Dag: 11 januari 2015

Netanjahoe en terroristenleider Abbas in Parijs maar met verschillende boodschap

brabosh4 reacties

abbas-ParijsB

Vandaag begint in Parijs omstreeks 15u00 een grote betoging tegen het geweld naar aanleiding van de aanslagen waarbij vier jihadisten 17 onschuldigen vermoordden. Ruim één op de drie van de slachtoffers is van Joodse origine. De vierde jihadist(e), Hayat Boumedienne is kunnen vluchten en wordt momenteel in Syrië gesignaleerd. Het is nog niet helemaal duidelijk wat haar aandeel was in de aanslagen.

Op de manifestatie zullen naar algemeen wordt verwacht een miljoen mensen deelnemen. Bovendien worden ook een 50-tal wereldleiders verwacht onder heen de Duitse kanselier Angela Merkel, de Britse premier David Cameron, de Turkse premier Ahmet Davutoglu en vele anderen. De Amerikaanse president Obama zal vertegenwoordigd worden door procureur-generaal Eric Holder

De Israëlische regering zendt premier Benjamin Netanjahoe, minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman en minister van Economie Naftali Bennett naar Parijs, uiteraard om hun solidariteit te betuigen met de vijf Joodse slachtoffers en hun nabestaanden en om de Joodse gemeenschap in Frankrijk een hart onder de riem te steken.

Zullen eveneens aanwezig zijn PA-president Mahmoud Abbas en premier Rami Hamdallah èn de Jordaanse koning Abdullah II. Een beetje absurd dat Abbas zich daar vertoond niet in het minst omdat sinds 2 juni 2014 de terreurgroep Hamas deel uitmaakt van zijn eenheidskabinet. Abbas beweert zijn solidariteit met de slachtoffers te willen betuigen en in het bijzonder de “vredevolle aard van het Islamitische geloof” te zullen benadrukken.

Abbas ziet geen enkele contradictie met het feit dat verschillende terreurfacties die worden overkoepeld en aangestuurd door zijn politieke factie Al Fatah, waar hij eveneens voorzitter van is, die rechtstreeks betrokken zijn in de terreur tegen Joden en Israël en die in Gaza aan de zijde van Hamas streden tegen Israël tijdens Operation Protective Edge de afgelopen zomer.

Ook ziet Abbas geen graten in het feit dat opvoeden in Jodenhaat door zijn beleid wordt gedoogd en aangemoedigd via de leerprogramma’s in het schoolderwijs, via kinderprogramma’s op de openbare omroep, het verheerlijken in het openbaar van terroristen in het bijzonder van gevangen Palestijnse massamoordenaars die werden vrijgelaten door Israël in ruil voor één enkele Israëlische soldaat Gilad Shalitt, en die door Abbas persoonlijk werden ingehaald als helden en beloond werden met vorstelijke financiële bonussen.

Op de politieke agenda van Abbas en ook van de Jordaanse koning staan uiteraard de Palestijnse resolutie die onlangs werd ingediend door Jordanië in de VN-Veiligheidsraad, maar op de valreep werd gekelderd door Nigeria. Voordien erkende het Franse parlement formeel de soevereiniteit van de aan de grond onbestaande staat ‘Palestina’.

In dat kader zal Abbas een ontmoeting hebben met de Franse president Charles Hollande, want Abbas wil het wellicht volgende week opnieuw proberen omdat de samenstelling in de Veiligheidsraad sinds 1 januari 2015 gewijzigd is en Frankrijk zijn bondgenoot is en bij de eerste stemming voor de resolutie had gestemd. Het wordt afwachten wat de Verenigde Staten zullen doen en al dan niet hun vetorecht zullen gebruiken.

<wordt vervolgd>

door Brabosh.com

Advertenties

Bill Maher in discussie met Salman Rushdie e.a. omtrent de slachting in Parijs +video

brabosh

Op vrijdagavond 9 januari 2015 ontving Bill Maher in zijn panel Salman Rushdie, Carly Fiorina en Paul Begala om met hen te discuteren over de afgelopen terreuraanslagen in Parijs en de golf van terreuraanslagen in het algemeen sinds 9/11, toen de WTC Torens in New York in de as werden gelegd.

