Melanie Phillips op rondreis doorheen Australië voor een reeks voordrachten, 23-26 februari 2015. [foto bron: Peter Haskin] “De huidige situatie van de Joden in Europa is niet vergelijkbaar met de dageraad van de Shoah. Het is geen 1933 toen antisemitisme door de staat werd geruggesteund. Het hedendaagse Europa vergelijken met die periode bewijst een verschrikkelijk slechte dienst aan de nagedachtenis van de slachtoffers van de Shoah.” [Melanie Phillips op 26 februari 2015, Melbourne, Australië] Na het islamistisch geweld in Parijs en Kopenhagen moeten Europa’s politieke leiders ophouden zich te verbergen achter een reden dat iedereen die de anti-Joodse agenda van … Lees verder Melanie Phillips in Australië: ‘Islamitisch antisemitisme bestrijden is geen islamofobie’
Onder het mom van zogenaamde ‘terechte’ Israëlkritiek tot en met klassieke Israëlhaat, dreunt uit alle luidsprekers op alle straten, dorpspleinen en in de media van de wereld, dezelfde sterotiepe antisemitische citaten die door zowat alle islamisten en hun verdwaasde westerse aanhang worden uitgebraakt, Jodenhaat die we ingepeperd krijgen en onveranderd hetzelfde luidt sinds de geboorte van Jezus Christus en een flinke opstoot kreeg als gevolg van de oprichting van Islam in de 7de eeuw na Chr. ‘Dhimmies aller landen verenigt u’ Sinds de Joden zich niet meer schikken in hun slavenlot als dhimmies onder Islamistische dwingelandij, maar verkozen op te … Lees verder Haatpraat van de dag: ‘Jodenhaat is gerechtvaardigd in de context van het Israëlisch/Palestijns conflict’
Laatst bijgewerkt: maandag, 16 december 2014 om 03u12′ Gijzeling is voorbij; gijzelnemer doodgeschoten:Het Australische interventieteam heeft intussen een einde gemaakt aan de gijzeling. De terrorist, herkend als de in Iran geboren 49-jarige ‘Sjeik’ Man Haron Monis, (plaatje hierboven) die zichzelf beschouwde als een prediker van Islamitische Staat en voorwaardelijk vrij was na een poging tot moord, werd tijdens een inval van de strijdmacht doodgeschoten. Hierbij werd naast de gijzelnemer tevens wellicht twee gegijzelden werden gedood en zes anderen zwaar gewond. De overigen kwamen er met de schrik vanaf. “De nachtmerrie is begonnen met de terreuroorlog die Australië heeft bereikt” [Paul … Lees verder Jihadist gijzelt mensen in Sydney in drukke shoppingstraat; Joodse gemeenschap duikt onder
Recruteringskantoren van de terreurgroep Islamitische Staat (IS/ISIS) om nieuwe strijders te werven schieten overal als paddestoelen uit de grond. En voor wie de reis te ver is, mag het voor IS altijd in eigen land proberen. Oefening baart kunst, niewaar? 😦 Gisteren nam de wereldopinie verbaasd kennis van een anti-terreuroperatie die werd uitgevoerd in Australië tegen locale aanhangers van Islamitische Staat (IS/ISIS). In een persconferentie bracht de Australische premier Tony Abbott het onthutsende nieuws dat IS zijn aanhangers in Australië de opdracht had gegeven om ‘voorbeeld moorden’ te stellen, met inbegrip van willekeurige ontvoeringen en het uitvoeren van demonstratieve onthoofdingen … Lees verder Australië rolt in eigen land IS-netwerk op; België bezorgd om terugkerende Syriëstrijders
Jeruzalem, woensdag, 14 mei 2014. Hartelijke ontmoeting tussen Uri Ariel, Israël’s minister voor Woningbouw en Constructie, en David Sharma, de Australische ambassadeur aan Israël, in het kantoor van de minister in Oost-Jeruzalem. Palestijnen weer boos omdat de ontmoeting plaatsvond voorbij de Groene Lijn in de hoofdstad. [bron:Haaretz]
Laatst bijgewerkt: dinsdag, 10 juni 2014 om 04u27'
Op vrijdag jl. berichtte ik hier over een onverwachte significante wijziging van Australië in de terminologie die wordt gehanteerd ten aanzien van Jeruzalem en kondigde aan dat wat Oost-Jeruzalem betreft Australië niet langer zal spreken van ‘bezet gebied’. Het besluit van de Australische minister voor Buitenlandse Zaken Julie Bishop(plaatje rechts) werd door ’s lands procureur-generaal George Brandis als volgt toegelicht:
“De omschrijving van Oost-Jeruzalem als ‘bezet Oost-Jeruzalem’ is een uitdrukking die beladen is met pejoratieve implicaties die noch passend noch nuttig zijn. Het zou niet en zal ook niet [meer] door de Australische regering worden gebruikt om gebieden te beschrijven die het voorwerp zijn van onderhandeling in een dergelijke partijdige taal.”
