Op zondag 1 maart 2015 woonde ik de presentatie bij van het nieuwste boek van dr. Hans Jansen. Het boek draagt als titel: “Waarom mag Israël niet bestaan in het Midden-Oosten?” De presentatie werd uitstekend ingeleid door Benno Barnard en Yvonne Caluwaerts. Gisteren plaatste ik hier de inleiding van Yvonne Caluwaerts, vandaag krijgt u deze van Benno Barnard.

Waarom mag Israël niet bestaan in het Midden-Oosten?

Dames en heren,

Hans Jansen heeft een verpletterend boek geschreven, ook letterlijk, want het telt duizend pagina’s en je kunt er een vijand mee doodslaan, als met een ezelskaakbeen… Het heet Waarom mag Israël niet bestaan in het Midden-Oosten en dat is een goeie vraag. Een dubbele vraag zelfs: waarom mag Israël van de islamitische staten niet bestaan, maar ook: waarom mag het van een deel van de westerse elite niet bestaan?

Aan dit fenomeen moest ik denken toen ik onlangs de Israëlische ambassade in Brussel bezocht. Die ambassade is noodgedwongen een fort, gelegen in een afgesloten zijstraat vol betonblokken, bewaakt door para’s met hun machinegeweer als een baby op de buik, en het gebouw zelf omringd door een veiligheidsmuur, bezet met tientallen cyclopenogen. Maar binnen grijnst iedereen naar je, zegt sjaloom en maakt grapjes.

En zo is het een metafoor van Israël zelf.

Weer thuis moest ik terugdenken aan de Zesdaagse Oorlog. Nog zie ik mijn ouders bij de radio zitten (wij hadden geen televisie), en weer zie ik de opgeheven vuist van mijn vader toen hij uitriep: ‘Verdomd, verdomd, ze hebben ze de woestijn in gedreven!’ De tranen stroomden over zijn wangen; het was voor hem een nieuw Duitsland dat verslagen was.

Na 1967 en zeker na de oorlog van 1973 is de sympathie die in Nederland voor Israël bestond geleidelijk omgeslagen. Ik ga die ontwikkeling hier niet uitdiepen – maar feit is dat er een krachtige Palestina-lobby bestaat, die gesteund wordt door de hersenen en de grote mond van linkse intellectuelen en de nog grotere mond van hier levende moslims.

Een paar voorbeelden. De voormalige katholieke Nederlandse premier Dries van Agt heeft op ieder beschikbaar dak staan schreeuwen hoe slecht Israël wel niet is en dat wij dringend met die aardige, redelijke mensen van Hamas moeten gaan praten maar niet met Geert Wilders. Op de VRT heb ik horen verklaren dat er in 1948 ‘miljoenen’ Palestijnen zijn verjaagd. In Den Haag demonstreerden een stuk of twintig in boerka gehulde dingen voor het meest gemaltraiteerde woord dat er bestaat: vrijheid. Een van de dingen schold een aanwezige journalist uit. Het ding noemde hem: Jodenhond. En de Belgische ‘Dichter des Vaderlands’ Charles Ducal gunt de Joden beslist geen vaderland en publiceerde een stuitend antisemitisch gedicht (ik schreef erover in Joods Actueel).

Tegen al deze mensen zeg ik: ‘Bent u tegen Israël? Heel goed, maar dan kunnen wij geen vrienden zijn, ook al bent u ongetwijfeld intelligent genoeg om uw antisemitisme als anti-zionisme te camoufleren en dom genoeg om het zelf niet meer als Jodenhaat te herkennen.’

Antisemitisme is de ongrijpbare substantie waarin het Kwaad zich heeft samengetrokken – het is de duivel die zijn mond niet kan houden. Maar omdat de duivel erg sluw is, heeft hij zich nu verstopt in dat o zo misleidende begrip ‘antizionisme’.

Lees verder “Waarom mag Israël niet bestaan in het Midden-Oosten? Eeuwige Jodenhaat [Benno Barnard]”