Wegens familiale omstandigheden hele week offline
Donderdag, 2 maart 2017 ben ik er weer
Onze zoon en stiefzoon:
David Tvauri-Tskhomaria
(Tbilisi, Georgië, 7.08.1978-20.02.2017)
Georgië
Georgische dienst voor toerisme geeft speciaal voor Israël brochure uit ‘Georgië voor de Joodse Reizigers’
Geschiedenis van de Georgische Joden in Beit Hatfutsot, aka het Museum van het Joodse Volk in Tel Aviv, Israël [beeldbron: Beit Hatfutsot]
Het feit dat de populariteit van de Kaukasische republiek Georgië in Israël nog steeds toeneemt was de aanleiding voor het ministerie van Economie en Duurzame Ontwikkeling van de Georgian National Tourism Administration [GNTA] om een brochure te produceren getiteld “Georgia for the Jewish Travelers” (Georgië voor de Joodse Reizigers).
De brochure werd zowel in het Hebreeuws en in het Engels uitgegeven en bevat informatie over de bestaande synagogen doorheen heel Georgië en het David Baazov Museum voor Geschiedenis van de Joden van Georgië dat zich in de Georgische hofdstad Tbilisi bevindt.
Giorgi Chogovadze, directeur van de GNTA zei:
“De brochure die nagenoeg al de Joodse historische en culturele gebouwen beschrijft, met inbegrip van synagogen, is van het grootste belang. Israël is onze belangrijkste bestemmingsplaats en van waaruit wij veel toeristen ontvangen en de GNTA doet haar uiterste best om zoveel mogelijk van hen aan te trekken. Zo bijvoorbeeld hebben we dozijnen journalisten van Israël naar hier gehaald om ons land meer bekendheid te geven op de Israëlische markt en wij zullen op die weg blijven doorgaan.”
Volgens de Georgische dienst voor Toerisme bezochten, tijdens de eerste zes maanden van 2016, 33.252 internationale toeristen vanuit Israël naar Georgië. Vergeleken met dezelfde periode het jaar daarvoor is dit een toename met 95,4 procent. Jamlet Khukhashvili, voorzitter van de Raad voor Museum Herstel zei:
“Het Museum van de Gecshiedenis van Joden in Georgië is verheugd met dit initiatief. De brochure is van vitaal belang, niet enkel door Joden maar voor alle toeristen die naar hier komen. Joodse culturele monumenten zijn waar Israëlische toeristen het meest van houden in Georgië en dit kleine boek bevat alle informatie.”
De brochure wordt te koop aangeboden op luchthavens en toerisme agentschappen.
Georgië en de Joden
Wat misschien velen niet weten is dat het Israëlische parlementslid Tzipi Hotovely, partijgenote van premier Netanjahoe, van oorsprong afkomstig is uit Georgië, een prachtig land dat gelegen is in de Kaukasus aan de Zwarte Zee, net zoals overigens ook mijn echtgenote dat is. Hoewel de 36-jarige diep religieuze vrouw geboren werd in Israël en woonachtig is in Rechovot, emigreerden de ouders van Hotovely in de jaren 1970 vanuit de voormalige sovjetrepubliek Georgië naar de Joodse staat.
Opmerkelijk: Georgië is één van de weinige landen – zoniet het enige land – in de wereld waar de Joden nooit vervolgd werden en het begrip antisemitisme is hen volkomen vreemd. De enige periode in de 2500 jaar oude geschiedenis van de Joden in Georgië en de Georgische Joden in de problemen werden gebracht, was ten tijde van het regime van Jozef Stalin, die overigens ook een Georgiër was en in Gori geboren werd als Vissarionovich Dzhugashvili. Ook berucht was zijn handlanger en toenmalige baas van de Russische geheime dienst, de gevreesde Georgiër Lavrenti Beria.
In de voormalige sovjetrepubliek leven momenteel nog ca. 13.000 Joden maar dat was ooit anders. De Georgische Joden zijn een van de oudste gemeenschappen van dat land en de eerste Joden migreerden naar Georgië ten tijde van de Babylonische ballingschap en dateert reeds uit de 6de eeuw voor Chr. Begin jaren 1970 begon de grote uittocht van de Georgische Joden, veelal richting Israël en vandaag wonen er ca. 120.000 Georgische Joden in Israël.
