Venetië, 23 juni 1980. De Europese topleiders van dat moment, gesteund door de Amerikaanse president Jimmy Carter (4de van links), poseren hier samen kort nadat ze Israël een hak zetten en de facto overleverden aan de PLO en de Arabische Liga (de Verklaring van Venetië van 1980). Van links naar rechts:  de Duitse kanselier  Helmut Schmidt, de Franse president Valery Giscard d’Estaing, de Italiaanse premier Francesco Cossiga en de Britse premier Margaret Thatcher [beeldbron: CIE]

Vandaag zijn we getuige van de opkomst van het wereldwijde kalifaat. Deze uitdrukking betekent dat de islamitische kijk op de geschiedenis op dit moment algemeen geldend is bij internationale instellingen. We zien het met de Jeruzalem-verklaring van de UNESCO, dit paleis van revisionisme. De Jeruzalem-verklaring probeert de oude geschiedenis van het volk van Israël te islamiseren, met behulp van de vele regeringen in Europa en andere christelijke landen.

De Verklaring van Venetië van 1980, die werd uitgegeven door de Europese Gemeenschap, probeerde Israël te dwingen om te overleven in een onverdedigbaar gebied, heeft haar verdwijning al voorgeschreven evenals de vervanging door een volk dat zichzelf nog nooit had gemanifesteerd voor 1969 – en dat alles met behulp van de Sovjet-Unie en met name Frankrijk. De islamisering van Jeruzalem en de delegitimisering van de staat Israël is reeds uiteengezet in de Verklaring van Venetië, die tot op heden door de Europese Unie als geldig wordt beschouwd.

De Verklaring van Venetië van 1980 was een geschenk van de Europese Gemeenschap aan de Arabische Liga, en was gericht op herstel van de goede economische betrekkingen met de Arabische landen, die verontwaardigd waren over het vredesverdrag tussen Israël en Egypte in 1979, een vrede die Europa niet heeft kunnen voorkomen. De Joodse heilige plaatsen en het voortbestaan van de Joodse staat werden daarna door de Europese Gemeenschap opgeofferd in ruil voor oliedollars.

Sinds die tijd heeft de Europese Unie haar wroeging omtrent de Holocaust uitgesproken en haar liefde en compassie voor Israël. Maar het ging onderhand verder met het ondersteunen, financieren en stimuleren van een bevolking waarvan de missie is: de vernietiging van Israël, zoals het in zijn doctrines heeft afgekondigd. Europa is daar heel vertrouwd mee. Europese landen besteden heel ijverig hun miljarden ter bevordering van een wereldwijde Palestijnse campagne van haat tegen de staat Israël. Zij erkennen overal het terrorisme behalve in Israël, waar zij zelf de bondgenoten zijn van deze terroristen, die zij “vrijheidsstrijders” noemen of “militanten”, en dat tegen de “bezetting”. De zogenaamde “Joodse bezetting” van Judea en Samaria verwijst naar het land dat was veroverd in de oorlog en bezet was door Jordanië van 1949 tot 1967, en waar de Palestijnse Joden werden gedood, of onteigend en verdreven.

Doet dit beleid, zoals dat verdedigd wordt door Frankrijk, u niet aan iets herinneren? Tijdens WO-II zocht de alliantie van Pétain-Hitler en de fascisten, samen met de moefti van Jeruzalem, het hoofd van de Moslimbroederschap in Palestina, de uitroeiing van het Joodse volk, dat ze ervan beschuldigden de oorzaak te zijn van het kwaad. Vandaag de dag heeft dezelfde Alliantie met hetzelfde beleid dezelfde doelstelling geformuleerd met dezelfde motivatie: Israël is voor hen de oorzaak van de oorlogen in het Midden-Oosten en moeten worden uitgeroeid. Mannen uit de jaren 1940 zijn voorbijgegaan, maar hun erfgenamen hebben hun beleid aangehouden, en vermommen het onder een compassie en liefde, die Israël naar zelfmoord duwt louter uit “eigenbelang.”

Lees het artikel hier verder van Bat Ye’or op de site van The Gatestone Institute

De capitulatie van Europa voor de radicale krachten in de moslimwereld in het Midden-Oosten en ver daarbuiten is compleet. Op het plaatje: de socialistische president Xavier Hollande omarmt Mahmoud Abbas (R.), de erfgenaam van de nalatenschap van zijn voorganger, de voormalige Grootmoefti van Jeruzalem Haj Amin al-Hoesseini (L.)

