Bazaar in het oude stadscentrum van Jeruzalem tussen de Davidstraat en de Jaffapoort. Israëlbashers noemen dit authentieke deel van Jeruzalem, historisch het oorspronkelijke Jeruzalem uit de oudheid, ook wel eens smalend Oost-Jeruzalem. Wellicht menen zij dat er nog onderhandeld kan worden over wat al drieduizend jaar Joodse bodem is. Het sjacheren over wie welk deel van Jeruzalem mag hebben is afgelopen. Jeruzalem is één en ondeelbaar en is niet te koop. Tenslotte staan de Grote Markt in Brussel en de O.l.v-Kathedraal van Antwerpen ook niet te koop, net zomin als de Amsterdamse grachten of de Towerbridge van Londen en de Eiffeltoren van Parijs dat ook niet zijn.

No Peace, No Peace Plans, No Price for Peace

(Een korte wegwijzer voor diegenen die geobsedeerd zijn door Vrede)

door Prof. Moshe Sharon

bron: http://www.acpr.org.il/ENGLISH-NATIV/

vertaling: Brabosh.com

‘Elkeen zegt dat zijn ezel een paard is.’

‘Er is geen taks op woorden.’

(Twee Arabische gezegden)

Op 25 december 1977, helemaal aan het begin van de onderhandelingen tussen Israël en Egypte in Ismailia, had ik de kans om een kort gesprek te hebben met Muhammad Anwar Sadat, de president van Egypte. “Vertel uw eersteminister,” zei hij, “dat dit een bazaar is; de koopwaar is duur.” Ik vertelde dit aan mijn eersteminister maar hij slaagde er niet in om zich aan de regels van de bazaar te houden. De mislukking was niet uniek voor hem alleen. Het is de mislukking van alle Israëlische regeringen en van de media.

Op 4 maart 1994, publiceerde ik een artikel in The Jerusalem Post “Onderhandelen voor Beginners“. Dat gebeurde naar aanleiding van de conclusie van de „Overeenkomst van Kaïro“. Korte tijd later bewees Yasser Arafat nogmaals dat zijn handtekening nog minder waard was dan de inkt waarmee het geschreven werd, laat staan het papier waarop het stond, en zijn woord was dat nog minder. Vervolgens, zoals in elk aansluitend akkoord het geval is, werd Israël terug met de rug tegen de muur geplaatst, wanneer haar concessies de basis voor verse Arabische eisen waren geworden.

In de bazaardiplomatie van het Midden-Oosten worden overeenkomsten nageleefd, niét omdat zij worden ondertekend maar omdat zij worden opgelegd. Bovendien, in de bazaar van het Arabisch-Israëlische conflict, onderhandelen de twee partijen niet over dezelfde koopwaar. De Israëliërs wensen vrede te verwerven gebaseerd op de Arabisch-Islamitische aanvaarding van Israël als een Joodse staat. Echter, het doel van de Arabieren is de Joodse staat te vernietigen, te vervangen door een Arabische staat en zich te ontdoen van de Joden.

Snel verder lezen KLIKKEN op–>> Lees verder “Genoeg met onderhandelen! Laat de anderen Israël betalen als ze Vrede willen [Moshe Sharon]”