Jeruzalem, 28 september 2000. Premier Ariel Sharon bezoekt de Tempelberg: “De Tempelberg is in onze handen en zal in onze handen blijven. Het is de heiligste plaats in het Judaïsme en het is het recht van elke Jood om de Tempelberg te bezoeken.” [foto: Eyal Warshavsky/Associated Press]

De Tweede Intifada, die begon in september 2000 en eindigde met de dood van Yasser Arafat op 11 november 2004, blijkt helemaal niet die spontane opstand te zijn geweest van het Palestijnse volk tegen Israël zoals door velen tot op vandaag wordt beweerd. Die tweede stenenoorlog werd door de Palestijnen al snel de Al Aqsa Intifada genoemd waarvan zij beweerden dat het bezoek van wijlen premier Ariel Sharon van 28 september 2000 aan de Tempelberg aan de basis zou gelegen hebben van die gewelddadige opstand. Dat is dus een fabel.

Het is Hamasleider Mahmoud Al Zahar zelf die in een video interview van dit weekeinde, toegeeft dat de rol van Hamas in de tweede intifada, die gekenmerkt door een golf van zelfmoordbomaanslagen en andere bloederige terreuraanslagen, dat al dit geweld werd uitgevoerd in opdracht van Nobelprijswinnaar voor de Vrede en eerste PA-president Yasser Arafat.

Hamaskopstuk Al Zahar, één van de oprichters van Hamas in 1987 en sinds jaar en dag de partij ideoloog, zegt dat Arafat groen licht gaf aan Hamas om terreuraanslagen te lanceren nadat eerder in het jaar 2000 het vredesproces in Camp David was afgesprongen, eraan toevoegend dat die intifada niet begonnen was na het bezoek van Ariel Sharon van de Tempelberg. Dat was een Palestijnse drogreden die er achteraf aan werd gegeven om de opstand een religieus karakter te geven.

Sommige Hamasleiders dat dat dit een van Arafat’s streken was om Hamas in de val te lokken en informatie over hen aan Israël te geven, maar anderen raakten snel overtuigd toen Arafat het raketlanceerders (RPG’s) begon te leveren. Die samenwerking tussen Al Fatah, Hamas en Islamitische Jihad kreeg aanvankelijk de codenaam ‘Ammar al-Mukhtar’ mee.

[Zahar beweerde tevens dat hij een ontmoeting had met Yitzchak Rabin samen met een vertegenwoordiger van Al Fatah tijdens het Oslo vredesproces en dat dit een genante ontmoeting was omdat deze samenkomst handelde over samenwerking met Israël inzake veiligheid waarin Hamas helemaal niet in geïnteresseerd was.]

Overigens is Al Zahar niet de eerste Palestijnse leider die dit zegt. Ook Marwan Bargouti, secretaris-generaal van Al-Fatah verklaarde destijds aan de Jerusalem Times: “De intifada is niet begonnen omwille van het bezoek van Sharon, maar het geweld begon uit de wens om een einde aan de bezetting te maken en omdat de Palestijnen het vresdesproces in haar huidige vorm niet wilden goedkeuren.”

Sharon bezoekt de Tempelberg
Op 28 september 2000 kondigde Ariel Sharon aan om de Tempelberg te bezoeken. Sharon was toen enkel partijvoorzitter van Likoed zonder ministerpost; premier zal hij pas op 7 maart 2001 worden. Het doel volgens Sharon is een inspectie van de werkzaamheden nabij de ‘stallen van Salomo’, een ondergronds middeleeuws gewelf onder de Tempelberg. Hij bezoekt de berg waarschijnlijk om partijpolitieke redenen, om aan zijn eigen achterban maar ook aan rivaal en toenmalig premier Ehud Barak, te laten zien hoe groot zijn binding met Jeruzalem is en hij Jeruzalem dus nooit zal opgeven.

Lees verder “Fabel weerlegd: Sharon’s bezoek aan Tempelberg in 2000 was niet oorzaak van Tweede Intifada”