VN-Veiligheidsraad resolutie 2334 werd aangenomen door de onthouding door de Verenigde Staten – in opdracht van de vertrekkende President Barack Obama – wat de historische onverdraagzaamheid bevestigde tegenover de Joden en Israël zoals die is verankerd binnen de Verenigde Naties, net zoals haar voorganger, de Volkenbond, dit ook was. Zoals eerder al was aangetoond, konden de Arabische en islamitische staten niet één anti-Israël-resolutie laten passeren in de Veiligheidsraad zonder de medeplichtigheid van de westerse machten, die de historisch christelijke naties vertegenwoordigen.

De medeplichtigheid van de westerse mogendheden met de islamitische landen tegenover de Joden en Israël is nu provocatief, zonder enige uitvlucht. Resolutie 2334 was een misselijkmakende overgave aan de Arabisch-islamitische jihad in naam van de “vrede”, gelijk aan de overgave van Engelands premier Neville Chamberlain aan Adolf Hitler in München in september 1938.

De bijeenkomst in Parijs op 15 januari op uitnodiging van de Franse President François Hollande was een verder bewijs voor het sussen van de Arabisch-islamitische wereld-jihad tegen Israël.

Het tijdstip van de Parijs-vergadering was slechts vijf dagen na de 75e verjaardag van de beruchte Wannsee-conferentie van 20 januari 1942 en werd gehouden in de buitenwijken van Berlijn. De top van de nazi-ambtenaren hebben de voorbereiding voor de “Eindoplossing van het Joodse probleem’ in Europa afgeregeld – het kon niet meer openlijk beledigend voor Israël zijn geweest. De leden van de Europese Unie hebben de verdeling van de Joodse staat uitgezet overeenkomstig de wensen van hun Arabische en islamitische vrienden in de Organisatie voor Islamitische samenwerking (OIC) – dat zijn de 56 moslimstaten, plus “Palestina”, samen het grootste blok in de VN.

“Nep-nieuws” en het schrijven van “nep-geschiedenis” is al lange tijd de werkwijze van tirannen; niets nieuws. De “grote leugen” herhaaldelijk uitgesproken, zodat mensen eindelijk bezwijken om het te geloven, was een kunst die Joseph Goebbels, Hitlers minister van Propaganda, heeft uitgeoefend met rampzalige resultaten. De beruchtste Arabische bondgenoot van Hitler, de Grand Mufti van Jeruzalem, Haj Mohammed Amin al-Husseini, was een bewonderde leerling van Goebbels, en gaf de kunst van een “nep”-geschiedenis en “grote leugen” door aan zijn bondgenoten.

Het is grotesk en crimineel dat de EU en de VN, beide daarin “samen opgaand”, erop aandringen dat Israël zich onderwerpt aan hun resoluties – namelijk een Israëlische terugtrekking tot de pre-juni 1967 lijnen – zonder te hebben aangetoond, dat als de “Palestijnen” de zogenaamde “bezette gebieden” bezitten, zij hun jihad-terrorisme zullen beëindigen.

[verder lezen]

door Salim Mansur

---

Lees het oorspronkelijke artikel van Salim Mansur van 20 januari 2017 verder op de site van The Gatestone Institute, in een vertaling uit het Engels door W.J. Jongman en H. Sleijster.

Straatsburg, 24 januari 2017. Het Israëlische parlementslid Aliza Lavie (Yesh Atid) spreekt in de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE) [beeldbron: Knesset Department of Foreign Relations]

De Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE) in Straatsburg heeft op dinsdag 24 januari 2017 met een ruime meerderheid van 46 tegen 12 en twee onthoudingen een rapport goedgekeurd waarin Israël wordt beschuldigd voor de humanitaire situatie in Gaza en beschuldigt Israël tevens van het “systematisch en onwettig” doden van Gazanen.

Het rapport werd ingediend door de Zweedse Eva-Lena Jansson, een parlementslid van de Zweedse socialisten (Social Democratic Party). Zowel de Nederlandse afgevaardigden die hun factie vertegenwoordigden, Tiny Kox en Henk Overbeek, beiden van de socialistische partij (SP), alsook de Belgische afgevaardigde Petra De Sutter (Groen) stemden voor het rapport.