Auteur Salman Rushdie, het best gekend voor zijn boek de ‘Satanische Verzen’ en Carly Fiorina, voormalig CEO van Hewlett-Packard, debatteerden in de studio pittig met Bill Maher, met een Rushdie die onder meer zei dat het beste wat het Westen moet doen in antwoord op deze daden is vooral “Geen duimbreed toegeven!” [“not give a f*cking inch”].

In de context van vrije meningsuiting en vrijheid van pers gaf hij ook een flinke sneer naar de ‘maar’-brigade, die telkens klaar staat om de moordzucht, daden en uitspraken van jihadisten te vergoelijken [het gekende Stockholm-syndroom] en aldus eigenhandig de kraan wijdopen draaien en hen de facto medeplichtig maakt aan nog meer islamistische ellende en moorden.

Een boeiend en bijwijlen ‘dood’-ernstig debat, af en toe doorspekt met de nodige portie humor van Bill Maher die ivm de vele loslopende jihadisten in Europa, terecht opmerkte dat “Wanneer er zoveel rotte appels zijn, dan moet er iets verkeerd zijn met de boomgaard.” En die ‘boomgaard’ van de radicale Islam bevindt zich al sinds de 7de eeuw na Chr. nog steeds in het Midden-Oosten.

Carly Fiorina scoorde eveneens verscheidene malen met inbegrip van het in vraag stellen van de plotselinge verontwaardiging die de media, nu de media an sich ineens zelf het doelwit is geworden van de politieke Islam. Ze gaf op een bepaald ogenblik ook Bill Maher zelf een flinke veeg uit de pan toen deze de “valse vergelijking maakte tussen Joden die huizen bouwen in betwiste gebieden en terroristen die hoofden afsnijden van journalisten en anderen.”

door Brabosh.com

 

Premier Netanjahoe: ‘Joden van Frankrijk, Israël is jullie heimat. Kom weer naar huis!’

brabosh

aliyahEindelijk met beide voeten op de grond, alleen in Israël. Free at last!

“De aanslagen in Parijs kunnen het begin betekenen van een nieuwe golf van wereldwijd terrorisme,” waarschuwde zaterdagavond premier Benjamin Netanjahoe toen hij aankondigde dat hij vandaag zondag 11 januari 2015 naar Parijs zal afreizen.

Samen met andere wereldleiders zal Israël’s premier deelnemen aan een bijzondere rouwplechtigheid ter nagedachtenis aan de 17 slachtoffers die zijn gevallen in Parijs, waaronder één Joodse vrouw Elsa Cayat (schrijfster voor Charlie Hebdo) en vijf Franse Joodse mannen: Georges Wolinski (cartoonist van Charlie Hebdo), Yohan Cohen, Yoav Hattab, Phillipe Barham en François-Michel Saada.

“Deze aanslagen in Parijs zijn de voortzetting van de oorlog van de extremistische Islam tegen de vrije beschaving in het Westen, in de gehele moderne wereld en eveneens in de gematigde Arabische staten.

Mohammed Merah, de killer van ToulouseMohammed Merah, de Jodendoder van Toulouse, maart 2012

Maar indien wij de ware wortel van het probleem negeren, als we voorbijgaan aan het feit dat het extremistische islamitische terrorisme de westerse beschaving in zijn geheel tracht uit te roeien met inbegrip van het Joodse volk, als we dat negeren, zal wat we thans zien in Parijs slechts het begin zijn.

Dit zijn geen angstaanjagende woorden of profetieën uit woede, dit is de simpele realiteit en de tijd is gekomen om dat te erkennen.

