![Aanvallen op Joden in Europa louter ingegeven door religieuze haat [Gerhard Falk]](https://brabosh.files.wordpress.com/2015/03/dhimmies34.jpg?w=720&h=426&crop=1)
Aanvallen op Joden in Europa louter ingegeven door religieuze haat [Gerhard Falk]
“Tot in laatste decennia van de 19e eeuw en zelfs tot in de twintigste eeuw waren Joden in vele delen van de Maghreb – zoals in de meeste andere moslimlanden – nog steeds verplicht om in geïsoleerde groepen te leven tussen de bevolking. Ze vestigden zich in speciale wijken en werden gedwongen om typerende kleding te dragen. Ze mochten geen wapens dragen en hun beëdigde verklaring werd in geen enkel moslimgerechtshof aanvaard. Hun discriminerende status bleef die van ahl al-dhimma: een ‘beschermd’ volk. Een volk dat de bescherming van de Islam en de Koran genoot, terwijl het tegelijkertijd onderworpen was aan de belemmeringen en vernederingen die vastgelegd waren in de specifieke voorschriften, bekend als het Pact van Omar (634-644 C.E.), dat zowel het individu als de gemeenschap degradeerde.” [David G. Littman – bron]
De Arabische propaganda beweert dat voorafgaande aan de onafhankelijkheid van Israël in 1948 de Joden in de Arabische landen blije burgers waren onder een welwillende moslimbevolking. Toch zijn de feiten heel anders.
Zelfs tijdens de levensduur van Mohammed (570-632), werden de joden aan de kaak gesteld door de profeet, omdat ze niet zouden bekeren tot zijn nieuwe religie. Na de dood van Mohammed gaf zijn opvolger, Omar, een charter bestaande uit 12 wetten op grond waarvan een niet-moslim of ‘dhimmi’ werd toegestaan te leven onder de gelovigen. Volgens dit handvest zou elke jood die deze code overtrad worden vermoord. De code beloofde dood aan een Jood die de Koran, de islamitische geschriften, zou aanraaken. De code dwong Joden ook onderscheidende kleding te dragen, meestal donkerblauw of zwart.
Lees verder “Aanvallen op Joden in Europa louter ingegeven door religieuze haat [Gerhard Falk]”