Het rapport beschuldigt Israël dat het betrokken is in…

“[..] incidenten waarbij personen die geen direct gevaar vormden voor het menselijk leven opzettelijk werden gedood, die een modus operandi betekent van het doden dat naar verluidt systematisch en illegaal gebeurt. Wij roepen de EU op om de mogelijkheid van een formeel onderzoek door het Internationaal Strafhof te steunen, als uit de bevindingen zou blijken dat er gegronde redenen zijn om dit te doen.”

Het rapport pleit voor de opheffing van de blokkade van Gaza, om ervoor te zorgen dat vitale en medische goederen door de inwoners van Gaza worden ontvangen, dat de Palestijnse Arabieren worden toegestaan om naar werk te zoeken in Israël en een meerjarenplan voor te bereiden op de oprichting van een Palestijnse staat. “Sinds de militaire operatie van Israël in Gaza in 2014, is de humanitaire situatie aanzienlijk verslechterd; 17.650 gezinnen, bestaande uit ongeveer 100.000 mensen, zijn ontheemd,” aldus het rapport.

Het rapport stelt ook eisen aan de Palestijnse Autoriteit, met inbegrip van de noodzaak om de daden van terrorisme tegen Israël te voorkomen en te veroordelen: “De Palestijnse autoriteiten moeten daden van terrorisme tegen Israël verwerpen en veroordelen, een effectieve en samenhangende regering vormen die de twee gebieden overbruggen en een een meerjarig actieplan voorbereiden voor de opbouw van de Palestijnse staat.”

In de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa (PACE), niet te verwarren met de Europese Raad of de Raad van de Europese Unie, zetelen meer dan 50 landen waaronder ook Rusland en Turkije. Nogal vreemd dat ook ‘Palestina’ als zogeheten ‘Partners voor de Democratie’ in de Raad wordt vertegenwoordigd (sinds 4 oktober 2011) en dat door zes afgevaardigden: vier leden van Al Fatah, één lid van de terreurgroep PFLP en één lid van de terreurgroep DFLP. Israël heeft een waarnemende status en heeft eveneens zes afgevaardigden in de PACE.

Het rapport werd goedgekeurd ondanks inspanningen van Israëlische parlementsleden om dit te verhinderen. Parlementslid Aliza Lavie van de Yesh Atid partij, hoofd van de Knesset delegatie aan de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa, sprak voor de stemming de vergadering toe en eiste dat het rapport zou verworpen worden. Zij voegde eraan toe:

“Dit is een verkeerde voorstelling van zaken die selectief de werkelijkheid vervormt. Het rapport is gebaseerd op geruchten en niet op feiten. We namen onze burgers en zelfs onze doden weg uit Gaza in 2005 en in ruil daarvoor werden we meteen aangevallen met raketten.

Israël levert een derde van de elektricitei gratis aan Gaza, 130.000 Palestijnen ontvingen  vorig jaar gratis medische behandeling in Israël, met inbegrip van familieleden van [Hamas-leider] Ismail Haniyeh, en toch worden we beschuldigd van het veroorzaken van een humanitaire crisis.

Waar zijn de miljoenen dollars die door de Raad van Europa aan de Palestijnen werden geschonken bestemd voor de wederopbouw van Gaza? Waar is al dat geld naartoe gegaan?”

Parlementslid Elie Elalouf van de Kulanu partij, die samen met parlementslid Lavie Israël vertegenwoordigde in de debatten in de Raad, zei:

“Israël wil in vrede met zijn buren te leven. Gaza ligt niet onder vuur, maar wordt onder toezicht gehouden om de burgers van Israël, zowel Joden als Arabieren, gelijk te beschermen. Ik hoop dat op een dag we in staat zullen zijn om deze problemen serieus te bespreken met het oog op een betere toekomst op te bouwen voor de gehele regio.”

Antonio Tajani werd op 17 januari 2017 verkozen tot president van het Europese parlement

Antonio Tajani, die op dinsdag 17 januari 2017 werd verkozen als president van het parlement van de Europese Unie, werd door de Conferentie van Europese Rabbijnen (CER) verwelkomd als een “ware vriend van de Joodse natie”.

