap

Plaatje hierboven: Het Getto van Munkács (Mukachevo), Hongarije in 1944 tijdens de nazi-bezetting [beeldbron: USHMM] Terug naar 1895. Voor Ignotus, pseudoniem van de Hongaars-Joodse auteur Hugó Veigelsberg (1869-1949), hadden de Joden “al meer gevaarlijke stormen doorgemaakt” en dat “er toch reden is om trots te zijn om zoveel haat onder ogen te zien”. Deze haat zal uiteindelijk leiden tot de Holocaust. In zijn boek ‘Requiem pour un empire défunt‘ citeert François Fejtő (1909-2008), een Frans-Joodse journalist en historicus van Hongaarse afkomst, een artikel van Ignotus, dat op 13 februari 1895 verscheen in het tijdschrift A Hét (La Semaine): “In februari … Lees verder Een citaat uit de oude Hongaarse doos: Ignotus in 1895 over het dreigende antisemitisme

Plaatje hierboven: Teleki, Boedapest in Hongarije. Plaatje van een groep gelovige Joden in het begin van de 20ste eeuw aan de vooravond van de Shoah [beeldbron: Teleki sjoel] Vanaf de buitenkant lijkt het nr. 22 op het Telekiplein op de meeste andere flatgebouwen in Boedapest. Maar achter de zware houten deuren van dit vier verdiepingen tellende okerkleurige gebouw ligt een verborgen kleine synagoge. De sjoel op het Telekiplein heeft honderd jaar onafgebroken gewerkt en heeft de Shoah, de Tweede Wereldoorlog en het communistische regime doorstaan. Op de zaterdagen gonst het binnen de gemeenschap in en uit de kleine sjoel, die … Lees verder De Teleki-sjoel in Boedapest die de Shoah, de Pijlkruisers en de Communisten overleefde

Boedapest, Hongarije, 23 mei 2012. Een groep Amerikaanse toeristen die Boedapest bezochten, ontdekten tot hun afschuw dat het monument ter ere van Raoul Wallenberg werd besmeurd. Over het standbeeld was varkensbloed gegoten en het werd behangen met bloederige afgesneden varkenspoten. Een zoveelste “poging om de naam te onteren van een persoon die duizenden Hongaarse Joden tijdens het nazi-tijdperk het leven heeft gered” en een “andere pijnlijke herinnering dat het antisemitisme niet is uitgeroeid” [bron] Desecration of Holocaust Hero’s Statue Exposes Dangerous Struggle Over Memory and Values door Rabbi Abraham Cooper bron: http://www.huffingtonpost.com/ Ik zal nooit die koude de winterdag vergeten … Lees verder Monument Raoul Wallenberg in Boedapest besmeurd met bloed en varkenspoten [A. Cooper]

Raoul Wallenberg in Russia: Definitely not a Guest, but a Prisoner

door Susanne Berger

vertaald door Brabosh.com
bron: http://www.raoulwallenberg.net/

Toen de Sovjettroepen Boedapest half januari 1945 bevrijdden, betekende dit het einde aan de harde beproevingen die de Joodse bevolking van Hongarije ten deel vielen in de handen van de Duitse en hun Hongaarse aanhangers van de Nazi’s. Meer dan een half miljoen slachtoffers waren dood, terwijl tienduizenden zich nauwelijks aan het leven konden vastklampen in de talrijke onderduikadressen van het grootste getto van Boedapest, die onder de bescherming stonden van neutrale gezantschappen zoals Zweden en Zwitserland.

De aankomst van het Sovjetleger maakte een einde aan de slachting en gaf de overlevenden het kortstondige gevoel dat het slechtste voorbij was. Nochtans, voor Raoul Wallenberg, van wie het netwerk het instrument was geweest om duizenden mensen te helpen overleven, bleek dit het sein van het begin van zijn eigen moeilijke reis.

Vanaf het ogenblik dat Sovjetambtenaren voor eerst keer de jonge Zweedse diplomaat op 13 januari 1945 ontmoetten, leek het hem toe dat hij van weinig belang was voor de soldaten. Toen hij van plan was om een paar dagen later de Hongaarse hoofdstad te verlaten om een ontmoeting te hebben met de Sovjetbevelhebber in hun hoofdkwartier dat in Debrecen was gevestigd, vertelde Wallenberg half grappend aan zijn collega’s dat hij niet wist of hij als “gast of gevangene” zou gaan.

Hij was zich niet bewust dat in Moskou het besluit reeds was genomen om hem zowel als zijn Hongaarse chauffeur, Vilmos Langfelder, aan te houden met een officieel arrestatiebevel dat was uitgereikt door de Sovjet vice-minister van Defensie Nikolai Bulganin, hoogst waarschijnlijk met de rechtstreekse goedkeuring van Stalin, niet eerder dan 17 januari 1945.

Snel verder lezen KLIKKEN op–>> Lees verder “Raoul Wallenberg in Rusland: beslist geen gast maar een gevangene [Susanne Berger]”