Frankrijk telt momenteel 751 ‘gevoelige stedelijke zones’
(ofte in het Frans: zone urbaine sensible of ‘ZUS’)

Terwijl Europa druk doende is om Israël te dwingen zijn gebied af te staan aan de Arabieren om hen toe te laten er een soevereine islamitische entiteit te creëren, zou het bij Europeanen stilaan mogen dagen dat wat zij Israël momenteel trachten aan te doen hetzelfde, misschien wel erger, hen ook kan overkomen. Met de koptitel “Een tweestatenoplossing voor Frankrijk?”, schreef Bernie Quigley van de Amerikaanse politieke website The Hill vorige week het volgende:

“Israël’s situatie toen en is bijna dezelfde als diegene die zich vandaag manifesteert in Londen, in Parijs, in Duitsland en in heel Europa. Ons werd twintig jaar lang door de Europeanen verteld dat zij onze vooruitgang in dit krachtig zullen steunen:  De enige oplossing om een totale oorlog te voorkomen, de enige manier om de Arabische terreur in Israël te kalmeren en te beheersen is een tweestatenoplossing.

Niet nu, maar binnen afzienbare tijd en misschien al binnenkort, zullen de terroristen in heel Europa, eventueel in alliantie met Islamitische Staat (ISIS/ISIL) of al-Qaeda, een kwestie voorleggen aan de Verenigde Naties om er de status te vragen voor een autonome staat in het post-christelijke Europa. Met enige geloofwaardigheid, daarbij verwijzend naar de Europese en Amerikaanse lange-termijnplannen voor Israël als precedent.”

Klinkt dit iedereen gek toe in de oren? Waarom klinkt het gek voor Frankrijk, maar niet voor Israël? De essentie van de ‘twee-staten’ was een poging om het Arabische extremisme in een bepaald land te containen en te sussen – en nagenoeg exact hetzelfde verschijnsel doet zich thans voor in Frankrijk. Klinkt het gek om de verschillende wijken van Parijs te verdelen tussen islamisten en de oorspronkelijke christelijke bewoners?

751 no-go zones voor niet-moslims in Frankrijk

Frankrijk heeft toch immers toegegeven dat het zowat 751 ‘gevoelige stedelijke zones’ heeft (in het Frans: zone urbaine sensible of ‘ZUS‘), een eufemisme voor gebieden die verboden zijn aan niet-moslims. En als het raar klinkt raar om de wijken van Parijs te verdelen volgens religie, waarom klinkt het dan niet gek als het gaat om Jeruzalem?

Elke geboren Franse staatsburger zou zich haasten om een dergelijke verdeling van het land uit te stellen, maar de moslims daar zouden en feitelijk blij mee zijn. Dus wat is het verschil? Moslims in Frankrijk maken 10-15% uit van de bevolking, maar in de grote steden is die verhouding al bijna 40 %, en binnen een paar jaar zullen ze er de meerderheid worden, veruit een groter deel van de bevolking dan in Israël.

Iedereen begrijpt dat de onafhankelijkheid van de ‘ZUS’ voor de straten van Frankrijk zou betekenen oncontroleerbaar geweld en controle door al-Qaeda en islamitische staat, zoals dat nu al gebeurt, dus waarom is dit niet duidelijk het geval voor de hoofdstad van Israël, of voor het land in het hart van Israël? Wat waar is voor Israël zou dubbel waar zijn voor de Fransen of om het even welk ander westers land.

De ‘ZUS’ zones in de actiefilm Banlieu 13 (District B13) uit 2004

De extraterritoriale gebieden van deze landen, gedomineerd door moslims, zouden niet alleen opduiken in Frankrijk, je zou ze ook aantreffen in Britse steden, vooral in Birmingham, Luton, Sheffield, Noordoost Londen en East London, alsook in steden in Zweden, België (Antwerpen en Brussel), Nederland, Italië en meer.

Zo veel is thans veranderd in die mate dat Europa zich thans bevindt in dezelfde situatie als Israël, alleen onder slechtere omstandigheden: er zijn geen beperkingen voor waanzinnige illegale immigratie van miljoenen op zijn grondgebied, zodat het aantal Moslims alleen maar kan blijven toenemen. Het is niet enkel terrorisme, het speelt voornamelijk demografisch, een argument dat Europa ooit opwierp tegen Israël en dat nu ook tegen zichzelf richt.

Europa zou moeten begrijpen dat Israël een voorspel is en dat wat het ons [de Israëliërs] zou willen opleggen, als een boemerang zou kunnen terugkeren naar zichzelf. Israël, vanuit het Europese perspectief, is een spiegel van de manier waarop ze naar zichzelf kijken en vandaar dat zij hun overwegingen dringende moeten herzien. Ze mogen niet vergeten dat een islamitisch land op Israëlisch grondgebied morgen kan leiden tot een onafhankelijke moslimstaat of emiraat op zijn eigen grondgebied. Het feit is dat ze hieromtrent al in de Verenigde Staten zijn begonnen om erover te praten.

En de situatie van de Franse Joden in dit hele verhaal? Als we terugdenken aan de 4-voudige Jodenmoord in Toulouse in 2012 en de recente aanslagen in Parijs waar in de kantoren van Charlie Hebdo 2 Joden werden vermoord en twee dagen later in de koosjere supermarkt Hyper Cacher nog eens vier Joodse mannnen, dan ziet hun toekomst op het Europese vaste land er maar erg somber uit. 😦

Geweldadige protesten in ‘ZUS’ zone in Frankrijk tijdens Operation Protective Edge

door Guy Bechor

in een vertaling van Brabosh.com naar een artikel in Ynet News van 17 januari 2015

met dank aan Tiki S. voor de hint: “Verdeling v.h. het continent in W-Europa & Kalifaat West.”