De 63-jarige Antonio Tajani, een boegbeeld van de centrumrechtse politieke partij Forza Italia (voorgezeten door Silvio Berlusconi),  zal de volgende 2,5 jaren optreden als de nieuwe EU-president. Hij volgt hiermee Martin Schulz op die de vorige twee termijnen diende. Tajani’s partij is aangesloten bij het parlementaire groep EPP (European People’s Party). De Belgische kandidaat voor het voorzitterschap, de 63-jarige liberaal Guy Verhofstadt, die voor zijn partij Open VLD van 1999 tot 2008 premier van België was, trok zich op het allerlaatste moment terug uit de verkiezingen ten gunste van Tajani.

De Conferentie van Europese Rabbijnen (CER) verwelkomde Tajani’s verkiezing. Het hoofd van de conferentie,  opperrabbijn van Moskou Pinchas Goldschmidt, zei dat Tajani een “echte vriend en liefhebber van Israël is, die heeft bewezen in zijn acties en verklaringen dat hij “goed voor de Joden is.” De vertegenwoordiger van de CER in de EU, de Belgische opperrabbijn Avraham Gigi hoopt dat Tajani de houding van de EU ten opzichte van Israël in evenwicht zal brengen als een “echte vriend van het Joodse volk.”

Lees verder →

Het 28-landenblok van de Europese Unie bouwt ten gunste van de Palestijnen zonder instemming van Israël op illegale wijze nederzettingen in het C-Gebied in Judea & Samaria (aka de Westelijke Jordaanoever) hoewel dit gebied nochtans conform de Oslo Akkoorden sinds 1993/1994 volledig onder controle van Israël staat.

Het Israëlisch parlementslid Oded Forer, van de politieke partij Yisrael Beytenu geleid door Avigdor Lieberman, heeft een wet voorgesteld om de verwijdering van illegaal gebouwde woningen van de lijst van internationale immune activiteiten te verwijderen, in een poging om een einde te maken aan de illegale bouwactiviteiten door de Europese Unie in het C-gebied conform de ondertekende Oslo Akkoorden, waarmee het locale Arabieren helpt om langzaam het land te bezetten dat niet van hen is.

De Europese Unie probeert aldus buiten de wil om van Israël op illegale wijze feiten aan de grond te creëren in het C-gebied van Israël, omdat de EU dit gebied de facto reeds beschouwd als zijnde het grondgebied van de toekomstige staat Palestina. Officiële vredesonderhandelingen met Israël zouden dan nog enkel een formaliteit zijn en Israël simpelweg voor schut zetten.

De betwiste gebieden
Het C-gebied staat onder complete burgerlijke en veiligheidscontrole van Israël. De toekomst van het betwiste gebied moet bepaald worden in een finaal vredesakkoord. Al de Joodse steden Judea en Samaria zijn gebouwd in het C-gebied terwijl er slechts 4 procent van de Palestijnse Arabieren er wonen. Zesennegentig procent van de Palestijnse Arabieren genieten zelfbestuur in de Gebieden A en B en worden bestuurd door de Palestijnse Autoriteit.

Het is illegaal voor Joden om de gebieden A en B te betreden en grote rode verkeersborden waarschuwen chauffeurs om niet binnen het gebied te rijden. Die borden werden er geplaatst nadat in de ochtend van 12 oktober 2000 twee reservisten van het Israëlische leger, korporaal Yosef Avrahami en sergeant Vadim Norzhich (Novesche) beiden 33 jaar oud, per ongeluk de verkeerde afslag namen op de autostrade en werden tegengehouden door politieagenten van de Palestijnse Autoriteit. Zij werden door de agenten naar het politiekantoor in Ramallah gevoerd. Een meute van zowat duizend dolgedraaide Palestijnen bestormden het politiekantoor en de twee soldaten werden op gruwelijke wijze mishandeld en ter plaatse opgehangen.

De laatste Israëlische poging om tot een vergelijk te komen met de Palestijnen omtrent de betwiste gebieden dateert uit de periode 2007/2008 toen toenmalig premier Ehud Olmert achter de coulissen rechtstreekse onderhandelingen voerde met PA-president Mahmoud Abbas en hij de Palestijnse leider 97 procent van de Judea & Samaria had aangeboden alsmede delen van Oud-Jeruzalem. Het vredesplan van Olmert werd net als al de vorige voorstellen door Abbas verworpen. Abbas vond uiteindelijk 97 procent “veel te weinig” en was tot geen enkel compromis te bewegen.