De Staat Israël is niet enkel de plaats waarnaar u zich enkel in gebed tot richt. De staat Israël is ook uw huis. Deze week zal een speciaal team van ministers samenkomen om stappen te ondernemen om immigratie uit Frankrijk en andere landen in Europa te verhogen die lijden onder het verschrikkelijke antisemitisme.

Alle Joden die willen emigreren naar Israël zullen hier warm en met open armen verwelkomd worden. Wij zullen u helpen bij uw absorptie hier in ons land, dat ook uw land is.”

door Brabosh.com

Met of zonder vrede in het Midden-Oosten zal het Jodenmoorden blijven doorgaan

brabosh

franceterrorTeveel generaties jonge (Europese) Arabieren en moslims zijn vrijwel definitief verloren gegaan voor de moderne westerse beschaving als gevolg van de dagelijkse hersenspoeling die wordt aangestuurd door de imams en ayatollahs in de moslimlanden van het Midden-Oosten. De Joden betalen andermaal de prijs. Dit komt nooit meer goed…

Hieronder een artikel van Shoula Romano Horing, naar aanleiding van de slachting in Toulouse van 19 maart 2012 die werd aangericht door de jihadist Mohammad Merah en waarbij op vier Joden werden vermoord waaronder drie kindjes. Heeft Frankrijk, of hebben WIJ daar sindsdien iets van opgestoken? NEEN, nulkommannul. De massacre in Parijs die begon in de kantoren van Charlie Hebdo, kende een lugubere finale in een kosjere supermarkt in Parijs waarbij vier Joodse mannen koelbloedig werden afgemaakt. Ons systeem leverde andermaal het bewijs van haar failliet.

Geen kans op vrede

‘No chance for peace’ by Shoula Romano Horing

Sommigen onder u denken nog steeds dat vrede voor Israël in het Midden-Oosten mogelijk is. Sommigen van u geloven nog steeds dat indien Israël zich zou engageren of onderhandelen met zijn Arabische vijanden er een kans op vrede bestaat. Sommigen van u argumenteren dat de wortels van het conflict en het anti-Israëlische en anti-Joodse terrorisme en de haat te wijten zijn aan de zogenaamde bezetting, de nederzettingen, de zelotische kolonisten, de wegblokkades, de armoede en een bepaald gevoel van vernedering en hopeloosheid dat leeft onder de Arabieren, in het bijzonder bij de Palestijnen.

Shoula Romano Horing Sommigen van u geloven nog steeds dat indien Israël zich enkel uit de zogenaamde bezette gebieden achter de grenzen van 1967 zou terugtrekken, en een Palestijnse staat met Jeruzalem als hoofdstad zou worden gevestigd en de Golanhoogten aan de Syriërs worden weggegeven, Israël ten lange leste in vrede met zijn buren zou leven.

Maar de moord op Joodse kinderen in Toulouse, Frankrijk, zou ons eraan moeten herinneren dat de wortels van het conflict terug te vinden zijn in de extreme Moslimindoctrinatie van Jihad, haat en geweld jegens de Joden is.

Er bestaat helemaal geen kans op werkelijke vrede in het Midden-Oosten voor vele jaren in de toekomst, zolang verscheidene generaties van jonge Arabieren en Moslims reeds door dagelijkse hersenspoeling aan de duistere kant van de beschaving zijn verloren en er is niets dat Israël of de Verenigde Staten kunnen doen om hen terug te halen. Net zoals ten tijde van het Nazisme, is het centrale thema van hun hersenspoeling irrationele en obsessieve haat jegens de Joden.

Hoe anders kan u het feit verklaren dat een 23-jarige terrorist in een Joodse school de 8-jarige Miriam achtervolgde, haar bij haar paardestaart greep, zijn pistool tegen haar hoofd drukte en haar drie keer na elkaar door het hoofd schoot? Waarom filmde hij het hele incident met een videocamera die hij rondom zijn hals had vastgebonden? Waarom documenteerde hij de executie van rabbijn Jonathan Sandler en zijn twee zoontjes van nauwelijks drie en zes jaar oud?