De relaties tussen Georgië en Israël zijn in het algemeen vrij hecht. Israël heeft een ambassade in de hoofdstad Tbilisi, geleid door Yuval Fuchs en Georgië heeft een ambassade in Tel Aviv, die sinds april 2014 wordt geleid door Paata Kalandadze (plaatje rechts). Premier Benjamin Netanjahoe werd tijdens zijn bezoek aan Georgië in september 1998 door president Shevardnadze tot ereburger benoemd van Tbilisi. In juni 2013 gaf Netanjahoe een hartelijk welkom aan de toenmalige Georgische premier Ivanishvili en noemde hem een “echte vriend van Israël.”
In 2010 ondertekenden Israël en Georgië een aantal bilaterale akkoorden omtrent toerisme en luchtverkeer en in oktober 2010 bezocht de Georgische minister voor Economie en duurzame ontwikkeling Vera Kobalia de Joodse staat. Israël werkt ook uitgebreid samen met Georgië op militair gebied. Het verkocht aan Georgië gepantserde voertuigen en kleine wapens en heeft er ook instructeurs die opleiding geven aan de Georgische soldaten. Israël verkocht ook aan de Georgische marine UAV ‘s, LAR-160 raketlanceerders, anti-tank mijnen en cluster bommen.
Sederfeest op de vooravond van Pesach, de Joodse Pasen, bij de Hannanshvili familie in de Georgische hoofdstad Tbilisi anno 1924 [beeldbron: The Jewish Community of Tbilisi]
Bron: vrij vertaald en aangevuld door Brabosh.com naar een artikel van Meri Taliashvili van 24 juli 2016 op de site van Georgia Today
Minister Tzipi Hotovely: ‘Het hele Land van Israël behoort ethisch en rechtens toe aan het Joodse volk’
Universiteit van Ariel in Samaria voorbij de Groene Lijn (pre-1967 lijn)
Israël ’s minister Tzipi Hotovely vertelde op donderdag 21 mei 2015 aan de diplomaten die Israël vertegenwoordigen in het buitenland en aan de medewerkers op het ministerie van Defensie, dat zij niet moeten aarzelen om hun buitenlandse collega’s te vertellen dat “het hele Land van Israël toebehoort aan het Joodse volk.”
Hotovely van Likoed en aldus een partijgenote van premier Benjamin Netanjahoe, werd op 19 mei 2015 aangesteld als vice-minister van Defensie in de 34ste regering van Israël, het ministerie dat geleid wordt door minister Moshe Yaalon (eveneens Likoed), de voormalige Stafchef van het IDF. In een nogal ongewone toespraak aan de inkomende medewerkers van het ministerie van Defensie zei parlementslid van Likoed dat “de tijd is gekomen om de wereld te vertellen dat we gelijk hebben en niet enkel verstandig zijn.”
Hotovely, die voorstander is van de annexatie van de Westelijke Jordaanoever Judea & Samaria en zich kant tegen de oprichting van een Palestijnse staat, vertelde aan de zaakgelastigden:
“Wij moeten terugkeren naar de basisgedachte omtrent ons recht op het land. Natuurlijk begrijpt de wereld onze noden inzake Israël ’s veiligheid maar ethische en juridische argumenten zullen [het belang van] veiligheidsargumenten benadrukken.”
Hotovely citeerde tevens een artikel van wijlen Uri Elitzur, redacteur van de conservatieve krant Makor Rishon, die exact een jaar geleden overleed aan kanker, die volhield dat Israël haar aanpak moest verschuiven van het pleiten voor de belangen van de veiligheid om aan te dringen op de internationale fora op haar recht op soevereiniteit over de Westelijke Jordaanoever. “Het is belangrijk om te zeggen – dit land is helemaal van ons. Wij zijn hier niet gekomen om ons daarvoor te verontschuldigen,” zei Hotovely.
Tijdens haar toespraak citeerde Hotovely de 11de eeuwse Franse Bijbel commentator Shlomo Yitchaki, beter bekend onder het acroniem Rashi (plaatje rechts), die toen uitlegde dat de focus van de Bijbel van de geschiedenis van de oorsprong van het Joodse volk in het Land van Israël en haar exodus uit Egypte naar het Beloofde Land, bedoeld was om de Joodse rechten op het land te schragen in de volgende generaties. Refereren naar de Thora tegenover de diplomatie in het buitenland is wel vrij ongewoon en wellicht de eerste keer dat zoiets gebeurt.