Na negen maanden nutteloze pendeldiplomatie van de Amerikaanse leiders John Kerry en toponderhandelaar Martin Indyk, staat het zonder meer buiten kijf dat Australië met zijn stellingname ten aanzien van Jeruzalem, een enorme bijdrage heeft geleverd aan het Midden-Oosten vredesproces, in die mate zelfs dat de pogingen van de Amerikanen hierdoor volkomen worden overschaduwd.
‘Tot volgend jaar in Jeruzalem!’
In feite is dit een impliciete erkenning door Australië van het herenigde Jeruzalem als de hoofdstad van de Joodse staat Israël en het corrigeert tegelijk het foutieve beeld dat algemeen in de wereld leeft, met name dat de herovering van de hoofdstad door Israël op 7 juni 1967, die tot dan en sinds 1948 door Jordanië illegaal bezet en geannexeerd werd, geen rechtmatig deel zou zijn van Israël.
Logischerwijze zou dan de volgende stap van Australië moeten zijn: de feitelijke erkenning van Jeruzalem als de hoofdstad van het Land van Israël en om dat te onderstrepen de onmiddellijke verhuis aanbevelen van de Australische ambassade aan Israël die zich nu nog in Tel Aviv bevindt, die te verplaatsen naar de hoofdstad Jeruzalem, zoals dat onder goede bondgenoten de hoffelijkheidsregel is. Maar dat zal bij velen nog iets te vroeg en te bruusk overkomen.
Zoals bekend ondersteunen de leiders van het Midden-Oosten Kwartet (VS, EU, Rusland en de Verenigde Naties) de Arabische eis dat de Groene Lijn van april 1949 (Obama’s ‘pre-1967 lijn’) de feitelijke grens van het toekomstige Palestina zou worden, met inbegrip van Oost-Jeruzalem[!].
Uiteraard stuit dit nog steeds op hevig verzet van Israël en daar heeft het alle reden toe. Nadat Israël in 1967 de hoofdstad heroverde bleek die door 19 jaar Arabische bezetting volkomen geruïneerd. De Israëliërs reconstrueerden en bouwden het antieke Oost-Jeruzalem weer helemaal op en willen deze vanzelfsprekend niet meer overlaten aan de destructieve willekeur van de Arabieren.
Warm en koud blazers in het M-O
Vandaar ook dat Israël het manoeuvre van Australië hartelijk verwelkomde, zoals dat werd verwoord door de minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman, die het standpunt van Australië als volgt toejuichte:
“Ik prijs de Australische regering voor haar oprechtheid en integriteit in haar omgang met het Israëlisch-Palestijns conflict. Het Australische standpunt is een ernstige afweging van de kwestie, die afwijkt van de [algemeen gangbare] populistische verklaringen [hieromtrent] en geen poging doet om radicale islamitische krachten op te roepen en te flatteren, die diegenen intimideren die hun standpunt met betrekking tot de nederzettingen niet delen. De nederzettingen zijn al duizenden jaren een deel van de Joodse geschiedenis en waren nooit een deel van een Palestijnse staat die nooit heeft bestaan. Ik hoop dat andere staten de moed en de eerlijkheid zullen ontdekken die Australië heeft gevonden.”
Zoals kon verwacht worden werd in het Midden-Oosten het Australische manoeuvre op algemeen gehoon onthaald en de eersten om hiertegen in het verweer te komen waren uiteraard Jordanië en de Palestijnen, die zoals bekend beiden de eis ondersteunen dat Oost-Jeruzalem de nieuwe hoofdstad – Al Quds – zou worden van een onafhankelijke Judenreine staat Palestina. Die staat bestaat tot nog toe enkel in de hoofden en geesten van de leiders van de Arabische landen en in de rest van de moslimwereld, maar daar is aan de grond niks van te merken.
De Palestijnse toponderhandelaar Saeb Erekat, die er negen maanden lang in geslaagd is om een definitief en stabiel vredesakkoord met Israël af te houden, schreef op 5 juni 2014 een boze brief waarin hij uithaalde naar het besluit van Australië en hij verklaarde:
“Palestina zal een verzoek indienen bij de Arabische Liga en bij de Islamitische Conferentie [Organization of Islamic Cooperation/OIC], om de relaties te herzien van de Arabische en Moslimwereld met Australië in het licht van de Australische onwettelijke erkenning van het illegale nederzettingenregime in bezet Palestina.”
