De Joodse nederzettingen en vrede met Arabieren: Aanmoedigingen en obstakels [Raphael Israeli]
Plaatje boven: de Joodse nederzetting Morag, één van de 21 Joodse nederzettingen van het Gush Katif Blok in Gaza, maart 2004
Plaatje onder: diezelfde nederzetting Morag nà de disengagement [lees: verwoesting] en de ontruiming van de Joodse nederzettingen in de Gazastrook in augustus 2005
Hier ging het ‘slechts’ om 8.500 Joodse bewoners en hun huizen, straten en eigendommen. Kunt u zich voorstellen wanneer Israël zich zou terugtrekken uit de zgn. ‘bezette gebieden’ op de Westbank, Golan en ‘Oost’-Jeruzalem, om aldus tegemoet te komen aan de eisen van het Kwartet (VS, EU, VN en Rusland), welke woestenij er zou ontstaan wanneer ca. 700.000 Israëliërs [bron] al hun hebben en houden zouden moeten achterlaten? Alles platgebulldozerd en verwoest? Duizenden woningen, straten, parken en pleinen, scholen, synagogen, landerijen platgelegd? Probeert u zich dàt maar eens even voor te stellen…. Armageddon zou verbleken bij wat Israël zou overkomen.
Introductie door Brabosh.com, 30 augustus 2009
Volgens het Midden-Oosten Kwartet (de VS, de VN, de EU en Rusland) blokkeert de Israëlische nederzettingspolitiek op de Westelijke Jordaanoever en op de Golanhoogte de vrede in het Midden-Oosten. Maar draait het wel ècht om de nederzettingen of zit er meer achter? In Samaria en Judea wonen thans bijna een half miljoen Israëliërs waarvan de helft in Oost-Jeruzalem. De meeste van hen wonen daar al enkele generaties nadat de Arabische landen in 1967 Israël binnenvielen voor een zoveelste episode in de vernietiging van de Israëlische staat en die oorlog als na zes dagen verloren, vandaar dat die oorlog ook wel de Zesdaagse Oorlog wordt genoemd. Vanaf 1967 begon veel Joden terug te keren naar de gebieden op de Westelijke Jordaanoever vanwaar ze tijdens de Onafhankelijkheidsoorlog van 1947-49 werden verdreven. Voor velen was het dan ook een echt ‘thuiskomen’.