Na de toespraak vertelde Hotovely de journalisten dat ondanks haar persoonlijke politieke standpunten, ze geëngageerd was in het nastreven van een tweestatenoplossing in overeenstemming met premier Benjamin Netanjahoe ’s gedeclareerde beleid. Op woensdag 20 mei ’15 vertelde Hotovely aan Federica Mogherini, chef inzake buitenlands beleid voor de Europese Unie, dat de Palestijnse Autoriteit de vredesonderhandelingen tussen Israëli’s en Palestijnen vorig jaar had “verlaten” en riep Europa op Israëls eis te steunen dat de Palestijnse Autoriteit Israël zou erkennen als de natiestaat van het Joodse volk.
Levy Rapport
Het in Israël razend populaire parlementslid Tzipi Hotovely is zoals bekend een hevige tegenstander van de tweestatenoplossing en fel gekant tegen een soevereine Palestijnse staat op de West Bank in Judea en Samaria.
“Er zijn vele mensen in Likoed die van mening zijn dat een Palestijnse staat een ramp zou zijn. Wij moeten terugkeren naar de basisprincipes van Likoed en onze rechten op het land opeisen,” zei ze in een interview met Arutz Sheva in maart 2011.
In de Knesset zet zij zich al jaren actief in “om de Israëlische soevereiniteit over Judea en Samaria toe te passen en de conclusies van het Levy Rapport uit te voeren.” Hotovely is tevens voorstander van het Israëlische besluit om Joodse woningbouw in het “E-1″ gebied te promoten, dat in de toekomst Maaleh Adumim met Jeruzalem zal verbinden.
“De eersteminister [Benjamin Netanjahoe] stond als een solide muur om de meest wettige daad van om het even welk land uit te voeren – bouwen rondom de hoofdstad van de Staat Israël – ondanks de internationale druk,” zei ze. “Een leider moet altijd eerst voor zijn eigen volk zorgen, zelfs als de bondgenoten van zijn land daar niet van houden.”
Georgië
Wat misschien velen niet weten is dat parlementslid Tzipi Hotovely, partijgenote van premier Netanjahoe, van oorsprong afkomstig is uit Georgië, een prachtig land dat gelegen is in de Kaukasus aan de Zwarte Zee, net zoals overigens ook mijn echtgenote dat is. Hoewel de 36-jarige diep religieuze vrouw geboren werd in Israël en woonachtig is in Rechovot, emigreerden de ouders van Hotovely in de jaren 1970 vanuit de voormalige sovjetrepubliek Georgië naar de Joodse staat.
In de voormalige sovjetrepubliek leven momenteel nog ca. 13.000 Joden maar dat was ooit anders. De Georgische Joden zijn een van de oudste gemeenschappen van dat land en de eerste Joden migreerden naar Gerogië ten tijde van de Babylonische ballingschap en dateert reeds uit de 6de eeuw voor Chr. Begin jaren 1970 begon de grote uittocht van de Georgische Joden, veelal richting Israël en vandaag wonen er ca. 120.000 Georgische Joden in Israël.
De relaties tussen Georgië en Israël zijn in het algemeen vrij hecht. Israël heeft een ambassade in de hoofdstad Tbilisi, geleid door Yuval Fuchs en Georgië een ambassade in Tel Aviv, die sinds 2012 wordt geleid door Archil Kekelia. Premier Benjamin Netanjahoe werd tijdens zijn bezoek aan Georgië in september 1998 door president Shevardnadze tot ereburger benoemd van Tbilisi. In juni 2013 gaf Netanjahoe een hartelijk welkom aan de Georgische premier Ivanishvili en noemde hem een “echte vriend van Israël.”
In 2010 ondertekenden Israël en Georgië een aantal bilaterale akkoorden omtrent toerisme en luchtverkeer en in oktober 2010 bezocht de Georgische minister voor Economie en duurzame ontwikkeling Vera Kobalia de Joodse staat. Israël werkt ook uitgebreid samen met Georgië op militair gebied. Het verkocht aan Georgië gepantserde voertuigen en kleine wapens en heeft er ook instructeurs die opleiding geven aan de Georgische soldaten. Israël verkocht ook aan de Georgische marine UAV ‘s, LAR-160 raketlanceerders, anti-tank mijnen en cluster bommen.
Het Joodse kwartier in Tbilisi, hoofdstad van Georgië
door Brabosh.com
Wat EU en Nato betreft zou Georgië beter sporen naar het voorbeeld van Israël [Avigdor Eskin]
Grote Synagoge van Tbilisi, hoofdstad van Georgië, gebouwd in rode baksteen door Joden uit Akhaltsikhe in 1904-1911. Op de voorgrond enkele wit-blauwe vlaggen van Israël en de wit-rode vlaggen van Georgië.
