1948. Joden worden uit hun heimat verdreven door de Arabische bezetter. Nadat de Joden eerder de Slag om Oost-Jeruzalem hadden verloren volgde spoedig de etnische zuivering en ca. 750.000 Joden in Oost-Jeruzalem, op de West Bank (West-Palestina) en in de landen van de Arabische wereld, werden manu militari verdreven uit hun heimat. Een historisch feit dat door de hele wereld compleet werd genegeerd. In 1950 annexeerde Jordanië (Oost-Palestina) illegaal het hele gebied (Oost-Jeruzalem en de West Bank.) Pas na het einde van de Zesdaagse Oorlog van juni 1967 zullen veel Joden met mondjesmaat kunnen terugkeren naar hun huizen in Jeruzalem waar ze generaties lang hadden gewoond.
In het volgende stevig onderbouwd artikel van Joseph E. Katz wordt de Britse rol aan de kaak gesteld hoe G-B de massale illegale immigratie van Arabieren promoten naar West-Palestina [=Israël] en tezelfdertijd de Joden met alle macht uit het land weerden en de Britten aldus op kunstmatige wijze tussen 1920 en 1948 een Arabische meerderheid trachten te creëren in Palestina.
Dit compleet in tegenspraak tot de vele akkoorden en beloften die G-B voordien aan het Joodse volk had gemaakt. Slotsom: Antisemitisme en virulente Jodenhaat, woordbreuk, negeren van afspraken en ondertekende akkoorden, permanente misleiding en bedrog, kenmerk(t)en het Britse beleid ten aanzien van het Midden-Oosten en legden de basis voor het 65 jaar durende Palestijns-Israëlisch conflict.
Voor de velen die niet zo vertrouwd zijn met de achtergrond van de Palestijnse eis van het “Recht op Terugkeer” volgen hier een reeks feiten. De Volkerenbond (de directe voorloper van de Verenigde Naties) riepen het Britse Mandaat voor Palestina in het leven om aan het Joodse volk een woonplaats te geven die in de vroege jaren 1900 geschat werd op een totaal verspreide bevolking van 12 miljoen mensen.[1]
In “erkenning van de historische band van het Joodse volk met Palestina en op gronden voor het reconstitueren van hun nationaal tehuis in dat land’, werd het land gekozen om een ’Joods Nationaal Vaderland’ onder te brengen. Dat land omvatte wat tegenwoordig Israël en Jordanië is (plaatje rechts.)[2]
Het hele gebied van zowel Israël [West-Palestina] en Jordanië [Oost-Palestina] had een relatief stabiele bevolking van ongeveer 600.000 mensen voor de hele duur van het Ottomaanse Rijk (dat ‘Palestina’ bezette van 1517 tot 1917.)[3]
Lees verder “Hoe de Britten tussen 1920-1948 in Palestina kunstmatig Arabische meerderheid trachten te creëren”
Vind ik leuk:
Like Laden...