Sint-Pietersplein, Vatikaanstad, woensdag, 22 april 2009. De Duitser Joseph Ratzinger, alias Paus Benedictus XVI, laat zich welgevallig door enkele Palestijnen de keffiyeh omhangen, symbool van de Palestijnse islamitische Jihad tegen de Joodse staat Israël en gepopulariseerd door wijlen Yasser Arafat van de PLO. De anti-Israël teneur voor zijn aanstaand bezoek aan het Heilig Land was gezet.

Enkele weken later, van 11 tot 15 mei 2009, zal de Paus Israël bezoeken. Hij was slechts de derde Paus die ooit een voet in Heilig Land zette. In januari 1964 ging de Italiaan Giovanni Montini, alias Paus Paulus VI, hem een eerste keer vooraf en in maart 2000 bezocht de Pool Karol Wojtyła, alias Paus Johannes-Paulus II, eveneens Jeruzalem.

Vatican’s twisted priorities

In plaats van te focussen op het ondergang van het christendom in de Arabische moslimwereld in het algemeen en in de Palestijnse gebieden in het bijzonder, verkiest de katholieke kerk om de Joodse staat Israël te demoniseren

door Giulio Meotti [Ynet]

vertaling Brabosh.com

In een speciaal gesprek met Die Tagespost vorige week, verklaarde de Latijnse Patriarch van Jeruzalem Fouad Twal (afb. rechts), die door Paus Benedictus XVI werd aangesteld om het Vatikaan in de Joodse Staat te vertegenwoordigen, dat “het bestaan van Israël als zodanig niets met de Bijbel heeft te maken.” [“Seine Existenz als solche hat nichts mit der Bibel zu tun.”] Hij vergeleek de situatie van de christenen in het hedendaagse Jeruzalem met de Passie van Jezus Christus: “Wij Christenen vergeten nooit dat onze Heer zélf in Jeruzalem heeft geleden en bespot werd. Waarom zou het ons beter dan Hem vergaan?” [“Aber wir Christen vergessen nicht, das unser Herr selbst in Jerusalem gelitten hat und verspottet wurde. Warum sollte es uns besser als ihm ergehen?”]

De positie van Twal inzake Israël en de Bijbel wordt op de hoogste niveaus in de Katholieke Kerk omhelsd. De Vatikaanse synode uit 2010 verklaarde dat Israël niet het Bijbelse concept kan hanteren van een beloofd land of een uitverkoren volk. “Wij Christenen kunnen niet spreken over het Beloofde Land voor het Joodse volk”, stelt het document van de synode. “Er bestaat niet langer een uitverkoren volk. Het concept van het beloofde land kan niet gebruikt worden als basis voor de rechtvaardiging van de terugkeer van Joden naar Israël en het verplaatsen van Palestijnen.”

Een paar dagen geleden, beantwoordde Patriarch Twal laaiend enthousiast het akkoord dat tussen Hamas en Fatah werd bereikt. Hij stelde ook de “ver-Joodsing van Jeruzalem” aan de kaak en viel Israël aan voor zijn “poging om het om te vormen in een Hebreeuws-Joodse stad, terwijl het andere religies buitensluit.” Elders eiste de aartsbisschop van Irak, Louis Sako, om het “Judaïsme van het Zionisme te scheiden.” In de invloedrijkste kwartieren van het Christendom, worden de Joden namelijk nog steeds als een afvallige geloofsgroep beschouwd die geen recht hebben op een eigen soevereine staat.

Snel verder lezen KLIKKEN op–>> Lees verder “Bedenkelijke voorkeuren van het Vatikaan m.b.t. ‘Palestina’ en de Joodse Staat [Giulio Meotti]”