De Veiligheidsmuur die doorheen Israël loopt en de Arabische woonzones afbakent, daarvan is 95 procent niet eens een muur maar een gewoon hekken

Kijken met één oog dicht

door Tom Struick van Bemmelen
bron: Katholiek Nieuwsblad

Op 6 oktober 1973, de dag dat de joden Jom Kippoer vierden, vielen Egypte, Syrië, Irak, Jordanië, Saoedi-Arabië, Marokko, Algerije, Libië en vele andere islamitische landen Israël tegelijkertijd aan.

Een grootschalig conflict dat later bekend werd als de Jom Kippoer-oorlog was een feit. Het kleine Israël (met toen amper 3 miljoen inwoners) moest zich verdedigen tegen meer dan een miljoen tot de tanden bewapende Arabische soldaten.

Dat bovenstaande islamitisch-Arabische legers zo eendrachtig vochten, was een wonder. Want landen als Syrië en Jordanië gunden elkaar vaak het licht niet in de ogen, en hadden zelfs menige oorlog met elkaar uitgevochten.

Dat genoemde landen in oktober 1973 toch één front vormden tegen Israël kende maar één oorzaak: de diepgewortelde haat van veel Arabieren tegen Israël en alles wat joods was. Deze haat kon letterlijk elk meningsverschil tussen de Arabische landen overbruggen, iets wat je momenteel ook weer ziet gebeuren.

Naast elkaar
Onlangs stelde de Palestijnse katholieke priester Jamal Khader in Katholiek Nieuwsblad dat Israël niet bang hoeft te zijn dat het ooit door verschillende Arabische landen tegelijkertijd wordt aangevallen, omdat deze landen hopeloos verdeeld zouden zijn. De genoemde Jom Kippoer-oorlog bewijst wel heel duidelijk dat die redenatie niet opgaat en van weinig historisch besef getuigt.

Dat geeft zorgen over de analyses die de grondslag vormen van het Kairos-document, waar Jamal Khader een van de opstellers van was. Het werd in 2009 opgesteld door twaalf christelijke Palestijnse geestelijken. Het richt zich tot de Kerken in het Westen om hulp, en tot de Israëliërs om hun ‘bezetting’ op te geven, zodat Palestijnen en joden als broeders naast elkaar kunnen leven.

Snel verder lezen KLIKKEN op–>> Lees verder “Kijken naar het Israëlisch-Palestijns conflict met één oog dicht [Tom Struick van Bemmelen]”