
De vlucht van de (Pal-)Arabieren tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog 1947-49
Galilea, oktober 1948. Een deel van de Arabieren trekt weg uit de Joodse staat naar Libanon
Dat er Palestijnse vluchtelingen leven in Beiroet is natuurlijk het gevolg van de Arabisch-Israëlische oorlog van 1947-1949. Vluchtten deze mensen uit hun huizen op aandringen van de Palestijnse politieke en militaire leiders, zoals de Israëli’s beweren, of werden zij verjaagd door de Joden, zoals de Arabieren beweren?
Deze kwestie staat in het centrum van de Arabisch-Israëlische propaganda-oorlog, die sinds 1948 naast de ‘hete oorlogen’ heeft gewoed. Mijn eigen ervaring is, dat Joden het populaire idee delen dat de Arabische leiders de Palestijnen opdracht gegeven hebben om te vertrekken, terwijl de Palestijnen zeggen dat er een weloverwogen Joods plan was om de Arabieren te verdrijven. Wat is de waarheid?
Benny Morris heeft op basis van voorheen ontoegankelijke bronnen, een controversieel boek over dit onderwerp geschreven, getiteld The Birth of the Palestinian Refugee Problem, 1947-1949 uit 1987. Hij schrijft, dat de Palestijnse vlucht het resultaat was van de Arabische oorlog tegen de jonge Joodse staat. De Joden beraamden de uittocht niet en moedigden hem aanvankelijk ook niet aan. De eerste evacuatiegolf[*] werd door de omliggende Arabische staten en plaatselijke leiders evenmin aangemoedigd.