Vorige maand was de Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat eerder in de pen gekropen en schreef op 15 mei 2014 aan Australisch minister Julie Bishopeen boze brief(plaatje hierboven) waarin hij David Sharma, de Australische ambassadeur aan Israël, verweet een ontmoeting te hebben met Uri Ariel, Israël’s minister voor Woningbouw en Constructie, in zijn kantoor in Oost-Jeruzalem (plaatje helemaal bovenaan.)
Erekat zei dat de ontmoeting [in Oost-Jeruzalem] “het effect van een poging had om de illegale situatie aan de grond te legitimiseren en mag beschouwd worden als hulp, medeplichtigheid of anderszins als medewerking aan het Israëlische beleid.” Canberra besloot om het protest simpelweg te negeren.
Ook Jordanië verwierp het besluit van Australië om Oost-Jeruzalem niet langer meer te beschouwen als ‘bezet gebied’ zoals het land dat Israël heroverde tijdens de Zesdaagse Oorlog wereldwijd wordt beschouwd.
Barbat Amon, een woordvoerder van de Jordaanse regering zei “dat Jordanië het Australische besluit verwerpt om Oost-Jeruzalem niet langer te erkennen als ‘bezet gebied’ onder de internationale wet.” Intussen heeft Jordanië de Australische zaakgelastigde John Feakes in Amman op het matje geroepen om uitleg te geven omtrent het standpunt.
Australië duwt het vredesproces de goeie kant op
Wel ja, om welke ‘internationale wet’ gaat het dan? Om diegene die de Arabische Liga en het OIC zelf hebben opgemaakt, ingediend en en bloc goedgekeurd hebben? Wat gaan ze dan doen indien meer westerse landen het voorbeeld van Australië zullen volgen?
Uit pure frustratie opnieuw een olieboycot afroepen zoals gebeurde op 16 oktober 1973 kort na het einde van de Jom Kippoeroorlog toen de Arabieren andermaal hadden gefaald om de Joodse staat van de kaart te vagen en het Westen sympathiseerde met Israël?
Dan nemen we toch gewoon weer de fiets? Zoals we dat wel moesten als gevolg van olieschaarste en de dure olieprijzen (plaatje rechts) nadat de Arabische olieproducerende landen op 1 dag tijd de olieprijs met 70 procent omhoog duwden. En dat allemaal omdat de Arabische landen weer eens een aanvalsoorlog tegen Israël hadden verloren.
De olie als chantagemiddel resulteerde in een aantal autoloze zondagen in West-Europa, met inbegrip van België en Nederland. Tussen 18 november 1973 tot en met 13 januari 1974 moest België zes keer een autoloze zondag inlassen en Nederland tussen 4 november 1973 tot en met 6 januari 1974 maar liefst tien autoloze zondagen.
Wie zich afvraagt waarom het met de westerse sympathie voor Israël sindsdien pijlsnel bergafawaarts is gegaan, moet maar eens terugdenken aan die autoloze zondagen van toen en de woede en wrok tav. Israël die toen is ontstaan enkel omdat Jan Modaal en Marie Publiek toen hun auto in de garage moesten achterlaten [..] Ze zullen het de Joden van Israël nooit meer vergeven.
Het komt blijkbaar bij de Arabieren telkens hard aan om ’s een keertje de waarheid te horen. Voor wie zich afvraagt waarom de Australische verklaring de vrede bevordert als het de Palestijnen en de Arabieren andermaal weer boos maakt?
“… de geschiedenis van vredesonderhandelingen van het Midden-Oosten in werkelijkheid doordrongen is van het systematisch weigeren om de waarheid uit te spreken tegen de Palestijnen en in plaats daarvan, ineenkrimpt op valse aantijgingen van illegale bezetting en Apartheid. Dergelijk diplomatisch ineenkrimpen, bewezen door John Kerry’s futiele pendeldiplomatie, moedigt simpelweg nog meer onredelijke en onrealistische Palestijnse eisen aan.
Als vrede al ooit zal verwezenlijkt worden dan zal dat gebeuren wanneer de Palestijnen eindelijk zullen aanvaarden dat ze niet méér kunnen bereiken door internationale boycots en druk dan dat zijn kunnen verkrijgen door directe onderhandelingen en betekenisvolle toegevingen. De Australische verklaring heeft dat ogenblik een beetje dichterbij gebracht.”
