Een Palestijnse Arabische staat brengt geen vrede in het Midden-Oosten [M. A. Klein]
♥ Vrede in het Midden-Oosten ♥
“Aleeee seeh, kom na ni zwaanzen astamblieft…”
We willen allemaal dat de Arabische oorlog tegen Israël uiteindelijk zal worden opgelost. Maar is de oprichting van een Palestijnse staat het antwoord? Niet zolang het doel van de Palestijnen de vernietiging van Israël is, tegengesteld tot een Palestijnse staat die in vrede leeft met Israël.
Elke gelegenheid die de Palestijnen kregen om een staat te vestigen werd afgewezen omdat het betekende dat zij Israël moesten accepteren. Onder de voorstellen die zij verwierpen, zijn begrepen: een voorstel voor een staat van de Peel Commissie uit 1937 dat 95 procent bevatte van het grondgebied van wat tegenwoordig heel Israël omvat, inclusief de West Bank en Gaza.
In 1947 volgde een voorstel van de Verenigde Naties om het land te verdelen in een Joodse en een Arabische staat (VN-resolutie 181); in 2000 het aanbod dat 97 procent van de ‘West Bank’, heel Gaza en Oost-Jeruzalem omvatte, dat werd gedaan door de Amerikaanse president Bill Clinton en onderschreven werd door premier Ehud Barak; en in 2008 een aanbod van 98 procent van de ‘West bank ‘, Oost-Jeruzalem en ettelijke miljarden dollars aan steun, voorgesteld door premier Ehud Olmert (kaartje rechts.)
Deze afwijzingen laten duidelijk en pijnlijk zien dat soevereiniteit niet het doel is van de Palestijnen.
Amerikaanse Joden begrijpen dit. Uit een recente peiling van het Amerikaanse Joodse Comité, blijkt dat 76 procent van de Amerikaanse Joden geloven dat het doel van de Palestijnen de vernietiging van Israël is en slechts 38 procent is voorstander van een staat.
Minister van Defensie Moshe Ya’alon zei: “Er zijn mensen die proberen Abbas als relatief gematigd voor te stellen, maar zijn doelstellingen zijn dezelfden als die van Hamas.”
Lees verder “Een Palestijnse Arabische staat brengt geen vrede in het Midden-Oosten [M. A. Klein]”
De burgeroorlog in het buurland Syrië heeft een steeds meer sektarische toon gekregen, waarin overwegend soennitische opstandelingen worden uitgespeeld tegen een regime dat gedomineerd wordt door een uitloper van sjiisme, die verbonden is met de sjiitische meerderheid in Iran. Jordanië is bang dat het geweld kan overslaan over de grens.
Dit moet wellicht één van de meest gehate en meest beschimpte foto’s zijn van het ogenblik in de sociale media onder Palestijnen en Arabieren en miljoenen Israëlbashers over de hele wereld: “Israëliërs en Palestijnen die samen zitten en praten over vrede. Waar halen zij het lef vandaan? Ze moesten zich schamen! Het zijn verraders!” klinkt het overal gefrustreerd en verontwaardigd. Hallo…? Wat scheelt er? Willen ze dan opeens geen vrede meer in het M-O? Hebben ze dat wel ooit gewild en was het misschien wel allemaal ‘schone schijn’, een smoes om voor zichzelf en de rest van de wereld de vernietiging van Israël te verrechtvaardigen? 
Tientallen kerken (40) en andere gebouwen die in het bezit zijn van Kopten zijn vorige week in brand gestoken. Minstens twee christenen verloren daarbij het leven.