Antisemitische graffiti in Ljubljana, hoofdstad van Slovenië [bron]

Ruim 40 jaar van mijn leven bestrijd ik actief het antisemitisme waarvan 18 jaar doorlopend op het Internet, sinds mijn aansluiting in 1995. Jodenhaat bestrijden is in feite héél eenvoudig, tenminste dat dacht ik toch aanvankelijk. Leugens en vooroordelen beantwoord je toch gewoon met de waarheid te zeggen? Confronteer ze met feiten want daar hebben ze niet van terug, die verd@%!?&!! Jodenhaters.

Vreemd genoeg werkt dat niet of maar bij héél weinig mensen. “Oh? Dat wist ik niet over Joden [of over Israël],” zeggen ze dan…. zichtbaar teleurgesteld en misnoegd. Niet uit opluchting dat ze eindelijk de waarheid kennen, of tenminste de andere kant van de medaille, nee hoor. Dan klinkt het bijna of je hebt zoals bij een kind “het speelgoed afgepakt”, alsof je hun heimelijk plezier hebt ontstolen.

Ik heb dat soort teleurstelling nooit begrepen en was er dan ook nooit zeker van of die Jodenhater al dan niet wel genezen was van zijn/haar geestesziekte die antisemitisme in feite toch wel is; ik heb er nu eenmaal geen andere verklaring voor dan antisemitisme als een “ziekte van de geest” te beschouwen, als een soort kortsluiting in de hersenen… Eve Garrard legt hieronder uit hoe het komt dat Jodenhaat vrijwel onuitroeibaar is, noch met de feiten en al helemaal niet met de waarheid. Een bijzonder ontnuchterende en zoveelste ‘teleurstellende’ analyse… voor antisemieten.

De geneugtes van het antisemitisme

The Pleasures of Anti-Semitism
door Eve Garrard

Er zijn iets vreemd ondoeltreffend omtrent veel van onze pogingen om het antisemitisme te bestrijden. Wij behandelen het als het impliceren van diverse cognitieve fouten – misvattingen over Joden of over Israël, het hanteren van dubbele standaarden in het beoordelen van Joodse activiteiten, de eenzijdige nadruk leggen op dingen die bekritiseerd kunnen worden en het veronachtzamen van dingen die prijzenswaardig zouden kunnen zijn.

Wij proberen om deze cognitieve mislukkingen (die er in overvloed zijn) te bestrijden door op de fouten in kwestie te wijzen, een lijst op te maken van relevante feiten die die fouten verbeteren en door het onthullen van desbetreffende logische inconsistentie zoals bijvoorbeeld het meten met twee verschillende maten en gewichten (als het over Joden en/of Israël gaat).

En wanneer deze pogingen totaal vruchteloos blijken te zijn, zoals dat zo vaak het geval is, worden wij in verwarring gebracht en met wanhoop vervuld. Willen de mensen dan geen waarheden kennen die hen zouden toelaten om hun vijandigheden achter zich te laten ten aanzien van verscheidene aspecten van het Joodse bestaan?

Lees verder “Waarom zoveel mensen zoveel genoegen scheppen in het haten van Joden en Israël [Eve Garrard]”