De kleine republiek Georgië in de Kaukasus, geprangd tussen Oekraïne, Turkije, Armenië en Azerbeidjan, lonkt al jaren naar het lidmaatschap van de Europese Unie en van de Nato. Dit alles tot grote ergernis van zijn voormalige bezetter Rusland, dat in augustus 2008 een grote domper zette op die ambities door Georgië binnen te vallen en twee van zijn provincies te annexeren, met name Abchazië en Zuid-Ossetië.
Dit leidde tot grote frustratie van huidig president Michael Saakashvili die hoopte dat de Europese Unie en de Verenigde Staten zijn semi-democratische staat wel ter hulp zou snellen en hem zou helpen ‘Rusland van de kaart te vegen‘. Niet dus. Behalve wat verbale verontwaardiging en overvloedige politieke commentaar stak de Europese Unie geen vinger uit naar Georgië, net zomin de V.S. dat deden. Dat was even een harde noot om kraken.
In het algemeen zijn de relaties tussen Georgië en Israël vrij hecht. Israël heeft een ambassade in de hoofdstad Tbilisi, geleid door Yuval Fuchs en Georgië een ambassade in Tel Aviv geleid door Archil Kekelia. Tijdens zijn eerste ambtstermijn werd premier Benjamin Netanjahoe tijdens zijn bezoek aan Georgië in september 1998 door oud-president Edouard Shevardnadze tot ereburger benoemd van de hoofdstad Tbilisi. Meer recent, juni 2013, heette premier Netanjahoe de huidige Georgische premier en miljardair Bidzina Ivanishvili hartelijk welkom tijdens diens bezoek aan Jeruzalem en noemde hem een “ware vriend van Israël.”
In de lente van 2014 zal Georgië een Association Agreement ondertekenen met de Europese Unie (net zoals Israël dat eerder deed.) Op 27 oktober aanstaande zijn het presidentsverkiezingen in Georgië. Maar liefst 52 kandidaten dingen mee om de hoofdprijs. Redacteur van Georgian Journal, Ketevan Charkhalashvili, ging te rade bij de Israëlische journalist en politiek wetenschapper Avigdor Eskin om te kijken hoe Israël aankijkt tegen de Europese Unie en de Nato. Hopelijk kan Georgië er nog wat van opsteken.
“Different way for Georgia”
Avigdor Eskin:
“Er bestaat een speciale houding ten opzichte van Georgië in Israël. Een dispuut lijkt een nationale sport in Israël, maar als het gaat om Georgië is er altijd een speciale houding ten opzichte van dat land. Israëli’s kunnen een kritisch standpunt hebben over deze of een andere politieke kwestie in Georgië, maar ze praten altijd met grote liefde voor dat land en volk.
Ik moet zeggen dat we ons kapot voelden toen Georgië de erkenning van ‘Palestina’ in de VN had gesteund. Ik begrijp niet waarom Georgië zo nodig separatisme en terrorisme erkent; het zal groen licht geven voor separatisme in Abchazië. Het zou Georgië ook pijn pijn doen indien Israël de onafhankelijkheid van Abchazië zou steunen maar Israël steunt de territoriale integriteit van Georgië. Ik moet zeggen dat de betrekkingen tussen onze landen verslechterden na de beruchte arrestatie van Israëlische zakenlieden.
Brabosh.com met vakantie – weer online op 28 sep. 2013
Brabosh.com en zijn Georgische echtgenote, Marina Tskhomaria,
sinds 1 mei 1998 een ‘uitgeregend’ koppel en op 20 april 1999 gehuwd in Tbilisi
Laatste update: Tbilisi, 24 sep. 2013
Brabosh.com met vakantie in Georgië tot 27 september 2013
Ushguli in Zemo (Opper-Svaneti)
Ushguli in Zemo (Opper-Svaneti) ligt op 2410 meter hoogte in het Grote Kaukasus gebergte in het westen van Georgië. De hoogste berg in Georgië is de Mount Elbrus op 5.642 meter hoogte. De middeleeuwse torens die in heel Svaneti zijn te zien (plaatjes boven en onder), waarvan de meesten dateren tussen de 9de en de 12de eeuw, werden in 1996 door UNESCO toegevoegd aan de lijst van te beschermen werelderfgoed. Die torens dienden de veiligheid van zijn bewoners en waren ter vervanging van de gekende vestingmuren en slotgrachten zoals die tijdens de middeleeuwen op het platteland werden gebouwd.
