Nederlandse Joden worden in Westerbork de deportatietrein naar KZ Auschwitz in gestuwd [beeldbron: Yad Vashem]

 

In Nederland leefden aan de vooravond van WOII ruim 140.000 Joden. 108.000 van hen, ofte 74 procent, zullen de Holocaust niet overleven. Tussen 15 juni 1942 en 13 september 1944 werden 101.000 Nederlandse Joden via Westerbork met 98 treintransporten afgevoerd naar de vernietigingskampen in het Oosten. Slechts een handvol zal de doodskampen overleven. Op Polen na, kent Nederland verhoudingsgewijze per land de hoogste mortaliteit onder de Europese Joden.

“De Nederlandse regering bleef vreselijk passief [tijdens WOII] en de Nederlandse koningin Wilhelmina heeft amper een woord gesproken omtrent het lijden van de Joden in de Nederlanden.”
[Ronny Naftaniel, oud-voorzitter van Cidi.nl op 5 januari 2012]

Laatst bijgewerkt: donderdag, 30 januari 2014 om 06u37'

Manfred Gerstenfeld interviewt Prof. Isaac Lipschits

“Naoorlogse discriminatie van de Joden in Nederland manifesteerde zich op vele manieren. Autoriteiten kleineerden de Joden en verwaarloosden hun belangen. Het publieke gevoel was dat de Joodse gemeenschap niet langer ook maar iets vertegenwoordigde.”

Isaac Lipschits (plaatje rechts), historicus en politicoloog, werd in 1971 hoogleraar Eigentijdse Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit van Groningen. In 2001 publiceerde hij een boek dat een Nederlandse bestseller werd. De titel vertaalt zich als ‘De kleine sjoa. Joden in naoorlogs Nederland’. Hij overleed in 2008.

“Een belangrijk geval van discriminatie betrof de statenloze Joden van Duitse afkomst. De Hitler regering verordonneerde dat wie uit Duitsland wegvluchtte zijn nationaliteit verloor. Na de oorlog, besloot de Nederlandse regering om Hitler ‘s wetgeving niet te erkennen. De statenloze vluchtelingen uit Duitsland – vooral Joden – werden daarmee opnieuw Duitse burgers en werden behandeld als Duitse onderdanen.

Lees verder “Naoorlogse discriminatie in Nederland van overlevende Joden [Dr. Manfred Gerstenfeld]”