Militaire oplossing
Omdat voor de islamisten, net zoals voor de Nazi ’s tijdens de Tweede Wereldoorlog, Joodse kinderen niet als mensen worden gezien, maar eerder als knaagdieren. Op eenzelfde wijze wordt in duizenden sermoenen, verklaringen, televisie programma’s en artikelen die uit de Moslim en de Arabische wereld afkomstig zijn, de Joden en Israëliërs vergeleken met dieren, ziekten en des duivels.

Voor de islamisten, net zoals voor de Nazi ‘s, staat de fysieke uitroeiing van de Joden en de vernietiging van de Joodse staat centraal in hun wereldideologie en indoctrinatie van haat.

Ik heb nooit begrepen waarom de mensen geloven dat elk conflict op diplomatieke wijze kan worden opgelost. Vele pogingen die heeft Israël ondernomen om een diplomatieke oplossing te vinden hebben slechts meer geweld en bloedvergieten veroorzaakt. De Oslo Akkoorden van 1993 en de Camp David Akkoorden van 2000 hebben meer dan 5.000 Israëliërs verwond of gedood. Na de eenzijdige terugtrekking van het Israëlische leger uit Gaza en zuidelijk Libanon, werden de Israëlische gemeenschappen binnen Israël getroffen door een regen van duizenden raketten en missiles.

Soms is een militaire oplossing de enige oplossing tegen het kwaad, zoals dat het geval was tegen het Nazisme.

Israël militair sterker maken dan ooit en de jacht op en het neerhalen van de terroristen en hun sponsors is de oplossing. Staakt-het-vurens en onderhandelingen worden door de vijanden slecht aangewend als een tactische vertragingstechniek en een periode voor vernieuwde militaire opbouw en opleiding. De onderhandelingen en de terugtrekking uit gebieden worden in het Midden-Oosten geïnterpreteerd als een gebaar van toegevendheid en zwakheid en dienen als motivatie om het geweld opnieuw te beginnen.

Hoeveel meer bloedvergieten is noodzakelijk voor mensen vooraleer zij begrijpen dat, zelfs indien Israël zijn grondgebied zou beperken tot een stad zoals Tel Aviv, dit nog steeds geen vrede zou brengen, maar integendeel zou dienen als een jumpstart en een uitnodiging voor een andere oorlog.

door Shoula Romano Horing

in een vertaling van Brabosh.com naar een artikel op Ynet News van 26 maart 2012

Shoula Romano Horing is een procureur in Kansas City, Missouri, en gekend columnist in vele Joodse en Israëlische kranten, blogs en magazines. Geboren en getogen in Tel Aviv, Israël, emigreerde zij, na het behalen van haar BA in Politieke Wetenschappen aan de Universiteit van Tel Aviv in 1981, korte tijd later naar de Verenigde Staten. Haar blog vindt u op:  www.shoularomanohoring.com

Het begon in Charlie Hebdo en het eindigde alweer met een massacre op Joden

brabosh2 reacties

je-suis-juif-mort2Het draait toch altijd weer op hetzelfde uit. Er gebeurt ergens wat… in dit geval in de kantoren van Charlie Hebdo… en het eindigt met een massacre op Joden, deze keer in een Joodse kosjere supermarkt in Parijs. Wat gaat het de volgende keer worden? Het is soms om er moedeloos van te worden.

Intussen werden ook de namen bekend gemaakt van de slachtoffers in de kosjere supermarkt. Het gaat allemaal om en Joodse mannen: Yohan Cohen (22 j.), Yoav Hattab (21 j.), Phillipe Barham (een 40-iger) en François-Michel Saada (63 j.). Zij werden direct van in het begin neergemaaid door de jihadist Amedy Coulibaly een adept van de terreurorganisatie Islamitische Staat (ISIS/ISIL). Daarnaast raakte ook bekend dat naast de Joodse cartoonist Georges Wolinski ook één Joodse vrouw Elsa Cayat (schrijfster voor Charlie Hebdo) werd gedood bij de aanslag in Charlie Hebdo, wat het aantal Joodse slachtoffers op zes brengt.