Mestia in Zemo (Opper-Svaneti)
Mestia is een stad in Zemo (Opper-Svaneti) die ligt op een hoogte van 1500 m in het Grote Kaukasus gebergte in het noordwesten van Georgië. Eerder werden in 1994 de historische monumenten van Mtscheta door UNESCO opgenomen, een 3000 jaar oude stad en één van de oudste steden van het land, die tot aan het begin van de 6de eeuw na Chr. de hoofdstad van Georgië was. Daarnaast werden in 1994 ook nog de Bagrati kathedraal (1003 na Chr.) en het klooster van Gelati (ca. 1100 na Chr.) door UNESCO opgenomen als beschermd werelderfgoed.
Shaarei Tfila synagoge in Tbilisi, Georgië
De Joodse gemeenschap in Georgië is één van de oudste ter wereld en gaat ca. 2600 jaar terug in de geschiedenis. Toen de Babylonische koning Nebukadnezar II (Naboekodonosor) in 596 v. Chr. Jeruzalem veroverde en de Eerste Tempel verwoestte, vluchtten de Joden voor het geweld en vervolging alle kanten uit waarvan ca. 3000 Joden naar Georgië ontkwamen. De Ebraeli, zoals de Georgische Joden worden genoemd, hebben een eigen dialect ontwikkeld Qivruli genoemd, een vreemde mix van Georgisch en Hebreeuws. Op het hoogtepunt van zijn bloei telde Georgië meer dan 100.000 Ebraeli. Na de grote emigratiegolf van de jaren 1980 en opnieuw nà 1991 (toen Georgië zich losrukte van Rusland) blijven daar vandaag nog zo’n 13.000 van over.
Het Joodse kwartier in Tbilisi, Georgië
De relaties tussen Georgië en Israël zijn vrij hecht. Israël heeft een ambassade in de hoofdstad Tbilisi, geleid door Yuval Fuchs en Georgië een ambassade in Tel Aviv geleid door Archil Kekelia. Premier Benjamin Netanjahoe werd tijdens zijn bezoek aan Georgië in september 1998 door president Shevardnadze tot ereburger benoemd van Tbilisi. Bekende Israëliërs afkomstig uit Georgië zijn bv. parlementslid Tzipi Hotovely (Likoed) partijgenote van premier Netanjahoe, en ex-parlementslid Nino Abesadze (Kadima). In juni 2013 gaf Netanjahoe een hartelijk welkom aan de Georgische premier Ivanishvili en noemde hem een “echte vriend van Israël.”
Sioni Basiliek in Bolnisi
De oudste christen kerk van Georgië is de Sioni Basiliek in het dorpje Bolnisi. Gebouwd tussen 478 en 493 na Chr. staat de basiliek bekend voor de vroegste inscripties in het Georgische alfabet. In Georgië werd (na Armenië in 301) het christendom het tweede land ter wereld alwaar het in 337 na Chr. de officiële staatsgodsdienst werd. Rome, Italië, zal dat voorbeeld volgen in 380 na Chr.
Schilderij van Niko Pirosmani, icoon van Georgië
De Georgische feesttafel, de soepra. Aan de soepratafel wordt gedanst, gezongen, poëzie voorgedragen en politiek bedreven, chatsjapoeri (kaasbrood) en dozijnen andere gerechten gegeten die aan de genodigden met bergen worden opgediend, wordt overvloedig wijn gedronken en eindeloos getoast, worden eeuwigdurende vriendschappen aangegaan, verklaren mannen en vrouwen elkaar de eeuwige liefde, worden complotten gesmeed, worden oorlogen voorbereid en vredesakkoorden getekend. Zonder de soepra bestaat Georgië niet. 😉
Gouden juweel daterend uit 3000 jaar v.C. (ca. 5000 jaar oud!) van een leeuw, het symbool van het oude Georgische koninkrijk Kolchis (1350 v.C.-164 v.C.). Het juweel werd tijdens opgravingen gevonden in Tsnori, in de provincie (en voormalig 15de eeuwse koninkrijk) Kacheti en dateert uit de Trialeti cultuur, het bronzen tijdperk van Georgië (3000 vC-2200 vC)
PS: In Tbilisi, Georgië, dat (in vogelvlucht) op 3225 km ligt van Antwerpen, bevind ik mij op 1397 km van Jeruzalem, op nauwelijks 200 km van de grens met Iran en op 882 km van de hoofdstad Teheran en op 1179 km van Damascus, Syrië. Bovendien grenst Georgië, dat aan de Zwarte Zee ligt, ook nog eens in het noorden aan Rusland en in het zuiden aan Turkije, Armenië en Azerbeidzjan. Het kan interessant worden om een en ander van wat dichterbij te kunnen volgen. 😉
