Hoe Israël kan ophouden met de propagandaoorlog tegen de Joodse Staat te verliezen [Ted Belman]
Het maken van vrede is synoniem geworden met het maken van akkoorden, zelfs van slechte. Tijdens de VN-Wereldconferentie in Durban in 2001, organiseerde een groot aantal NGO’s een parallell NGO-Forum, die op 3 december 2001 een verklaring produceerde die bekend werd als “De NGO Forum Declaratie.”
NGO Monitor schreef er het volgende over:
“[Deze verklaring] was geschreven in sterk gepolitiseerde taal en het gevolg van een gezamenlijke inspanning om Israël te ondermijnen. Artikel 164 stelde dat geviseerde slachtoffers van Israël’s eigen waarmerk van Apartheid en etnische zuiveringen, methoden zijn die in het bijzonder gericht zijn tegen kinderen, vrouwen en vluchtelingen.
Artikel 425 kondigt een beleid aan van volledige en totale isolatie van Israël als een Apartheidsstaat … het opleggen van verplichte en alomvattende sancties en embargo’s, de volledige stopzetting van alle banden (diplomatieke, economische, sociale, hulp, militaire samenwerking en opleiding) tussen alle staten en Israël.
Bovendien spreekt het in artikel 426 van een veroordeling van die staten die het regime ondersteunen, het helpen en zich medeplichtig maken aan het beleid van de Israëlische Apartheidsstaat en zijn plegen van racistische misdaden tegen de menselijkheid, waaronder etnische zuivering en het plegen van genocide.”
Als gevolg daarvan hebben duizenden NGO’s deze resolutie ter harte genomen en begonnen hun inspanningen te concentreren om Israël te demoniseren, deligitimatiseren en te isoleren. De vijf grootste van deze NGO’s beschikken samen over budget van ongeveer 1 miljard dollar en besteden een aanzienlijk deel daarvan aan het uitvoeren van de aanval op Israël.
De NGO’s die deelnemen lopen in de duizenden. Ze hebben een grote invloed op de media, de Verenigde Naties, de Verenigde Staten en in de Europese Unie. Ze worden onder andere gefinancierd door George Soros, door de Europese Unie en door Saoedi-Arabië, die allen invloed hebben op hun activiteiten en ‘De NGO Verklaring’ ondersteunen.
En alsof dat allemaal nog niet genoeg was, nemen de Verenigde Naties Israël er consequent apart uit als voorwerp van kritiek en veroordeling.
Hillel Neuer, Uitvoerende Directeur van UN Watch schreef er dit over:
De beschamende anti-Zionisme Resolutie 3379 van 1975 werd zestien jaar later herroepen door 
Terug naar Zion 