De Britse Barones Catherine Ashton, chef buitenlandse betrekkingen voor de Europese Unie, leidt een alles verkwistend, loodzwaar en ineffectief project dat de Europese belastingbetaler jaarlijks een half miljard Britse pond kost. Ze is een levende metafoor voor de EU in zijn geheel. 

Het was als een rendez-vous in een goedkope spionage thriller. Een helikopter pikte in de vroege ochtend uurtjes de vrouw van middelbare leeftijd op en vloog haar naar een geheime locatie diep in Egypte. Toen werd ze meegenomen naar een militaire basis, waar ze een beruchte Islamist ontmoette die reeds een maand voor de hele wereld verborgen werd gehouden.

Daarna confronteerde de vrouw de wereldpers met te onthullen dat Mohamed Morsi, de verkozen president die door zijn generaals werd afgezet in een controversiële coup, in goede gezondheid verkeerde. Ze weigerde details te onthullen van hun twee uur durende onderhoud – “Ik ben niet van plan om mij woorden in mijn mond te laten leggen,” zei ze een beetje hoogdravend – maar gooide wel een snoepje naar de pers zeggende dat Morsi, die met twee van zijn adviseurs wordt vastgehouden, een goed gevulde koelkast had en toegang tot televisie.

Het was het mooiste moment van barones Ashton in de vier turbulente jaren sinds ze post vatte als hoogste diplomaat van de Europese Unie en zij vervolgens ’s werelds best betaalde vrouwelijke politica werd, ondanks het feit dat zij nooit te kampen had met een electoraat. Voor alles was het bereiken om de eerste buitenlandse hoogwaardigheidsbekleder te worden die de leider van de Moslim Broederschap te zien kreeg sinds hij werd afgezet, maar laat haar staat van dienst gedurende haar hele loopbaan maar bitter weinig zien, ondanks dat ze een indrukwekkend aantal airmiles heeft laten afklokken.

Lees verder “Catherine Ashton, de diplomate van de EU die door de hele wereld wordt genegeerd”