Yoav HattabOpmerkelijk is het feit dat een van de vier slachtoffers in de kosjere supermarkt in Parijs, de jonge Yoav Hattab, de zoon was van de Opperrabbijn van Tunis en directeur van de Joodse School, Benjamin Hattab. De 21-jarige Yoav, afkomstig uit La Goulette, een kustplaatsje aan de rand van Tunis, was naar Parijs verhuisd om er te studeren voor marketing en internationale handel.

Tot dusverre blijven de Tunesische autoriteiten zwijgen over de moord op een van hun onderdanen. Yamina Thabet, voorzitster van de Tunesische Associatie voor de vertegenwoordiging van minderheden, heeft de “ongehoorde stilte van de Tunesische autoriteiten” aangeklaagd.

“Behalve de islamitische beweging Ennahda die haar medeleven heeft aangeboden, heeft nog geen enkele politicus uitspraken gedaan over de dood van een Tunesische burger,” zei Yamina Thabet. Zou het kunnen omdat het hier om een Jood gaat? Wel nee, een kleine vergetelheid. Hoe durven we zoiets te denken? We moeten ons nu ook niet weer van alles gaan inbeelden, dat hoort toch niet?… 😦

Yohan Cohen was de kleinzoon van de beroemde Joods-Tunesische zanger Doukha die vorige maand is overleden. Zijn ouders van Algerijnse en Tunesische origine, immigreerden in de jaren 1960 naar Sarcelles, een Joodse wijk in Parijs. Hij was een fan van rap-muziek.

yohan2Yohan Cohen en zijn vriendin  Sharon Seb

Op zijn Facebookpagina had hij de slogan geplaatst “Je Suis Charlie“, ter herinnering aan de 12 slachtoffers van de aanslag in de kantoren van Charlie Hebdo.

Het lijkt erop dat Yohan het eerste slachtoffer was die in de kosjere winkel werd neergekogeld door de terrorist Amedy Coulibaly, waarvan zoals later bleek hij samenwerkte met de twee gebroeders Kouachi die de eerste aanslag hadden gepleegd.

François-Michel Saada bleek eveneens van bij het begin van het beleg onmiddelijk doodgeschoten te zijn door de terrorist. Saada, geboren in Tunesië, laat twee kinderen achter, Jonathan en Emily, die beiden in Israël wonen. “Hij was een opmerkelijke echtgenoot en vader, een man die zijn hele leven voor zijn gezin leefde,” vertelde een van zijn vrienden aan het AFP.

Philippe Braham had vier kinderen. Zijn schoonbroer Shai Ben-David vertelde aan Ynet:

“Hij was een man die altijd een keppel droeg, een Zionist die droomde om ooit aliyah te maken naar Israël maar daar nog niet toegekomen was. Telkens vertelde hij mij ‘Als G’d het wil komen wij, wij zullen spoedig aliyah maken’. Hij hield van Israël. Hij heeft hier zijn ouders en zijn zoon begraven. Hij was een gelovig man die nooit iemand kwaad berokkende. Hij bezocht Israël vele malen, de laatste keer enkele maanden geleden om er zijn moeder te begraven. Dat G’d zijn bloed moge wreke.”

Philippe Barham’s kinderen gaan naar een Joodse school, vlakbij de plaats waar op donderdag de 27-jarige politieagente Clarissa Jean-Philippe werd doodgeschoten door de jihadisten Amedy Coulibaly en/of diens echtgenote Hayat Boumedienne. Verder onderzoek moet dat nog uitwijzen. De agente die nog maar een paar weken in dienst was, bleek niet eens gewapend en stond op dat ogenblik gewoon het verkeer te regelen.

door Brabosch.com

Kaarsen en bloemen vormen een geïmproviseerde gedenkteken buiten de kosjere winkel waar de vier gijzelaars stierven:

candles