Met toedekken, wegkijken, pappen en nathouden kun je antisemitisme niet bestrijden [Asher]
Ergens mogen we die Turks-Nederlandse jongens uit Arnhem wel dankbaar zijn. Dankzij hen weten we immers weer dat er nog steeds antisemitisme bestaat in Nederland. Zelfs bij Pauw en Witteman werd het fragment uit de NTR-documentaire getoond, waarin jonge medeburgers uit de achterstandswijk ‘t Broek onomwonden verklaarden Joden te haten. Beter was het geweest als Hitler zijn karwei af had kunnen maken. Alle Joden moesten dood, ook baby’s van zes maanden. Nooit zouden ze daarover van mening veranderen en ze waren heus de enigen niet die zo over Joden denken. Op school bijna iedereen.
In eerste instantie bleef het nog behoorlijk stil. In Nederland is antisemitisme namelijk een taboe, zoals Elma Drayer terecht schreef in Trouw. En al helemaal als het afkomstig is van medeburgers met een moslimachtergrond. Dat antisemitisme moet je volgens politiek-correcte commentatoren namelijk altijd in ‘de context’ plaatsen: achterstandspositie, gebrekkige opleiding, te weinig kennis en voorlichting etc. En wat we vooral niet moeten vergeten is hoe ‘ze’ zich identificeren met het lot van de Palestijnen, die door Israël onderdrukt en vermoord worden. In deze gedachtegang zijn alle Joden verantwoordelijk voor het beleid van de Israëlische regering.