Wie meer wil weten over de historische en wettelijke achtergrond waarom de Israëlische herovering van Oost-Jeruzalem en andere gebieden niét illegaal zijn onder de internationale wet, kan het volgende recente artikel lezen van professor Eugene Kontorovich in Commentary Magazine “Crimea, International Law, and the West Bank” of ook in de videoclip hieronder zijn boeiende lezing “The legal case for Israel“:
Van Canberra mogen de Joden voortaan hun Klaagmuur (Kotel) stilaan weer beschouwen als zijnde gelegen in het centrum van Jeruzalem en niet langer meer deel van een ‘bezet’ Oost-Jeruzalem dat de Joden op de moslimwereld zouden hebben ‘buitgemaakt’. Het gaat stilaan de goede kant uit met de 3.500 jaar oude hoofdstad van het Joodse volk van Israël. Nu moet nog enkel de rest van de ca. 200 naties van de wereld dit Australisch voorbeeld volgen en dan wordt wat al 18 eeuwen krom is, weer recht… In Israël is men verbijsterd door de partijdige houding van de Verenigde Staten, de … Lees verder Wat Australië betreft wordt Oost-Jeruzalem voortaan niet langer ‘bezet’ gebied genoemd
Australisch ambassadeur aan Israël, Dave Sharma, bezocht hier samen met zijn vrouw Rachel en hun baby, op dinsdag 17 augustus 2013 het Ziv Hospitaal in Safed alwaar zij gewonde Syriërs bezochten, die gewond raakten in de burgeroorlog en die in Safed, Israël, worden verpleegd. Safed ligt helemaal in het noorden van Israël op ca. 15 km van de Libanese grens en ca. 30 km van de grens met Syrië. De ambassadeur werd door zijn bezoek aan het hospitaal zo danig aangegrepen dat hij zijn indrukken neerschreef in een brief aan The Times of Israel.
Wanneer onze Belgische en Nederlandse politici en beleidsmakers een volgende keer naar het Midden-Oosten afreizen voor één of andere diplomatieke missie, kunnen we hen misschien, ipv ze steevast naar de Palestijnse gebieden te sturen en Israël systematisch links laten liggen, een verplicht bezoek aan het Ziv Hospitaal van Safed inlassen.
Misschien dat het hen kan inspireren om in de toekomst hun beeld omtrent Israël wat bij te stellen en wat vriendelijker en genuanceerder over de verdiensten van de Joodse staat te spreken en te schrijven. Zomaar een ideetje van me.
Op een ogenblik dat in de hoofdsteden van de wereld de leiders bespreken hoe te reageren op de gasaanval van vorige week in Damascus – de meest weerzinwekkende in een reeks van wreedheden die werden begaan in de oorlog die woedt in Syrië – kan men makkelijk het zicht verliezen over de dagelijkse menselijke tol die door dit conflict wordt teweeg gebracht.
Australian Muslim reaction to Woolwich Murder and Anjem Choudary
In het Australische programma ‘60 Minutes‘ werd naar aanleiding van de moord op een Britse soldaat in het Britse Woolwich, een documentaire uitgezonden omtrent de “onzichtbare dreiging” (the invisible threat) van jonge geradicaliseerde moslims die bereid zijn om als individuen zonder dreiging of waarschuwing om het even waar toe te slaan.
“Jong geleerd is oud gedaan”. Het plaatje hierboven werd genomen in Sydney, Australië, tijdens gewelddadige moslimdemonstraties naar aanleiding van het uitbrengen van een satirisch islamfilmpje in de moslimwereld op 9/11. De slogan op het bord luidt: “Hak iedereen het hoofd af die de Profeet beledigt.” [bron]
Mijn oudste zuster Reinhilda, die samen met haar dochter Elisabeth al sinds de jaren 1970 in Sydney woont, kon er ook niet mee lachen. “How is it possible? How can she do that?” vroeg ze me via Skype. “How can a mother put her little children – still babies !! – in the frontline of the Islamic Jihad?” zei ze geschokt.
Wel, ik begrijp er eerlijk gezegd ook niks van. Kanonnenvlees wellicht? En dat deed ook Julia Gillard niet, de eersteminister van Australië, die er volgens The Telegraph het volgende over heeft gezegd:
“De premier van Australië en de premier van North-South Wales [NSW] hebben het gewelddadig islamistisch protest van gisteren scherp veroordeeld dat de natie met afschuw vervulde, zeggende dat dit het “onaanvaardbaar gezicht van het multiculturalisme toonde” en dat dit niet “de Australische manier is”.
