Video: Op 11 juli 1947 begon het schip de SS President Warfield met 4515 passagiers onder operatieleider Yossi Harel van de Hagana en kapitein Ike Aronowicz van de Palmach (een gewapende vleugel van de Hagana) aan de overtocht vanuit de Franse Middellandse Zeehaven Sète. De tocht werd georganiseerd door Noah Klieger. De bemanning van het schip bestond voornamelijk uit jonge Amerikaanse Joden die zich hiervoor vrijwillig hadden opgegeven. Op 17 juli 1947 werd het schip door de passagiers voorzien van de naam Exodus 1947, naar analogie van het Bijbelboek Exodus. Het schip werd vanaf het begin gevolgd door de Britse geheime dienst en twee oorlogsschepen.

Zomer 1947: de geallieerden hebben de nazi’s definitief verslagen. Duitsland wordt bestuurd door de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk en de Sovjet-Unie, die elk in de eigen zone het gezag uitoefenen. Na de dolle vreugde van de overwinning volgt een enorme kater. Er is een grote vluchtelingencrisis, waarbij miljoenen ontheemden door het Europese continent trekken. Minstens twaalf miljoen etnische Duitsers worden uit de landen van Oost- en Centraal Europa verdreven. Men wil op die manier homogene staten creëren. Dat dit niet strookt met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens die door de UNO in 1948 wordt uitgevaardigd, legt men naast zich neer. In de bevrijde landen is de tol van de overwinning zwaar, de economieën zitten aan de grond.

Ook op politiek vlak lijkt de toekomst van Europa alles behalve rooskleurig. De Sovjets hebben Oost-Europa bevrijd ten koste van zo’n 25 miljoen doden in eigen land (militairen en burgerslachtoffers) en Stalin wenst zijn pas verworven invloed in Oost-Europa te bestendigen. Daarmee komt hij lijnrecht tegenover zijn geallieerde bondgenoten te staan. Al in 1946 ziet Churchill een ‘ijzeren gordijn’ dat Europa verdeelt. In Europa heerst een sfeer van angst, de ‘Koude Oorlog’ is gestart. Zal Europa echt wel vrede kennen of komt er een nieuw conflict?

Voor de Europese Joden die de Shoah overleefd hebben, zijn de problemen nog veel groter. Hun vroegere leven is definitief voorbij. Velen hebben hun geliefden, ouders / kinderen / familie verloren zonder echt afscheid van hen te kunnen nemen. Waar moeten ze naartoe als overlevende uit de vernietigingscentra en de concentratiekampen, als onderduiker, als vluchteling? Hun huizen en bedrijven zijn leeggehaald, hun bezittingen gestolen. Willen ze nog wel in die landen wonen die weigerden een helpende hand te reiken toen ze door de nazi’s vervolgd, verjaagd en tenslotte uitgemoord werden? Veel Joden zwerven in Duitsland rond, op zoek naar een thuis, velen verblijven er nog steeds in de kampen voor Displaced Persons.

Het besef groeit bij steeds meer Joodse overlevenden dat alleen een eigen Joodse staat een veilige toekomst kan bieden. De zionistische droom krijgt de wind in de zeilen. De realisatie ervan is evenwel niet evident. Groot-Brittannië heeft Palestina in handen en heeft onder Arabische druk een immigratiestop afgekondigd.

Lees verder →

Israël verwelkomde het voorbije jaar 2016 ongeveer 27.000 nieuwe immigranten, met een toename van nieuwkomers afkomstig uit Rusland en Brazilië. Over het algemeen daalde de Joodse immigratie met 13 procent, vergeleken met 2015 (31.000) maar een lichte stijging vergeleken met 2014 (26.400), wat een totaal oplevert van ca. 84.400 immigranten over de laatste 3 jaren, volgens het zopas verschenen rapport van het Joodse Agentschap voor Israël en het Israëlische Ministerie voor Aliyah, Immigratie en Absorptie, aldus berichtte JNS op 29 december 2016.

Zowat 7.000 immigranten kwamen toe in Israël vanuit Rusland, dat het hoogste land totaal was, een stijging van de 6600 die in 2015 aankwamen, maar alle andere toplanden voor aliyah zagen hun aantallen dalen ten opzichte van 2015.  Circa 5.500 immigranten kwamen uit Oekraïne vergeleken met de 7.221 die vorig jaar toekwamen. Naar schatting 5.000 nieuwe immigranten kwamen uit Frankrijk, in vergelijking met de 7.900 in 2015. De Aliyah vanuit de Verenigde Staten bedroeg 2.900 immigranten, in vergelijking met 3.070 vorig jaar.

Niettegenstaande dat namen de aantallen in aliyah significant toe vanuit sommige andere landen. Vanuit België zijn er momenteel nog geen exacte aantallen bekend. De laatste gegevens dateren van het jaar 2014 toen ca. 240 Belgische Joden naar Israël trokken. Nieuwkomers van Brazilië daarentegen namen aanzienlijk toe, met zo’n 760 immigranten in 2016 vergeleken met 497 in 2015. Immigratie vanuit Wit-Rusland en Zuid-Afrika nam het voorbije jaar eveneens toe.

Immigratie naar Israël kan worden ingedeeld naar leeftijd, volgens het Joodse Agentschap: ongeveer 5.150 van de nieuwe immigranten waren 17 jaar oud of minder, 9.500 waren in de leeftijd tussen 18 en 35 jaar, 3.000 tussen de 36 en 45 jaar, 4.600 waren tussen 46 en 65 jaar en iets meer dan 3.000 waren ouder dan 66 jaar.

De meeste nieuwkomers hebben professionele achtergronden in de industrie, de constructie en voedingsindustrie (5.000 individuen in het totaal), high tech en ingenieur (2.400), in de mens- en sociale wetenschappen (1.900), op het medische en paramedische terrein (1.150), boekhouding en wet (1.080).

11% van de immigranten besloten om zich in Tel Aviv te vestigen, 10 procent vertrok naar Jeruzalem, 9% naar Netanya, 8% naar Haifa, 6% naar Ashdod, 5% naar Bat Yam, 4% naar Ra’anana, 3% naar Rishon LeZion, 3% naar Beersjeba en 3% naar Ashkelon.

Voorzitter van het Joodse Agentschap en ooit zelf een politiek gevangene van de Sovjet Unie, de 69-jarige Nathan ‘Anatoly’ Sharansky zei hierover:

“De hoge aantallen immigranten van de voorbije twee jaren waren deels het gevolg van series factoren die veranderd of verdwenen zijn, althans toch op dit ogenblik. Tezelfdertijd, ondanks de daling van dit jaar, zien we dat op de lange termijn deze trends voortduren en het aantal immigranten naar Israël, in het bijzonder vanuit de westerse landen, blijft erg hoog vergeleken met de gemiddelden van de afgelopen 15 jaren. Deze aantallen bewijzen het feit dat Israël doorgaat met het aantrekken van Joden van over de hele wereld die op zoek zijn om aan hun leven een nieuwe zin en identiteit te geven.”