![Het drama van de Holocaust drong pas laat door in West-Europa [Dr. Manfred Gerstenfeld]](https://brabosh.files.wordpress.com/2014/02/holocaust_tv_miniseries.jpg?w=720&h=426&crop=1)
Het drama van de Holocaust drong pas laat door in West-Europa [Dr. Manfred Gerstenfeld]
1978: Het jaar dat de wereld de Holocaust ontdekte. In april 1978 werd in de Verenigde Staten de Amerikaanse 4-delige miniserie “Holocaust” uitgezonden, met o.a. Meryl Streep en James Woods in de hoofdrollen. Vooral Michael Moriarty, in de rol van de SS-Sturmbannführer (majoor) Erik Dorf als symbool van het Kwade, liet een diepe indruk na. De reeks werd door ca. 120 miljoen Amerikanen bekeken.
Eind 1978 werd de reeks wereldwijd uitgezonden – en dus ook in België en Nederland. Naar schatting zowat een half miljard (!) mensen volgden wekelijks het drama van de Joodse familie Weiss op het kleine TV-scherm. De serie bracht iedereen onmiddellijk in de ban van de Holocaust en had een enorm impact op de publieke opinie en bewustzijnsvorming.
Tot dan was er maar weinig belangstelling geweest voor de Holocaust. De mensen hadden tot dan wel eens vaag gehoord van de concentratiekampen Bergen-Belsen en Buchenwald maar daar bleef het dan ook bij. De verschrikkingen in KZ Auschwitz waren tot dan nog relatief weinig gekend bij het grote publiek. Tot eind jaren zeventig van de vorige eeuw was de Holocaust eerder discussiestof voor historici en… negationisten (=feiten ontkenners) [bron]
Laatst bijgewerkt: donderdag, 6 februari 2014 om 15u57'
Manfred Gerstenfeld interviewt Johannes Houwink ten Cate
“Het duurde een lange tijd vooraleer het bewustzijn omtrent de Holocaust zich ontwikkelde in West-Europa. Academici die dit onderwerp bestudeerden, constateerden dat veel vreselijk mis is gelopen in deze samenlevingen tijdens de eerste naoorlogse decennia.
“Dit manifesteerde zich op verschillende manieren. Een daarvan was dat vooraanstaande Europese politici het zelfbeeld promootten van heldhaftig verzet tegen de nazi’s. Een andere was dat deze politici niet bereid waren om de Joodse overlevenden financieel te helpen.
“Zij schoven de verantwoordelijkheid voor de vervolging en uitroeiing van de Joden zo veel mogelijk op de Duitsers. Dit betekende het negeren van de enorme hulp die de Duitsers ontvangen hadden van vele leden van de bezette landen in hun onteigeningen en deportaties van de Joden.”