Premier Julia Gillard viseerde in het bijzonder de schokkende afbeelding van een klein kind dat door een vrouw werd gefotografeerd dat een bord in de handen hield waarop werd opgeroepen tot moord.
“Ik veroordeel absoluut het geweld dat we gisteren zagen in de straten van Sydney,” zei Mevrouw Gillard. “Er bestaat geen enkel excuus voor dit gewelddadig gedrag.”
“Ik wil geen aanvallende tekens zien die oproepen tot moord op anderen, zeker niet in de handen van kinderen. Dit is niet de Australische manier van handelen.”
Thanks to Australia bron: Youtubekanaal van Danny Ayalon http://www.youtube.com/user/DannyAyalon Minister Danny Ayalon, hier samen met Ankie Spitzer en Ilana Romano, hadden een hartelijke ontmoeting met de Voorzitter van het Australische Parlement, Peter Neil Slipper, om hem persoonlijk te danken voor de steun van Australië voor het houden van één minuut stilte ter nagedachtenis van de 11 vermoorde Israëlische Olympische atleten tijdens de Spelen van München in 1972. Zoals bekend blijft de Belgische IOC voorzitter Jacques Rogge halsstarrig weigeren een minuut stilte te houden bij de openingsceremonie van de Spelen in Londen op 27 juli aanstaande, ter nagedachtenis van de 40ste … Lees verder Bedankt Australië, voor uw steun voor 1 minuut stilte voor 11 Olympische atleten van München 1972 [video]
Uitbuiting van de Holocaust door islamitische Israëlbashers in Australië. Op de foto de leider van de Australische moslimgemeenschap, sjeik Taj Aldin Alhilali in bruine tuniek, samen met leden van de Libanese gemeenschap in Sydney, manifesteren doorheen het centrum van Sydney, zaterdag 22 juli 2006 (foto: AP Photo/Mark Baker) Is het u ook al opgevallen dat Israëlbashers altijd beweren dat Israël een Apartheidstaat is, maar erg snel verontschuldigend anticiperen door te stellen dat hun kritiek op Israël helemaal niets met de Joden zèlf te maken heeft? Het is dus zeker geen antisemitisme, ha nee hoor, géén antisemieten zij, de Israëlhaters en … Lees verder Protocollen van Wijzen van Zion vrij te koop in moskee in Australië
Een Australische aboriginal werd afgelopen week in Israël geëerd in Yad Vashem voor het leiden van een protest tegen de nazi-vervolging van de Joden, dit gebeurde minder dan een maand na de beruchte pogrom de Reichskristallnacht van 1938. William Cooper werd afgelopen dinsdag 28 april 2009 postuum geëerd met het planten van een boom in het erepark van Yad Vashem in Israël. Op 6 december 1938 voerde William Cooper een delegatie aan van de Australian Aborigines League – liga die hij zelf had gesticht – naar het Duitse consulaat in Melbourne, om er een petitie af te geven met de … Lees verder Israël eert Australische aboriginal voor zijn protest tegen de nazi’s na de Kristalnacht van 1938
“De omschrijving van Oost-Jeruzalem als ‘bezet Oost-Jeruzalem’ is een uitdrukking die beladen is met pejoratieve implicaties die noch passend noch nuttig zijn. Het zou niet en zal ook niet [meer] door de Australische regering worden gebruikt om gebieden te beschrijven die het voorwerp zijn van onderhandeling in een dergelijke partijdige taal.”
De Palestijnse toponderhandelaar Saeb Erekat, die er negen maanden lang in geslaagd is om een definitief en stabiel vredesakkoord met Israël af te houden, schreef op 5 juni 2014 een boze brief waarin hij uithaalde naar het besluit van Australië en 
Dan nemen we toch gewoon weer de fiets? Zoals we dat wel moesten als gevolg van olieschaarste en de dure olieprijzen (plaatje rechts) nadat de Arabische olieproducerende landen op 1 dag tijd de olieprijs met 70 procent omhoog duwden. En dat allemaal omdat de Arabische landen weer eens een aanvalsoorlog tegen Israël hadden verloren.
Wanneer onze Belgische en Nederlandse politici en beleidsmakers een volgende keer naar het Midden-Oosten afreizen voor één of andere diplomatieke missie, kunnen we hen misschien, ipv ze steevast naar de Palestijnse gebieden te sturen en Israël systematisch links laten liggen, een verplicht bezoek aan het Ziv Hospitaal van Safed inlassen. 