Een maand geleden, donderdag 6 oktober 2016, had Israël’s minister voor Opvoeding en voorzitter van de Joods Huispartij Naftali Bennett, opgeroepen om Judea en Samaria te annexeren.

Wijziging van Wet op de Immuniteit
Indien het wetsvoorstel van parlementslid Oded Forer wordt aangenomen, zullen de Israëlische autoriteiten in staat zijn om de Europese Unie te vervolgen voor het illegaal bouwen van Palestijnse structuren in het C-gebied. Naar verluidt zal Forer eerstdaags zijn wetsvoorstel ter stemming voorleggen in de Knesset en hij zei:

“Dit voorstel werd geboren toen we genoodzaakt werden om de confrontatie aan te gaan met de illegale bouw in het C-gebied, hoewel dit gebied onder de volledige controle staat van Israël. We hebben veel illegale Arabische bouwsels gezien die het logo van de EU droegen en dat maakt het voor ons veel moeilijker om hiermee om te gaan. Zij genieten namelijk internationale immuniteit. De Wet op de Immuniteit helpt het buitenland om hun rechten te verankeren en voorkomt dat ze vervolgd kunnen worden voor verscheidene acties.

De kwestie van illegale bouwwerken kan op verschillende manieren worden uitgelegd en het is niet duidelijk of deze illegale bouw in de Immuniteitswet is inbegrepen omdat het een criminele overtreding betreft. Met het doel om het voor de autoriteiten gemakkelijker te maken om de wet af te dwingen, dien ik een amendement in bij de Wet op Buitenlandse Immuniteit waarbij ik wens te verduidelijken dat de immuniteit niet de illegale bouw omvat. Van zodra mijn voorstel wet wordt kan niemand noch beweren dat wij niet aan de gebouwen mogen raken omdat ze immuniteit zouden genieten.”

In antwoord op de bewering dat deze wet niet zal helpen omdat Israël tot nog toe haar soevereiniteit over het C-gebied niet heeft uitgeroepen en dit gebied bestuurt via een burgerlijke administratie van het IDF, antwoordde parlementslid Forer:

“Dat zijn nonsens. Op het einde van de dag leven en werken de afgevaardigden van de Europese Unie binnen de pre-1967 grenzen en de materialen en gebouwen die worden gebruikt om deze illegale wijken op te trekken, passeren via plaatsen in Judea & Samaria die onder Israëlische soevereiniteit staan. Het is geen kwestie of we in staat zijn om de illegale bouw te verhinderen. De caravan van de Europese Unie staat op grond die onder Israël’s soevereiniteit valt, nabij Ma’ale Adumim, en is daar geraakt via de haven van Ashdod of van andere plaatsen onderweg. Wij hebben enkel de legale middelen nodig om deze lelijke trend tegen te gaan die in strijd is met om het even welk akkoord dat eerder werd ondertekend, of dat nu met de Palestijnse Autoriteit was of in Oslo.”

Forer maakt zich geen zorgen of deze wet als provocerend zou beschouwd worden. Het wetsvoorstel van dit parlementslid zal zowel nieuwe gebouwen treffen en zal eveneens retroactief zijn voor gebouwen die eerder werden opgetrokken en verklaarde:

“Wij zouden onze geen zorgen moeten maken omtrent Europese sympathieën wanneer wij beslissen hoe we onze wetten kunnen opleggen. Onze geschiedenis bewijst dat wanneer wij het juiste doen, de wereld achter ons staat. Wij moeten uitvoeren waartoe wij ons verbonden hebben om te doen en indien iemand de wet overtreedt, of dit nu een Israëlische onderdaan is of de Europese Unie, moet het legale systeem hem voor de rechter brengen.

U zult zich niet langer kunnen verschuilen achter de Wet op Buitenlandse Immuniteit en bouwovertredingen kunnen bedrijven. Dit is gewoon een zoveelste instrument voor het Burgerlijk Bestuur dat gebruikt kan worden om de bouwwetten toe te passen in het C-gebied.”