![Jihad in Brussel; wegkijken, minimaliseren en vergoelijken werkt niet meer [Judith Bergman]](https://brabosh.files.wordpress.com/2016/03/aanslag01b.jpg?w=720&h=426&crop=1)
Jihad in Brussel; wegkijken, minimaliseren en vergoelijken werkt niet meer [Judith Bergman]
Federica Mogherini, de hoge vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid, zei op 24 juni 2015, op een conferentie met de toepasselijk naam “Oproep tot Europa V: Islam in Europa”:
“Het idee van een botsing tussen de islam en “het Westen” … heeft ons beleid en ons relaas misleid. Islam heeft een plek in onze westerse samenlevingen gekregen. Islam behoort tot Europa… Ik ben niet bang om te zeggen dat politieke islam deel zal uitmaken van dat beeld.”
Negen maanden later verried Mogherini haar onwetendheid, haar opzettelijke blindheid en de pure onbekwaamheid in betrekking tot zelfs maar de meest elementaire leerstellingen van de islam, in haar verklaring en oogstte opnieuw een dodelijk resultaat. Wat ze zei is zeker representatief voor de openbare weergave zoals die uitgesproken wordt door het Europese politieke en culturele establishment.
Op 22 maart werden in Brussel 31 mensen gedood en ongeveer 300 gewond in de bombardementen op de Brusselse luchthaven en metrostation Maalbeek, in het hart van de Europese Unie zelf. ISIS nam de verantwoordelijkheid voor deze jongste terroristische aanslagen op zich.
Mogherini brak op een officiële persconferentie in Jordanië in tranen uit tijdens haar reacties op de dag van de terroristische aanvallen. Maar de pijn die zij als een van de vertegenwoordigers met het hoogste-profiel van de EU vertoonde, namens de vele doden en gewonden in Europa, heeft ze zichzelf toegebracht. Het is Europa’s immuniteit voor feiten, welke direct terugleidt naar de huidige stand van volslagen chaos in Europese Veiligheidszaken.
Voorspelbaar probeerde ISIS de aanslagen te rechtvaardigen door te beweren dat België was aangevallen, omdat het “een land was dat deelneemt aan de internationale coalitie tegen de islamitische staat” – ondanks dat België slechts beperkte aan bombardementen heeft deelgenomen in Irak, welke negen maanden geleden al waren afgelopen. Natuurlijk had de oorlog in Irak niets te maken met de aanslagen van Brussel, maar diende als een handig excuus omdat dit soort redenering het dominante verhaal in Europa voedt, zoals was uiteengezet door Federica Mogherini.