Alle begin is moeilijk…

Dat was het dan. In Caïro lijkt de geschiedenis een volledige, bloedige cirkel te hebben gemaakt. Eerst vulden de massa’s het Tahrirplein om het einde van een door de militairen gesteunde dictatuur te vragen. Dan, slechts twee jaren later, vullen de massa’s het Tahrirplein opnieuw en vragen om herstel van de militaire dictatuur. Nu, binnen weken na de coup die de democratisch gekozen regering van Mohammed Morsi opzij zette, is een bloedbad de nieuwe normaliteit in Caïro geworden.

In 2011 leek Egypte een keerpunt bereikt te hebben – maar het eindigde met een draai van 360 graden. We zijn terug bij een “voorlopige” noodtoestand die mogelijk jaren kan duren. Echter in het Midden-Oosten als geheel – en mogelijk ook in Egypte – is het revolutionaire verhaal nog lang niet voorbij.

In Syrië krijgt de burgeroorlog een steeds meer sektarisch karakter. In Tunesië groeit het protest tegen een islamitische regering na nog een moordaanslag op een seculier politicus. In Libië neemt het geweld tussen rivaliserende milities toe. Dan is er ook nog Irak waar we autobommen en massale gevangenisuitbraken zien.

Jihadistisch geweld lijkt zich als een epidemie te verspreiden tot in Mali en Niger. Jemen is zo gevaarlijk geworden dat twee weken geleden Brittannië en de Verenigde Staten hun ambassades moesten evacueren en de hoofdstad Sanaa moesten verlaten.

Lees verder “Dat was het dan wat betreft de ‘Arabische Lente’ [Ayaan Hirsi Ali]”