De havenstad en badstad Haïfa ligt in het noorden van Israël op het meest noordelijke gedeelte van het Karmelgebergte en aan de Middellandse Zee. Met 268.200 inwoners (2010) is het de derde stad van Israël, na Jeruzalem en Tel Aviv, en de belangrijkste (haven)stad in het noorden van het land. De geschiedenis van Haifa overspant meer dan 3000 jaar. Op de voorgrond een stukje van het Wereldcentrum van de Bahaï, een religieuze minderheid die in 1853 verdreven werd uit Iran en later uit Irak en uiteindelijk in Israël onderdak vond en er omstreeks 1900 zijn administratief centrum oprichtte. Het Schrijn van de Báb, de stichter van de Bahai, werd voltooid in 1909, hetzelfde jaar waarin in het zuiden van Israël in de duinen nabij Jaffa de stad Tel Aviv werd gesticht. Het religieuze complex van de Bahai werd in 2008 door UNESCO op de werelderfgoedlijst geplaatst.

[Vijfen]zestig jaar na de oprichting van Israël wordt de mythe steeds populairder dat de stichting van de Joodse staat een vergissing was. De Palestijnen zouden voor onze misdaden tegen de Joden moeten boeten, zij werden uit hun land gegooid, en op de ruïnes van hun dorpen bouwden de Joodse immigranten hun nederzettingen. Uit schuldgevoel over de holocaust gaf de Verenigde Naties in 1947 zomaar de helft van Palestina aan de Joden, en toen die vervolgens hun gebied met nog eens de helft uitbreidden, keek het Westen de andere kant op. Israël, aldus een groeiende groep critici, werd geboren in zonde.

Het vreemde is, dat er veel landen zijn die met grover geweld tot stand zijn gekomen, zoals de VS, Australië en Canada. Veel landen in het Midden-Oosten en Afrika zijn kunstmatiger, met volkomen willekeurig getrokken grenzen, en zijn aan deze of gene stam of koning gegeven omdat die als een strategische bondgenoot werd beschouwd.

Lees verder “De volkomen onterechte delegitimatie van de Joodse Staat van Israël [Ratna Pelle]”